برخی از پدرها لذتِ نشاط و سرزندگی، انس و الفت، شوخی و بازی با بچه¬ها را از آنان دریغ می¬کنند…
زیرا مشغول تجارت وکسب و کار است، یا مشغول تعلیم و تعلّم یا دید و بازدید و یا تفریح و ورزش می¬باشد. پدرجان! بدون شک فرزندانت انتظار تو را می¬کشند، آنان بیشتر از ثروتت، لبخند بر لبانت را می¬خواهند،آنها بیشتر از آن خوراکی¬هایی که برایشان تهیه می¬کنی، انس و الفت و خو گرفتن با تو را دوست دارند. قطعاً بچه¬ها خیلی دوست دارند با شما شوخی کنند، با شما بازی کنند، با شما انس بگیرند، و سرور و شادی¬شان در سخن گفتن و هم صحبت شدن با شماست.
پدر جان! گاهی وقتها لباسهای فاخر و قیمتی را برایشان تهیه می¬کنی و اسباب و وسایلِ با برند و مدل جدید و خاصی را برایشان فراهم می¬نمایی.
اما بعضی وقتها کم می¬یاری و ناتوان می¬مانی؛ آن هم زمانی است که برایشان وقتی نمی¬ذاری که باهات بازی و شوخی کنند. بی گمان شوخی و بازی با فرزندان خلأ عاطفی¬شان را پر می¬کند و تشنگی روح و روانشان را برطرف می¬سازد، استرس و پریشانی¬شان را مداوا نموده و به آنها آرامش می¬بخشد.
و این بدین معنا نیست که از کار و فعالیت روزمره و برنامه¬هایت دست بکشی، اما فراموش نکن باید برای فرزندانت هم وقتی در نظر بگیری…..
به راستی وجود فرزندانت فرصی¬ست برای این¬که محبتشان را به دست بیاوری و قلبشان را با مهر و محبتت سرشار نمایی.
ما چگونه بر مهر و محبت و ارزش و احترام دیگران نسبت به خود حریصیم اما از افشاندن بذر عشق و علاقه، انس و الفت در روح و روان فرزندانمان غافل می¬مانیم؟!
پس بلند شو(وقت را از دست نده) ای پدر! شوخی کن، بازی کن، لبخند بزن و با فرزندانت شادی کن که پس از گذشت زمانی پی به ارزش این لحظه¬های ناب خواهی برد.
نکته ی قابل توجه: (بعضی از مردم در تعامل با دیگران موفق¬اند اما در تعامل با اعضای خانواده¬شان عاجز و ناتوان!)
منبع: سایت یا له من دین
ترجمه: فهیم کاظمیان.
