چه تمهیداتی – برای تربیت کودکان خویش در ماه مبارک رمضان- اندیشیده ایم؟
ماه خیر و برکت، ماه فضل و رحمت الهی، بر ما انسان‌ها به خصوص بر مسلمانان طلوع نموده‌است؛این ماه رحمت، ماه مبارکی است که نسبت به بخشش رحمت و نور خود بر هیچ یک از بندگان خدا دریغ نمی‌کند؛ از ویژگی‌های نیک این روزهای فرخنده،حلقه بستن و جمع شدن صمیمانه‌ی تک تک اعضای خانواده با یکدیگر است؛ فرصت طلایی برای نزدیکی هر چه بیشتر دل های اعضای خانواده با هم است؛ چگونه نباید چنین باشد، در حالی که ماه رمضان، ماه مودت و دوستی، رحم و دلسوزی است؟
جای بسی خرسندی است یا بهتر است، بگویم واجب است، که به نحو احسن از این سفره پر مغفرت و رحمت بهره ببریم و سودمند شویم.
همین که ماه مبارک رمضان آغاز شد؛ گوش فرا دادن به تلاوت قرآن و قرائت کلام خدا فزونی می‌یابد و دست ها بیش از قبل، رو به آسمان ها بلند می‌شوند و از خدای منان خیر و برکت ؛ فزونی نعمت؛ زوال غمها و دردها طلب می‌گردد.
در همین ماه مبارک توجه بیشتری به احتیاجات مستضعفین و دادن صدقات به فقرا و مساکین می‌شود ، ارتباطات نیک اجتماعی بیشتر رخ می‌دهد، کلمات و جملات زیبای بیشتر نثار همدیگر می‌شود ، با همه این هیجان و شور و شوق زیبا؛ با این همه افعال و اقوال نیکی که انجام می‌دهیم؛ یک پرسش به ذهن‌ها خطور می‌کند؟! باید این سوال را از خودمان بپرسیم؟
جایگاه و موقعیت بچه ها و فرزندان و جگرگوشه‌های ما در ماه مبارک رمضان کجاست؟ این یک هشدار و تلنگر برای بیدار شدن پدران و مادران مسلمان است..
و همچنین یک یادآوری است که در قبال مسئولیت فرزند‌داری و مسئولیت چه برنامه‌ها ریزی هایی کرده‌ایم؟
در مقابل این امانت بزرگ، که تربیت و مواظبت از بچه‌ها به عهده ما پدران و مادران است،چه خلاقیت‌هایی به خرج داده ایم ؟
شایسته است بچه‌ها را با خودمان همسو و همراه کنیم تا پابه پای ما در این ماه خیر و برکت قدم بردارند و با روح و نفس خویش در این ماه مبارک با ندای قرآن و لذت های این ماه رحمت آشنا شوند؛ اصلاً باید کاری‌کنیم که بهترین خاطره‌ها را در این ماه ترسیم کنند و با جان و دل از این ماه خوبی ها، لذت ببرند.
به راستی تشیجع نمودن بچه ها برای روزه و روزه داری باعث می‌شود در تمامی عمر خویش یاد بگیرند، چگونه با داشتن و نداشته ها در زندگی کنار بیایند.
لازم است اهل خانه فضایی معنوی و روحی در این ماه مبارک فراهم آورند، تا بچه‌ها حکمت روزه را در یابند و اهمیت یادگیری تعالیم دینی و پیروی سنت پیامبر (ص) را در دلشان بکارند و تا بتوانند به نحو احسن دین را در زندگی‌شان تطبیق دهند .
شایسته است برای تمرین و آموزش روزه داری ، کودکان کم‌سن و سال مان را تشویق کنیم که به صورت کله گنجشکی روزه بگیرند ، تا بر آنان سختگیری نشود و آسان گیری شود و با عشق و علاقه رو به تعالیم دینی بیاورند.
و می‌توانیم کل روز را به سه قسمت تقسیم کنیم و به آنان اجازه دهیم در طول سه چهار بار بخورند و بیاشامند ؛ در ضمن می توانیم این بازه های زمانی را با نمازها تنظیم کنیم..
به این صورت: که به بچه هایمان بگوییم اگر صبح بیدار شدی تا نماز ظهر هیچ چیزی نخور و بعد از اینکه نماز خواندی، افطار کن؛ سپس تا نماز عصر و و بالاخره تا نماز مغرب دم از خوردن فروببندد و بعد همه با هم به هنگامه مغرب افطار می‌کنیم.
لازم است مادر و پدر به کودکانشان بگویند که چون آنان هنوز به سن بلوغ نرسیده اند می توانند بر خود سخت نگیرند ؛ البته اشکال ندارد بچه‌ها را در سن ۹ سالگی تشویق کنیم که با نمازهایشان روزه هم بگیرند ، تا در آینده شجاعت ادای فرایض الهی را پیدا کنند.
– چه بهتر است برای آشنایی بیشتر با تعالیم دین، مسابقات کوچک و آسانی در این ماه مبارک ترتیب دهیم که هم ذخیره‌ای از معلومات دینی باشد و هم فضایی زیبا و مالوفی داخل خانه ایجاد شود .
– رمضان، رحمت و احسان است؛ در این ماه مبارک بود که قرآن کریم بر پیامبر رحمت و خوبی‌ها حضرت محمد المصطفی صلی الله علیه و سلم نازل شد.
این ماه پر فضیلت حال و هوای خوش و شعائر و نظم و نظام عبادتی خاص خود را دارد، روزهایش، روزه هستیم؛ شب هایش بیداریم؛ رحم و مهربانی در آن به وفور یافت می‌شود.
– بچه‌هایمان زینت‌بخش زندگی‌مان هستند و نعمتی زیبا از جانب خدا برای ما هستند و وظیفه ماست به شیوه‌ی پسندیده پرورده‌اشان کنیم، اخلاق و رفتار، کردار و گفتار نیک از جمله صبر و بخشش، تعاون و همکاری، عزم و اراده پولادین و خوش خلقی و... را عملا برایشان تشریح کنیم
اگر بخواهیم و برنامه ریزی داشته باشیم می‌توانیم در این سی روز ماه مبارک رمضان بچه هایمان را به خوبی تربیت کنیم.
امیدوارم در آخر ماه مبارک رمضان خداوند مهربان همه عبادت‌های ما را قبول نماید و قلم عفو بر لغزش‌هایمان بکشد و تمام بلاها و مصیبت‌ها و غمها را از ما برهاند.
اللهم آمین یا رب العالمین
نویسنده : دکتر عبدالفتاح عاطف ناجی
برگرداننده: ابراهیم مهرابیان
