اهمیت این موضوع:
۱- شناخت راهنمایی های پیامبر(ص) در روزه رمضان و پیامدهای آن
۲- شناخت حقیقت روزه
۳- شناخت آثار روزه بر قلب و اعضا
۴- بهره برداری هر چه بیشتر از اوقات رمضان با طاعت و عبادت خداوند
۵- عدم اتلاف این اوقات با خستگی و غفلت و بیکاری
هدف از این گروه: هر زن و مرد روزه دارمی باشد.
پرهیز درهنگام روزه:
– باز داشتن شکم و فرج از ادای شهوت
– باز داشتن چشم، زبان، دست و پا و گوش و سایر اعضای بدن از گناهان
– پرهیز قلب از خواسته های پست و افکار دور سازنده از خداوند متعال، در کل باز داشتن قلب از آنچه آنرا از خداوند دور می سازد.
یادآوری:
۱- قول النبی(ص): “من لم یدع قول الزور و العمل به و الجهل، فلیس لله حاجة فی أن یدع طعامه و شرابه” [رواه البخاری]
به فرمایش پیامبر(ص): کسی که سخن زور و عمل به آن و جهل را از خود دور نسازد پس خداوند نیز احتیاجی ندارد که بنده از خوردن و نوشیدنش دست بکشد.
۲- قوله(ص): “رغم أنف رجل دخل علیه رمضان ثم انسلخ منه، و لم یغفر له“ [رواه الترمذی و صححه البانی]
قول ایشان (ص): بینی اش به خاک افتاد آن کسی که رمضان بر او داخل شود و سپس آنرا بگذارند در حالیکه آمرزیده نشده است.
۳- و قوله(ص): “ربّ صائم حظّه من صیام الجوع و العطش،و ربّ قائم حظّه من قیامه السهر” [رواه أحمد و صححه ألبانی]
قول پیامبر(ص): چه بسا روزه داری که از روزه اش جز گرسنگی و تشنگی و چه بسا ایستاده ایی که از قیام شبش جز بیداری بهره ای نبرده باشد.
اهداف رمضان
۱- یکبار ختم قرآن در هر ۳ روز یا ۵ روز و یا یک هفته
۲- استمرار بر نماز تراویح بطور کامل همراه با امام
۳- استمرار بر نماز پنج گانه همراه با جماعت در طول این ماه و همچنین پس از این ماه طبق گفته ی پیامبر(ص): «من صلی لله أربعین یومأ فی جماعة، یدرک تکبیرة الآولی، کتب له براءَتان: براءَة من النار، و براءَة من النفاق» [أحمد و صححه ألبانی]
کسی که چهل روز نماز را با جماعت برای خداوند ادا کند و اولین تکبیر را درک کند خداوند دو نشان افتخار را بر وی فرض می کند: آزادی از آتش جهنم و آزادی از نفاق و دورویی.
۴- رسیدن به ثواب ۳۰ مرتبه حج در رمضان و آن با نشستن در مسجد بعد از نماز صبح و مشغول شدن به ذکر خداوند متعال و قرایت قرآن تا زمان طلوع آفتاب بدست می آید.
۵- زنده نگه داشتن سنت اعتکاف
۶- استمرار بر اذکار صبح و شام
۷- رسیدن به ثواب یکبار ادای حج همراه با پیامبر و آن با ادای عمره در رمضان محقق می شود.
۸- مشارکت در برنامه ی افطاری روزه دار، و هر روزه یکبار صدقه دادن
۹- رسیدن به فضیلت ۸۳ سال عبادت و آن با زنده نگهداشتن شب قدر به عبادت محقق می شود.
۱۰- استمرار بر سنت های قبل و بعد نمازهای پنجگانه و غیر آن.
۱۱- دوری از لغزشها و منهیات و منکرات چه پوشیده و چه ظاهری، در خانه و همراه با دوستان.
۱۲- خوش خلقی با نزدیکان و غریبان از جمله: خوش برخورد بودن با والدین و دیدار نزدیکان و اقوام و عیادت مریض و نیکی به همسایه و دوستان و پذیرفتن عذرها و کرم مهمان نوازی و غیره …
۱۳- ترک کردن همه محرمات از جمله دروغ و غیبت، سخن چینی، تمسخر، حسادت و کینه و خیانت
دسته بندی روزه داران
به گفته ی ابن رجب: روزه داران بر دو گروه اند: یکی از آنها کسانیکه خوردن و نوشیدن و شهوت را بخاطر خداوند ترک می کنند و در عوض آن، امید به بهشت خداوند دارند پس بدین صورت با خداوند معامله کرده و خداوند متعال اجر و حسنه ی کسی که عمل خیری انجام داده را تباه نمی سازد.
