اگر معنا و مفهوم تربیت را بررسی کنیم،درمی یابیم که همه ی جنبه های دینی، اخلاقی، عاطفی، عقلانی، اجتماعی، را شامل می شود.
هر یک از این ابعاد تأثیر بسزایی در زندگی انسان دارد؛ رشد و شکوفایی منظم کودک در تمام این ابعاد، برای تکامل و پرورش وی بسیار لازم و ضروری است و اگر در یکی از این زمینه ها رشد مطلوب نیافت و دچار مشکل شد به گونه ای دچار نارسایی می شود.
کودکی از حساس ترین و سرنوشت ساز ترین دوره زندگی انسان است؛ شخصیت انسان و اساس خصوصیت های اخلاقی وی در ابتدای کودکی خصوصاً در سنین مقدماتی عمر پی ریزی می شود علاقه زیاد به یادگیری و انعطاف پذیری در مقابل رفتار پدر و مادر و اطرافیان بویژه مرحله خردسالی و قبل از قدم گذاشتن به دبستان است؛ به همین دلیل، همه معلومات، عادت ها و ویژگی های اخلاقی که در این دوره به دست می آید، ریشه دار و محکم در روح کودک باقی می ماند و بنای اصلی شخصیت و چارچوب وجودی او را تشکیل می دهد؛ بر همان اساس شخصیتش شکل می گیرد؛بنابر تحقیقاتی که به وسیله دانشمندان رفتارشناس صورت گرفته، بیشتر نابسامانی ها و بزهکاری های رفتاری در بزرگسالان، نتیجه تربیت غلط و برخورد ناصحیح در دوران اولیّه رشد و آغاز سال های زندگی است.
تربیت دینی کودکان اهمیت خاصی در نظام آموزشی و تربیتی اسلام دارد؛تحقیقات نشان می دهد فقدان بسیاری از افرادی که در بزرگسالی نسبت به عبادات و معنویت گرایش کمتری دارند ،ذاتاً بی اعتقاد به دین و تکالیف دینی نیستند؛بلکه عواملی چون بی توجهی و عدم تقیّد والدین نسبت به انجام به موقع تکالیف عبادی در فقدان تمایلات معنوی فرزندان نقش بسزایی دارند.
اگر چه پدر و مادر هرکدام به نوبه خود تأثیر خاصی در تربیت صحیح فرزند دارند اما در این میان نقش مادر پررنگ تر است ؛ چرا که بیش از پدر مرتبط با فرزند می باشد. آنچه که باید بیش از پیش مد نظر قرار گیرد اخلاق و رفتار مادر است ؛ چرا که کودک در رفتار او را شاهد و نمونه قرار داده و مفاهیم مذهبی و اخلاقی را از او فرا می گیرد.
در تربیت دینی و اسلامی پرهیز کاری رأس هر امر،افضل اعمال و مورد محبت خداست مهم این است که مادر در مسیر تقوای الهی باشد و تربیتش را بر اساس پرهیز از گناه و عبادت خداوند متعال قرار دهد؛ بنابراین اخلاق و تقوای مادر در تربیت دینی فرزند بسیار تأثیر گذاراست ؛البته توجه به مسائلی از قبیل دوران بارداری و شیردهی مادر و همچنین تغذیه حلال و مناسب مادر و فرزندش مهم بوده و باید مادران بدانند که آغاز تربیت فرزند بهتر است از همان دوران کودکی و طفولیت باشد؛ بنابراین میزان تأثیر مادر در تربیت صحیح دینی و معنوی فرزند و راهکار های تربیت معنوی از قبیل احترام گذاشتن به شخصیت آنان، نحوه آموزش عبادات(نماز، روزه و تلاوت قرآن کریم)تأکید بر همنشینی با نیکان و حضور کودکان در محافل دینی و مذهبی و نحوه تشویق و تنبیه و پند آنان مهم می باشد؛ با توجه به اینکه ارتباط مناسب بین مادر و فرزند از نظر اسلام و تربیت صحیح دینی فرزند از جمله سؤالات هر مادری است.
