خواهر عزیزم به راستی این لباس اسلامی شناسنامه ی پاکی توست و مدرکی از حقیقت و راستی این آیات مبارک خدای بزرگ می باشد که می فرماید: (یَا أَیُّهَا النَّبِیُّ قُلْ لِأَزْوَاجِکَ وَبَنَاتِکَ وَنِسَاءِ الْمُؤْمِنِینَ یُدْنِینَ عَلَیْهِنَّ مِنْ جَلَابِیبِهِنَّ ۚ ذَٰلِکَ أَدْنَىٰ أَنْ یُعْرَفْنَ فَلَا یُؤْذَیْنَ ۗ وَکَانَ اللَّهُ غَفُورًا رَحِیمًا)[سوره اﻷحزاب ۵۹]
ای پیغمبر! به همسران و دختران خود و به زنان مؤمنان بگو که رداهای خود را جمع وجور بر خویش فرو افکنند تا این که (از زنان بی‌بند و بار و آلوده) دست کم باز شناخته شوند و در نتیجه مورد اذیّت و آزار (اوباش) قرار نگیرند خداوند (پیوسته) آمرزنده و مهربان بوده و هست (و اگر تا کنون در رعایت کامل حجاب سست بوده‌اید و کوتاهی کرده‌اید، توبه کنید و از این کار دوری کنید، تا خدا با مهر خود شما را ببخشد).
قطعا حجاب تنها برای زنان و دختران پیامبر(صلی الله علیه وسلم) نیست، بلکه برای همه و تمام زنان پاکدامن و ایمان دار می باشد.
خواهر عزیزم؛ بدان که خدای بزرگ مقام و منزلت و درجه ی بزرگی برای زنان گذاشته و قایل است و بدان خاطر آنها را بە حجاب فرمان می دهد، زیرا حجاب برای زنان درجه بزرگی است، تا اینکه مثل کالایی بی ارزش و ناچیز نباشند که هر کس به خواست خودش و هر جوری که دلش بخواهد نگاهش کند و از او کامجویی نماید! همانطور که خدای بزرگ در سوره احزاب، آیه ی ۳۳ می فرماید: (ولا تبرجن تبرج الجاهلیه الاولی).
ترجمه: هنگام خارج شدن از منزل، خودتان را لخت نکنید، همچون زنان گذشته و زمان جاهلیت که با نفهمی و نادانی خودشان را لخت می کردند.
پس ای خواهر عزیزم:
خدای بزرگ بی حجابی را به درجه ی کاری جاهلانه و نادانی رسانده و تنزل داده است.
خواهرم بدانید این حجاب مایه زندانی کردن و محدودیت و سرزنش کردن شما نیست؛ آانگونه که بعضی از مردم ناآگاه این گونه تصور می کنند!
به راستی که، خدای بزرگ به حجاب و چادر و پوشاندن بدن زنان فرمان داده است، و این فرمان به مثابه ی احترام و اکرام و شناساندن زنان ایماندار و با حیا بوده و همچنین به منظور حفاظت از حیا و پاکی زنان می باشد، تا هم در دنیا سربلند و هم در قیامت سرفراز و از آتش جهنم به دور باشند.
خواهر عزیز و گرامی؛
تو نباید بە حرف کسانی گوش فرا دهی که طعنه و حرف های نیشدار می زنند و به خاطر حجابت، سخنان زشت و ناخوشایندی درباره تو می گویند؛ چون پیامبر(صلی الله وعلیه وسلم) می فرماید: “لاطاعه لمخلوق فی معصیه الخالق” (رواه احمد- فی مسنده وصصحه الالبانی فی:صحیح الجامع:۷۵۲۰)
یعنی: از مخلوق و بندگان در راه معصیت و نافرمانی خدا، پیروی مکنید.
ویراستار : سوزی میحراب
