اصول

بشارت های پروردگار به بندگانش در سوره ی محمد

توضیحاتی پیرامون سورەی محمد:

 سوره محمد مدنی بوده و نام دیگر آن (القتال) است و سوره محمد نام نهاده شده است، چون نام (محمد) در دومین آیه ی آن آمده است. این سوره دارای چند مژده برای مسلمانان می باشد؛ از جمله:

(فَإِذَا لَقِیتُمُ الَّذِینَ کَفَرُوا فَضَرْبَ الرِّقَابِ حَتَّىٰ إِذَا أَثْخَنْتُمُوهُمْ فَشُدُّوا الْوَثَاقَ فَإِمَّا مَنًّا بَعْدُ وَإِمَّا فِدَاءً حَتَّىٰ تَضَعَ الْحَرْبُ أَوْزَارَهَا ۚ ذَٰلِکَ وَلَوْ یَشَاءُ اللَّهُ لَانْتَصَرَ مِنْهُمْ وَلَٰکِنْ لِیَبْلُوَ بَعْضَکُمْ بِبَعْضٍ ۗ وَالَّذِینَ قُتِلُوا فِی سَبِیلِ اللَّهِ فَلَنْ یُضِلَّ أَعْمَالَهُمْ * سَیَهْدِیهِمْ وَیُصْلِحُ بَالَهُمْ * وَیُدْخِلُهُمُ الْجَنَّهَ عَرَّفَهَا لَهُمْ) [محمد:۴-۶]

یعنی: هنگامی که با کافران (در میدان جنگ) روبه‌رو می‌شوید، گردنهایشان را بزنید و همچنان ادامه دهید تا به اندازه‌ی کافی دشمن را (با کشتن و زخمی‌کردن) ضعیف و درهم می‌کوبید. در این هنگام (اسیران را) محکم ببندید، سپس یا بر آنها منت نهادە و آنها را آزاد کنید یا از آنها فدیه بگیرید تا جنگ به اتمام برسد، اگر خدا می خواست خود از آنها انتقام می گرفت اما خواست بعضی از شما را با بعضی دیگر امتحان کند، کسانی را که در راه خدا شهید شدند نیز اعمالشان بی نتیجه نخواهد ماند، به زودی راه را به آنها می نُماید و کار دنیایی ایشان را آسان می کند و آنها را داخل بهشت می گرداند که قبلا  آن را توصیف کرده است.

مسلمانان باید همیشه برای رو به رو شدن با کافران قدرتمند باشند و در جنگ نیز باید ضربه چنان مهلکی به آنان بزنند که دست طمع و بدکاریشان را پس بکشند تا زمانی که جنگ تمام می شود. هر چند کشمکش میان حق و باطل برای همیشه و به شیوه های گوناگون باقی می ماند.

زمانی که خدا فتح و پیروزی بزرگ را نصیب مسلمانان کرد، بعضی از جنگجویان شمشیر و سلاح خود را زمین انداختە و پشت کردند به گمان این که دیگر جنگ تمام شده است، پیامبر(صلی الله علیه و سلم) که این خبر را شنید، فرمود: جنگ به اتمام نمی رسد تا قیامت گروهی از امتم بر مسیر حق می باشند و موفق و قدرتمند و دارای حکومت می شوند و گروهی نیز به اسلام پشت می کنند و با مسلمانان می جنگند و موفقیتهایی خواهند داشت و سوریه نیز به پناهگاه مسلمانان تبدیل می شود و اسب نیز که در جهاد در راه خدا به کار برده می شود تا قیامت دارای خیر و منفعت خواهد بود.

