سخنی با زندانیان

برادر  و خواهر بزگوار زندانیم:سلام ودرود خدا برشما
برادر زندانیم:این چند سطر را نگاشته ام تا در خلوت و تنهایی همدم و هم صحبت تو باشد،به امید اینکه تو را در تحمل مصیبتی که به آن گرفتار شده ای،یاری کند وامیدوارم سفارش ها و توصیه هایم در اعماق قلبت جای گیرد واز خداوند متعال نیز خواستارم که مشکلت را بر طرف سازد وتو را به آغوش گرم خانواده ات باز گرداند.
برادرم:بدان که گناه علت اصلی مشکلات وبلاهاست وموجب می شود که شأن ومنزلت فرد نزد پروردگار ونیز هم نوعانش پایین بیاید ، همچنانکه گناه و نافرمانی الله سرچشمه تمام بدی ها ومصیبت ها است.

خداوند متعال می فرماید:« وَمَا أَصَابَكُمْ مِنْ مُصِيبَةٍ فَبِمَا كَسَبَتْ أَيْدِيكُمْ وَيَعْفُو عَنْ كَثِيرٍ» شوری/30«وهر مصیبتی که به شما رسد، در اثر کارهایی است که انجام داده اید،و خداوند از بسیاری از گناهان در می گذرد»
خداوند متعال مشکلات زیادی را که دامنگیر گناهکاران می شود،ذکر کرده؛به عنوان مثال:سلب آرامش ازشخص گناهکار وایجاد ترس و وحشت در قلب او. و از پیامدهای شوم آن نیز می توان به هدررفتن برکت عمر،روزی،علم،عمل وعبادت اشاره کرد.

بنابراین برادرم هر چه زودتر توبه کن وبسوی پروردگار بنده نوازت برگرد ؛ چرا که تنها راه نجات از تمام مشکلات ومصیبت ها وسرچشمه رحمت وبرکت وخیر دنیا وآخرت توبه است. پس هر اندازه که مرتکب گناه شده ای باز ناامید مشو و بازگرد تا شاهد آرامش همه جانبه در زندگیت باشی واین فرموده پیامبر(ص)را بیاد آور که فرمودند:« لَلَّهُ أَشَدُّ فَرَحًا بِتَوْبَةِ عَبْدِهِ حِينَ يَتُوبُ إِلَيْهِ مِنْ أَحَدِكُمْ كَانَ عَلَى رَاحِلَتِهِ بِأَرْضِ فَلَاةٍ فَانْفَلَتَتْ مِنْهُ وَعَلَيْهَا طَعَامُهُ وَشَرَابُهُ فَأَيِسَ مِنْهَا فَأَتَى شَجَرَةً فَاضْطَجَعَ فِي ظِلِّهَا قَدْ أَيِسَ مِنْ رَاحِلَتِهِ فَبَيْنَا هُوَ كَذَلِكَ إِذَا هُوَ بِهَا قَائِمَةً عِنْدَهُ فَأَخَذَ بِخِطَامِهَا ثُمَّ قَالَ مِنْ شِدَّةِ الْفَرَحِ اللَّهُمَّ أَنْتَ عَبْدِي وَأَنَا رَبُّكَ أَخْطَأَ مِنْ شِدَّةِ الْفَرَحِ»رواه مسلم.«خداوند از توبه بندگانش بسیار خوشحال می شود حتی بیشتر از خوشحالی کسی که در بیابانی سوار بر مرکبش در حال عبور بوده اما بناگاه مرکبش رم کرده؛در حالی که آب وغذایش بر پشت آن بوده وآن شخص به ناچار و در حالی که کاملا ناامید شده بود به زیر سایه درختی پناه برده وخوابش می برد،اما در آن لحظه در کمال ناباوری می بیند که مرکبش بر گشته ودر کنار وی ایستاده ودرآن لحظه افسارش را می گیرد واز شدت خوشحالی وبه اشتباه می گوید:خدایا تو بنده من و من پروردگار توهستم»!
برادر بزرگوارم:
هر جرم و جنایتی که انسان مرتکب می شود،بیشتر اوقات ناشی از ارتباط با دوستان ناباب است،تا جایی که اگر از زندانیان در مورد علت ارتکاب جرمشان سؤال کنی ، بیشترشان جواب می دهند که علت اصلی همه بدبختی ها و سیاه روزی هایش همنشینی با افراد نااهل بوده،کسانی که سرچشمه فساد بوده وآنها را منحرف کرده اند.

پس برادرم از خواب غفلت بیدار شو واز گذشته ات درسی برای آینده ات بگیر وبا دوستانی همنشین شو که خیروصلاح دنیا وآخرت تو را می خواهند واین را بدان که زندانی شدنت پایان زندگی تو نیست،بلکه یک تقدیر الهی است وتصور نکن که زندانی بودنت عیب وننگیست پاک نشدنی ؛ چرا که “توبه” به معنای پاک شدن گذشته است وبدان که اگر از این حالت پند نگیری سخت در اشتباهی ؛ چرا که عاقل کسی است که از حوادث دور وبرش درس بگیرد واشتباهاتش را بوسیله این درس ها تصحیح کند وصادقانه به درگاه پروردگارش توبه کند.
ودر آخر بدان که اوقات فراغت زندان فرصت ارزشمندی است برای یادگیری و انجام کارهای نیک مانند:حفظ ومطالعه قرآن،یادگیری وخواندن مطالب مفید،انجام عباداتی مانند:نماز،روزه وذکر.

پس سعی کن اوقاتت را در کارهای سودمند سپری کنی واز خداوند بخواه که تو را آزاد کند ومشکلات ومصیبت های زندگیت را بر طرف سازد.
ترجمه:سید عبدالسلام محمودیان-سردشت