در ۱۸ ژانویه ( ۲٨ دی ) در سال ۱۶۸۹ میلادی ( شارل مونتسکیو ) به دنیا آمد ، ایشان صاحب نظریه جدایی سه قوه : قضائیه ، مقننه و مجریه است ، که بیشتر حکومتهای پارلمانی اروپا و جهان آنرا به اجرا در آورده اند !
مونتسکیو اهل فرانسه و نام اصلیش ” شارل لوی دی سکوندا ” و یکی از مشهورترین فیلسوفان و نظریه پردازان دنیای سیاست در طول تاریخ بوده و کتاب او ( روح القوانین ) که در سی و یک جلد تالیف و تنظیم گردیده ، در دانشگاههای شریعت و قانون ، از معتبرترین مراجع به شمار آمده و کلیه دانشجویان رشته سیاسی و حقوق بدان آشنایی دارند !
ایشان معتقد بوده که به خاطر جلو گیری از دیکتاتوری ، بایستی در حکومت ، تفکیک و جدایی قوا صورت گرفته و هر کدام بصورت مستقل عمل نمایند ، که هم اکنون در بیش از نود درصد از حکومتهای جهان ، این نظریه بکار گرفته می شود !
ولی در واقع و مثل همیشه در این خصوص نیز اسلام گوی سبقت را از هر شخص و حکومتی ربوده و برای اولین بار تفکیک قوا را عملی نموده است ، برای مثال در زمان خلفای راشدین که تعیین قضات در دست خلیفه وقت بوده ، ولی هرگز خلیفه ، حق دخالت در جزئیات قضاوت و احکام قضات را ، حتی اگر به ضرر خودش هم بوده باشد ، نداشته است !
برای اثبات این ادّعا ، با هم به یک داستان واقعی گوش دل می سپاریم :
علی بن ابی طالب ( رض ) در زمان خلافت خودش با شخصی یهودی بر سر زرهی که در نبرد صفین از وی افتاده بود به نزاع پرداخت ، در حالیکه در بازار کوفه راه می رفت ، دید که فردی یهودی زره را به قصد فروش عرضه می دارد ، امیرالمؤمنین به یهودی گفت : این زره مال من است ، یهودی گفت : بلکه مال خودم است ، اگر هم دوست داری نزد قاضی برویم ، قضیه را برای قاضی شریح توضیح دادند ، قاضی به علی گفت : ای امیر المؤمنین آیا شاهدی و یا مدرکی دال بر اینکه این زره مال شماست در دست داری ؟ گفت : آری ، پسرم حسن گواهی می دهد که زره مال من است ، شریح گفت : گواهی پسر برای پدرش پذیرفته نمی شود ، علی گفت : سبحان الله ، گواهی مردی از اهل بهشت پذیرفته نمی شود ؟!
شریح گفت : ای امیرالمؤمنین این فضیلت برای آخرت است ، ولی در دنیا گواهی دادن پسر برای پدر خود اعتبار ندارد ، ( البینه علی المدعی و الیمین علی من انکر ) در صورت اختلاف بر مدعی لازم است برای اثبات ادعای خود دلیل بیاورد و بر مدعی علیه که منکر ادعاست ، سوگند لازم می آید ، علی گفت : سخنت درست است .
پس شریح به سبب اینکه خلیفه دلیلی مقبول و موثق برای اثبات مدعای خود نداشت ، به نفع یهودی حکم داد !
فرد یهودی راهش را در پیش گرفته و آنگاه با خود فکر کرد : من در کنار امیر المؤمنین ایستاده ام و قاضی مسلمان به نفع من بر علیه وی رای صادر می کند ، این چه دینی است !
سپس برگشته و اسلام آورده و به علی می گوید : سوگند به الله که زره از آن تو بود ، علی به وی گفت : تازه که اسلام آورده ای این زره هدیه ای از جانب من به تو باشد !
نویسنده : ادهم شرقاوی
مترجم : امید سلیمانی ـــ بانه
