چگونه باعث افتخار پدر و مادر و چگونه باعث شرمساری آن ها میشویم
قبل از همه، سخنم با بزرگان است؛ این همه ، نتیجه ی غفلت و بی توجهی بزرگان خانه است که در دل فرزندان احساس و درکی نمانده است . هشدار دهنده و بازدارنده ای نیست، فرزندان دوان دوان بسوی جهنم در حرکتند، کسی نیست، دستشان را گرفته از سقوط در پرتگاه جهنم بازشان بدارد. پدرها به این فکر نیستند که ما به کدام گودال، فرزندان خویش را داریم هول می دهیم و تمام واقعیات شبانه روزی در منظر نظر ما قرار دارد .
اگر کسی از در نصیحت وارد شده ، مسائل جوانان را با سرپرستان در میان بگذارد در پاسخ می گویند: بابا!این ها جوانند بگذار آزاد باشند، در کارشان دخالت نکنید.
این چنین در برابر اینها کرنش و نرمش از خود نشان دادند تا بالاخره کار به جایی کشید که : پسران یا دختران باعث شرمساری پدر و مادر شوند و دیگر کار از کار گذشته !
آری دخترها یا پسرها زمانی باعث شرمندگی پدرومادر می شوند که خدا در دل هایشان ریشه ای ندارد و به دنبال هوای نفس خود و رنگ ولعاب دنیا هستند .
ولی کسی که خدارا در دلش دارد به دنبال هوای نفس نمی گردد و به خودی خود از کار گناه خودداری می کند و به کار خوب سوق پیدا می کند و باعث افتخار پدر و مارد می شود ؛ ولی کسانی که به دنبال هوای نفس هستند به کارهای گناه سوق پیدا می کنند و کارهای خوب را فراموش می کنند که باعث شرمساری خانواده می شود. هر فرزندی که هدف نهایی زندگیش رضایت حق تعالی باشد و در تمام مراحل زندگی در جهت کسب این رضایت تلاش کند قطعا به هدف دوم که رضایت پدر و مادر می باشد خواهد رسید؛ پس در مرحله ی اول فرزندان باید برای زندگی خود برنامه ریزی داشته باشند و این برنامه ریزی را باید با کمک پدر و مادر خود تنظیم کنند؛ چون تنها والدین هستند که می توانند در این رابطه به فرزندانشان کمک کنند .
البته در این مرحله ی نخست والدین باید مشاوره خوبی با اهل فن و اهل طریقت داشته باشند تا این کمک رسانی به فرزندانشان تاثیر بیشتری داشته باشد .
مرحله دوم : انتخاب دوست برای فرزندان می باشد که تقریبا تمام مراحل زندگی او را تحت تاثیر قرار خواهد داد چه بسا دوست خوب و دلسوز می تواند همراه توانایی برای دوران نوجوانی و جوانی باشد و دوست ناباب باعث انحراف در مسیر درست خواهد شد. پس اگر فرزندان طریقه ی انتخاب دوست را یاد گرفته باشند و از این مرحله گذر خوبی داشته باشند آینده ی خوبی در انتظار آن ها خواهد بود. بنابراین لازمه این که والدین به فرزندان خود افتخار کنند این است که خود در زندگی آن ها تاثیر مستقیم داشته باشند وحتی لحظه ای از کارهای تربیتی و اصلاحی غافل نشوند و همیشه مشاور و پشتوانه محکمی برای آن ها باشند .
فرزندان ناشایست و ناصالح که امروز همچون ویروس و انگلی به جان جامعه افتاده اند حاصل ندانم کاری ها و سهل انگاری های اولیای امر و والدین عزیز می باشد که اکنون جز افسوس و ندامت کاری از دستشان ساخته نیست! و صد البته که فرزندان پاک و شایسته که امروزه در جامعه و میهن ما وجود دارند – و الحمدلله تعدادشان هم کم نیست – باز نتیجه مستقیم تربیت و پرورش پدر و مادرانی هستند که برای فرندانشان وقت گذاشته اند .
تهیه و نگارش : ساهره اسدی