(أَفَلَمْ یَسِیرُوا فِی الْأَرْضِ فَیَنْظُرُوا کَیْفَ کَانَ عَاقِبَهُ الَّذِینَ مِنْ قَبْلِهِمْ ۚ دَمَّرَ اللَّهُ عَلَیْهِمْ ۖ وَلِلْکَافِرِینَ أَمْثَالُهَا * ذَٰلِکَ بِأَنَّ اللَّهَ مَوْلَى الَّذِینَ آمَنُوا وَأَنَّ الْکَافِرِینَ لَا مَوْلَىٰ لَهُمْ) [محمد:۱۰-۱۱]

یعنی: آیا در زمین به گشت و گذار نپرداخته‌اند تا ببینند عاقبت کسانی که پیش از ایشان بوده‌اند به کجا کشیده و چه شده است؟ خداوند آنان را نابود ساخته است (و دمار از روزگارشان را بدر آورده است) و برای کافران امثال این عواقب و مجازاتها خواهد بود. این (عاقبت نیک مؤمنان و عاقبت سوء کافران) بدان خاطر است که خداوند سرپرست و یاور مؤمنان است، ولیکن کافران هیچ گونه سرپرست و یاوری ندارند.

قبل از این آیات بر این واقعیت تاکید می کند که اگر در راە پیروزی دین خدا تلاش و جهاد کنید، خدا نیز برای شما گشایشی در کارهایتان فراهم می کند و شما را موفق می سازد، کسانی که دشمن خدا هستند نیز سهمشان تنها بدبختی خواهد بود و اعمالشان را پوچ خواهد کرد، چون آنان از آیاتی که خدا فرستاده است گریزانند، بنابراین پروردگار نیز اعمالشان را خوار و باطل می کند.

(یَا أَیُّهَا الَّذِینَ آمَنُوا إِنْ تَنْصُرُوا اللَّهَ یَنْصُرْکُمْ وَیُثَبِّتْ أَقْدَامَکُمْ * وَالَّذِینَ کَفَرُوا فَتَعْسًا لَهُمْ وَأَضَلَّ أَعْمَالَهُمْ * ذَٰلِکَ بِأَنَّهُمْ کَرِهُوا مَا أَنْزَلَ اللَّهُ فَأَحْبَطَ أَعْمَالَهُمْ) [محمد:۷-۹]

یعنی: ای مؤمنان! اگر (دین) خدا را یاری کنید، خدا شما را یاری می‌کند (و بر دشمنانتان پیروز می‌گرداند) و گامهایتان را استوار می‌دارد (و کار و بارتان را استقرار می‌بخشد). کافران، مرگ بر آنان باد و خداوند اعمال (نیک) ایشان را باطل و بیسود گرداند! این بدان خاطر است که چیزی را که خداوند فرو فرستاده است دوست نمی‌دارند و لذا خدا کارهای (نیک) ایشان را هم باطل و پوچ می‌گرداند.

آشکار است که این سنت و قانون خدا در این جهان است، چون اقوام پیشین نیز به همین صورت با آنها رفتار شده است. آیا آنها در زمین نگشته اند تا بنگرند که چه بر سر پیشینیانشان آمده است؟ خدا نابودشان کرد. برای از دین برگشتگان و کافران نیز چنین است، چون خدا ولی و یاور کسانیست که ایمان آورده اند و آنهایی که خدانشناس هستند سرور و یاوری ندارند.

(فَلَا تَهِنُوا وَتَدْعُوا إِلَى السَّلْمِ وَأَنْتُمُ الْأَعْلَوْنَ وَاللَّهُ مَعَکُمْ وَلَنْ یَتِرَکُمْ أَعْمَالَکُمْ) [محمد:٣۵]

سست نشوید و خواهان اتمام جنگ نباشید، یعنی خواهان آشتی نباشید به خاطر این که نیروی کمی داشتە و ضعیف شده اید، اگر خواهان آشتی هم شدید، در حین قدرت و توان و نیرو خواهان آن باشید، برای این که دشمن شرایط و خواسته های خود را بر شما تحمیل نکند، شما از آنان برتر هستید نه ایشان از شما، خدا با شماست و به شما کمک می کند و هرگز پاداش جهادتان را کم نخواهد کرد. این نیز مژده ی دیگر قرآنی است که ایمانداران به کمک خدا همیشه سربلند و سرافراز و با شکوه هستند که تاریخ نوین و کهن بر آن شاهد است.

نویسندە: صلاح عبدالفتاح
مترجم: مینا قرنی دولت آباد

منبع: سایت قرآن کورد 

نمایش بیشتر

مینا قرنی دولت آباد

استان آذربایجانغربی - مهاباد نویسنده و مترجم دارای ذوق شعر

نوشته های مشابه

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

دکمه بازگشت به بالا