گروه دوم روزه داران کسانی که در دنیا بخصوص برای خداوند روزه می گیرند و سر و افکار درونش وهمچنین شکم را حفظ می کنند و مرگ و معصیت را بیاد آورده و خواهان آخرت است پس زینت های دنیا را ترک می گوید پس این عید فطر اوست روز دیدارش با خداوند و مسرور از رؤیتش.
راهنمایی های پیامبر(ص) در رمضان
۱- پیامبر(ص) در افطار تعجیل و در سحری خوردن تأخیر می کرده و دیگران را بدین صورت تشویق می فرمود.
۲- پیامبر(ص) پیش از اینکه نماز بخواند افطار می نمود ایشان با چند رطب افطار می کرد و اگر نمی یابید با چند دانه خرما و باز هم اگر نمی یافت با چند مرتبه آب نوشیدن افطار می نمود.
۳- هنگام افطار کردن می فرمود: «ذهب الظماُ، و ابتلت العروق، و ثبت الأجر ان شاء الله تعالی»
“تشنگی برطرف گشت و رگها خیس و تر شد و اگر خداوند متعال بخواهد اجر و ثواب ثبت خواهد شد“.
۴- از راهنمایی های ایشان در ماه رمضان افزایش انواع عبادت می باشد. جبریل(ع) در رمضان قرآن را به پیامبر(ص) مدارسه می کرد.
۵- ایشان در این ماه نیکی و صدقه و تلاوت قرآن، نماز و ذکر و اعتکاف را بیش از پیش انجام می داد.
۶- عباداتی را به خود اختصاص می داد که آنها را برای غیر خودش تجویز نمی کرد به طوریکه گاهی اوقات پیوسته روزه می گرفت (روزه وصال) اما اصحابش را از آن باز می داشت و فقط تا وقت سحر به آنها اجازه می داد.
۷- ایشان روزه دار را از فحش دادن و داد و فریاد و ناسزاگویی و پاسخ در رد ناسزا،نهی فرموده و امر می نمود که در پاسخ به شخص ناسزاگو بگویید: من روزه ام.
۸- و در رمضان به هنگام سفر گاهی روزه و گاهی افطار می نمود و اصحابش را در این امر (روزه یا افطار) مخیر می کرد.
۹- هنگام نزدیک شدن به دشمن یارانش را امر به افطار می فرمود.
۱۰- ایشان تا پایان عمر مبارکش دهه ی آخر رمضان را اعتکاف نمود یکبار آنرا ترک گفت سپس در ماه شوال آنرا بجا می آورد.
۱۱- ایشان(ص)هیچگاه بدون روزه اعتکاف نمی کرد.
۱۲- پیامبر(ص) به پنهانی بودن اعتکاف دستور می داد و در مسجد می فرمود: در مسجد خلوت کنید.
۱۳- هنگامیکه قصد اعتکاف داشت نماز صبح را خوانده و وارد اعتکاف می شد.
۱۴- هیچگاه هنگام اعتکاف وارد خانه شان نمی شد مگر برای حاجتی.
از جمله فعالیت های دعوی رمضان
۱- سخنرانی از احوال گذشتگان در رمضان
۲- مشارکت در تبلیغات دینی
۳- توزیع چندین نوشته و رسایل دینی
۴- انجام چندین دیدار بقصد دعوت
۵- به راه انداختن کلاس تدریس جهت خانواده
۶- انجام فعالیت های دینی برای اقوام و نزدیکان
۷- پخش چندین نوار و کاست مؤثر
۸- دیدار از مرکزهای تازه مسلمان برای استفاده از مهارتهایی در دعوت غیر مسلمانان
۹- شرکت در برنامه ی روزنامه دیواری مساجد
۱۰- جستجو از برادران و دوستان در نماز صبح
۱۱- تنظیم سفرهای جمعی برای ادای عمره رمضان
۱۲- تخفیف دادن امور زیر دستان و کارگران در این ماه
۱۳- ایجاد صلح میان مردم
۱۴- پیش سلام شدن با مردم و خوشرویی با آنها
۱۵- برپایی مؤسسات خیریه
۱۶- واسطه شدن در اسلام آوردن شخص غیر مسلمان یا هدایت شخص گمراه
تابش
