اصول

اگر می خواهی برای نماز صبح بیدار شوی ….

برخی از موارد یاری کننده جهت بیدار شدن برای نماز صبح؛
مخلص بودن با خداوند متعال، نیت صادق و اراده قوی هنگام خواب جهت بلند شدن برای نماز صبح؛
-خوابیدن زود هنگام؛ زیرا در حدیث صحیحي از ابوبرزه رضی الله عنه روایت است گفت: رسول الله صلی الله عليه وسلم خوابیدن قبل از نماز عشاء و حرف زدن بعد از آن را ناپسند می دانست.
-اهمیت دادن به با وضوء خوابیدن و خواندن اذکاری ( از قبيل:آیة الكرسي و معوذات با تدبر در معاني آنها) ازمواردی هستند که بلند شدن برای نماز صبح را آسان می کنند و نیز خوابيدن بر پهلوی سمت راست بدن؛
-ذکر خداوند متعال به محض بلند شدن از خواب؛ زیرا رسول صلی الله علیه و سلم می فرماید: ( هرگاه یکی از شما شب هنگام قصد خواب می کند شیطان بر پشت گردن او سه گره می زند و می گوید: شب طولانی است بخواب؛لذا اگر- نیمه شب بلند شود- و ذکر و یاد خداوند را بر زبان بیاورد یکی از گره های شیطان باز می شود و اگر وضوء بگیرد گره دیگر باز می شود و اگر مشغول نماز شود گره سوم باز می گردد که در این حالت او هنگام صبح بانشاط- برای نماز صبح بر می خیزد- و در غیر این صورت افسرده و تنبل از خواب بلند می شود)متفق علیه
-برای برخاستن جهت نماز صبح باید از خانواده و دوستان صالح یاری جست و یکدیگر را در این امر سفارش نمود زیرا بیدار کردن اعضای خانواده و دوستان و اطرافیان برای نماز صبح قطعا مشمول آیه: (وَتَعَاوَنُوا عَلَى الْبِرِّ وَالتَّقْوَىٰ ۖ ) يعني: (و در کارهای خیر و-مصادیق- پرهیزکاری با یکدیگر همکاری کنید)المائدة/٢ میشود.
-انسان از خداوند بخواهد و دعاء كند تا توفیق بیدار شدن جهت ادای نماز صبح با جماعت را به او عطا نمايد زیرا دعاء کردن از بزرگ ترین اسباب موفقیت به شمار می رود.
-به کار گیری ابزار هشدار دهنده مانند: کوک کردن ساعت ها-و موبایل ها و…-
-پاشیدن آب بر چهره شخصی که خواب است زیرا رسول الله صلى الله عليه وسلم در حدیث صحیحی می فرماید: (خداوند رحمت کند مردی را که پاسی از شب برخیزد و نماز تهجد بخواند و همسرش را جهت ادای نماز بیدار کند و اگر بیدار نشد بر چهره او آب بپاشد و نیز خداوند بانویی را رحمت کند که شب هنگام برخیزد و نماز تهجد بخواند و شوهرش را نیز جهت ادای نماز بیدار کند و اگر بیدار نشد مقداری آب بر چهره اش بپاشد تا او را بیدار نماید)این حدیث را علامه البانی رحمه الله صحیح دانسته است.
– پرهیز از تنها خوابیدن؛ زیرا در مسند امام احمد از عبدالله بن عمر رضی الله عنهما روایت شده است گفت: (رسول الله صلی الله عليه وسلم از تنها خوابیدن شخص در خانه اش نهی کرده است) این روایت را علامه البانی رحمه الله صحیح دانسته است؛ و چه بسا حکمت نهی مذکور این باشد که خواب بر او غلبه کند و هیچ فردی او را برای نماز صبح بیدار نکند .
-همت ورزیدن هنگام بیدار شدن از خواب؛ طوریکه یک مرتبه از جای خود برخیزد و نه در چندین مرحله؛
-روشن کردن چراغ هنگام بیدار شدن و یا بیدار کردن دیگران که در زمان ما این امر با روشن کردن لامپ ها محقق می شود زیرا نور این لامپ ها تأثیر به سزایی در رفع چرت و خواب آلودگی دارند.
-بهره گیری از قیلوله (خواب کوتاه نیمروزی است که انسان اندکی قبل از ظهر تا ظهر بخوابد) زیرا این خواب نقش مهمی در توازن و متعادل کردن خواب شب دارد)
-و در پایان اینکه بعد از نماز عصر و مغرب نخوابد زیرا خواب در این دو لحظه موجب تاخیر در خواب شب می شود و فردی که با تاخیر مي خوابد بیدار شدن برايش سخت می شود.
منبع:
سایت: اسلام سؤال و جواب
ترجمه: حامد مشكوة
١٤٣٧/٢/٢٥

نمایش بیشتر

نوشته های مشابه

یک نظر

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

دکمه بازگشت به بالا