اصولقرآن

جرا سورە های قرآن با بسم الله آغاز شده اند؟

جرا سورە فاتحە و بقیە سورە های قرآن با بسم ا….آغاز شده اند ؟

سوره فاتحه و یکصد و دوازده سوره دیگر قرآن با بسم ا… آغاز شده اند و فقط سوره توبه که با بی زاری و خشم خداونداز مشرکان آغاز شده است ، عبارت بسم ا… که نشانه صلح و دوستی و بیانگر رحمانیت و رحمیت الله است در ابتدای آن سوره نیامده است .

در سوره نمل آیه ۳۰ در نامە حضرت سلیمان به ملکه قوم سبا آمده است : وانه من سلیمان وانه بسم الله الرحمن الرحیم ، این نامه از جانب سلیمان است و این نامه با نام الله که رحمتش همه جا را فرا گرفته است و برای همیشه ماندگار است آغاز شده است .

بنابراین جمله بسم ا … ۱۱٤ بار در قرآن آمده است .

در سوره هود آیه ٤۱ ، در باره حضرت نوح آمده است : وقال اركبوا فیهابسم الله مجراها و مرساها ان ربی لغفور رحیم ، نوح گفت سوار کشتی شوید حرکت و توقعش با نام خداست که صاحب اختیار من به راستی آمرزنده رحیم است .
در میان انسان های گذشته که از تربیت دینی بی بهره بودند رسم چنان بود که کارهایشان را به نام بت ها ، یا سلطان یا صاحب نفوذی ، شروع می کردند ، ولی با نازل شدن قرآن خداوند راهنمایی فرمودند: گه کارها باید با نام الله آغاز شود تا حالت عبادت پیدا کند و به نام الله برکت یابد و با اذن گرفتن از صاحب اختیار ، حق به صاحب حق وا گذار گردد .

آغاز کردن هر کاری به نام الله ، مفهومش این است که فقط او پاک و منزه از همه نقص هاست و سرچشمه ی کمالات می باشد و خواننده قرآن یا انجام دهنده کار ، عملش را با انتساب به او برکت می بخشد چون کارها را نباید به نام هیچ کس ، حتی به نام پیامبر ان ، یا به نام خلق ، یا به نام میهن ، آغاز کرد .

این معنی تسبیح نام الله است که در اول سوره اعلی آیه ۱، به آن دستور داده شده است : سبح اسم ربک الاعلی . نام صاحب اختیار والاتر خویش را تقدیس کن .

معنی تقدیس نام صاحب اختیار این است که : آنجا که مقام تقدیس و تکریم است نام مخلوق را در ردیف نام الله قرار ندهیم و یا جایی که باید نام الله برده شود نام موجود دیگری نیاید .

گفتن و نوشتن نام الله در آغاز هر سخن و هر کاری یعنی : الله را مطرح کردن وبه الله توجه کردن و به جای مطرح کردن ، یا توجه کردن به فلان شخص یا فلان شیء ، فکر و نیت و زبان و قلب را متوجە اللە ساختن و دل و زبان را بە یاد او کردن و رضایت او را در همه جا و همه چیز خواستن و هدف را در رضایت او جستن است .

معنی بسم ا…در ابتدای سور فاتحه ودر ابتدای هر سوره قرآن این است : این نامە اللە جل جلالە ، کە رحمت بودنش واضح است به سوی مردم می باشد و تو ای پیامبر با خصلت رحمت بودنت آن را به مردم برسان تا همه به رحمت الهی در آیند ودر دنیا و آخرت در سایه رحمت الله بیا سایند و با هم با رحمت و شفقت و دل سوزی زندگ کنند

آغاز سوره فاتحه و بقیه سوره های قرآن با بسم ا… یعنی : آنچه در قرآن است و پیامبر آن را به نام الله و با دستور او به مردم عرضه می کند از طرف الله است و از تراوشات فکری پیامبر و هیچ مخلوق دیگری نمی باشد ، ای پیامبر قرآن را به نام الله بر بندگان بخوان و به آنها بگو این رحمت و پیام پروردگار است که من مامور ابلاغ آن به شما هستم تا به وسیله آن شما را به سعادت دنیا و آخرت برسانم .

غزنوی شاعر سروده اند :
اول و آخر قرآن زچه باء آمد و سین
یعنی اندر ره دین رهبر تو قرآن بس .
یعنی پیام بسم ا… که در آغاز قرآن آمده و با حرف باء آغاز شده و آخر قرآن در سوره الناس که با حرف سین خاتمه یافته است این است که ای مردم قرآن و روشن گری پیامبر خدا برای خوشبختی شما کافی است .

وشاید قرآن که با کلمە اللە آغاز و با کلمە ناس به اتمام رسیده است این باشد كه : ای مردم هشیار باشید واز یاد نبرید کە حق اللە و حق مردم را بر گردن دارید و در بارە رعایت این حقوق دچار بی تفاوتی نشوید کە حق اللە ایمان آورن و اطاعت کردن از او می باشد وحق مردم تجاوزی نکردن به جان ومال و ناموس و شخصیت وآزدی آنها ست و هم چنین احسان و خدمت کردن به آنها در حد استطاعت می باشد .

به نوشته مرحوم محمد رشید رضا در تفسیر المنا ر : خواندن بسم ا… در غاز هر سخن یا هر کاری ، تنها برای تبرک یا استعانت نیست بلکه این عبارت در ذاتش مطلوب است ( تفسیر المنار ج ص فانها مطلوبه لذاتها )
وآمدن بسم ا .. در آغاز هرسوره ، به استثنای سوره توبه ، برای این است که هر سوره کنفرانسی جدا و مطلبی مستقل و قواعدو بوستان جداگانه ای است گرچه همه سوره ها ارتباط تنگاتنگی با هم دارند ، به اضافه در ابتدای هر سوره این جمله را به عنوان تیتر آورده تابندگان منشا نزول تمام سوره ها را از صفت رحمانیت و رحمت خدا بدانندو هرکار و سخن و نوشته ای را با نام الله وبه استعانت او شروع کنیند و به اتمام برسانیند .

ما در این دنیا وقتی که می خواهیم ا ز چیزی استفاده نماییم و آن چیز مال ما نباشد از مالکش اجازه می گیریم ، آیا وقتی که کار می کنیم یا حرف می زنیم یادرس می خوانیم یا می خوابیم یا مینویسم از خالق و صاحب اختیار همه نعمتها و نیروها و تواناییها که الله است اجازه نگیریم ؟ درحالی که هرچه انسان دارد مالک حقیقی آن خداوند است . بنابراین خواندن و گفتن بسم ا … نوعی اجازه گرفتن از خداوند است ، در روایت آمده است : كل امر ذی بال لم یبدء بسم ا… فهو ابتر ، یعنی هر كاری كه بانام الله آغاز نشود آن كار ابتر ، یعنی بی خیر و بركت است .
وهم چنین در روایت آمده است که پیامبر خدا فرمود قل بسم الله و كل بیمینك و كل مما یلیك ، وقتی كه می خواهی غذا بخوری در آغاز آن بسم ا … بگو آنگاه با دست راست بخور واز آنچه‌در جلو تو ست بخور .

نویسنده : عمر قادر پور

منبع
sozimihrab
نمایش بیشتر

عمر قادرپور

آذربایجان غربی - سیمینه - بوکان نویسنده و مترجم دعوتگر دینی

نوشته های مشابه

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

دکمه بازگشت به بالا