چند راهنمایی سودمند برای والدین
نویسنده: رضا شوان
مترجم: کلثوم حسن زاده
کودک در آغوش مادر چشم به دنیا باز می کند، از شیر مادرش تغذیه کرده و در سایه عشق و محبت و مهربانی پدر و مادرش بزرگ می شود، نغمه شیرین لای لای مادرش در زیر گوشهایش زمزمه می شود. کم کم کلمه و عبارات ابتدایی را از زبان پدر و مادرش یاد می گیرد. بدین گونه رفتار و تعامل پدر و مادرش، در رفتار و زندگی آینده ی کودک تاثیر فراوانی می گذارد… یقیناً نقش پدر و مادر، به ویژه مادر، در تربیت درست و صحیح فرزند خیلی مهم، تاثیرگذار و حساس است؛ چون مادر به عنوان اولین معلم کودک شناخته می شود و خانه نیز اولین مدرسه وی می باشد؛ به همین دلیل مادر مسئولیتی بس بزرگ، ضروری، مبارک و سنگین بر عهده دارد؛ زیرا به هر گونه ای که کودک را راهنمایی و تربیت نماید، روی همان منش بزرگ شده و رشد می کند.
به همین خاطر است که کوردها گفته اند: «مادر را ببین و دختر را خواستگاری کن».
اما باید این را نیز بدانیم که طبیعت زندگی اجتماعی و اختلاط با کودکان کوچه و مدرسه، تاثیرات مثبت و منفی در بر خواهد داشت. کودک از همان دوران کودکی خوب و بد را یاد می گیرد.
اگر به زندگی دانشمندان، جوانمردان و مشاهیر بزرگ جهان نگاهی بیفکنیم، خواهیم دید که بیشتر آنها به این حقیقت اعتراف می کنند که بدهکار مادرشان هستند، در سایه تربیت صحیح و تشویق و پشتیبانی مادرشان، به چنان مقام و منزلتی دست یافته و مشهور گشته اند؛ برای مثال: کیم ایل سونگ می گوید: «انسان های نابغه و مشهور، همیشه کسانی هستند که مادرشان آنها را به خوبی تربیت کرده است».
توماس ادیسون می گوید: «مادرم مرا ساخت».
جون آدرمز می گوید: «افتخار آن همه مقام بالایی که به آن رسیده ام را به مادرم باز می گردانم».
آبراهام لینکولن می گوید: «همه آنچه که به آن رسیدم و همچنین آن مقام های بالاتر را نیز که خواستارم و آرزو می کنم، همه را به مادر پریزادم برمی گردانم».
ناپلئون می گوید: «این مادر است که با دست راستش گهواره را تکان داده و با دست چپش دنیا را می چرخاند».
اینها و ده ها افراد مشهور دیگر، در مورد تاثیر و نقش مادر در تربیت کودکان سخن گفته اند.
البته نام مادر را که بر زبان می آوریم، منظور این نیست که از نقش و فداکاری پدر بکاهیم ، اما نمی توان از این حقیقت نیز چشم پوشی کرد که کودک بیشتر به مادرش نزدیک و وابسته است و در نتیجه مادر تاثیر بیشتری بر کودک دارد. این حقیقت حتی در جانداران دیگر نیز به چشم می خورد!
البته این به معنای آن نیست که کودک به کپی کاملا شبیه پدر و مادرش تبدیل می شود و در همه ابعاد تعامل و رفتار، راه والدینش را درپیش گرفته و از آنها تقلید می کند؛ چرا که تغییرات روزگار مدرن، شرایط جدیدی را بر انسان تحمیل کرده و آداب و رسوم تازه ای را به وجود می آورد که جا دارد والدین با هوشیاری هرچه تمام نبت به تربیت فرزندانشان گام بردارند.
مطالب و اندرزهای زیر را تقدیم آن پدر و مادر دلسوزی می کنم که می خواهند فرزندانشان را به درستی تربیت و راهنمایی کنند و کاری کنند که فرزندانشان از اعتماد به نفس بالایی برخوردار باشند، امیدوارم که از این اندرزهای مهم و سودمند استفاده نموده و بهره مند شوند، مواردی که برای تقویت اعتماد به نفس در کودک مفید هستند.
این اندرزها از کتاب (۵۰۱ راه برای اعتماد به نفس کودکان-اثر دکتر روبرت راسی) گرفته شده است. ایشان در زمینه تربیت دارای مدرک دکترا هستند. بیست و پنج اندرز را انتخاب و ترجمه کرده و در اختیار شما گذاشته ام:
–اگر خداوند فرزندی به شما عطا کرد، اسمی که معنایی نداشته باشد را هرگز بر وی ننهید، چرا که چنین نامی در طول زندگی اش باعث نگرانی و شرمندگی وی می شود.
-هر روز با عشق و محبت آغوشتان را برای کودک دلبندتان بگشایید.
-با تمام وجود به سخنان فرزندتان گوش کنید و سخنانش را براو قطع نکنید و اجازه دهید خودش سخنش را به اتمام برساند و هیچ وقت شما برایش کامل نکنید.
-راستگویی و صداقت و حقیقت ها را به او یاد دهید، تا بتواند بر تردید و گمان ها تسلط یابد و آرامش خود را حفظ کند.
–اهمیت دادن به مراسم روز تولد فرزندانتان، به معنای گرامی داشتن زندگی جدید است.
-آنگاه که فرزندتان برای اولین بار چیزی را یاد می گیرد، بر او شتاب نکنید و انتظار نداشته باشید که با سرعت و به آسانی یاد بگیرد.
-با اختلاف و نزاع با فرزندتان، روز را به پایان نرسانید.
-کاری کنید که بچه هایتان خواب های ناخوش و کابوسشان را برایتان تعریف کنند.
–در اوقات مختص خانواده و جلسات خانوادگی، مشغول انجام دادن کار دیگری نباشید، چون این باعث می شود که اعضای خانواده تصور کنند که کارهای خود را بر آنها ترجیح می دهید و برایتان مهمتر از آنهاست.
-سعی کنید گاهگاهی به سطح احساسات کودکتان نزول کنید.
-به لطیفه ای که فرزندتان تعریف می کند، بخندید.
-اگر دندان های فرزندتان کج هستند و نیاز به معالجه دارند، هر چه زودتر اقدام کنید و برایش درست کنید، چون لبخندی شاداب به او اعتماد به نفس می بخشد.
-خود را خیلی هوشمند نشان ندهید و گاهی که همراه کودکانتان هستید، خود را ساده نشان دهید، به گونه ای که انگار فردی ساده و معمولی بوده و همه چیز را نمی دانید.
-هدیه هایی را که برای فرزندانتان می خرید، از نظر قیمت در یک سطح باشند، تا چنان فکر نکنند که میانشان فرق می گذارید.
-در درست کردن و بنیان نهادن هر چیزی، فرزندتان را نیز مشارکت دهید.
-اگر فرزندتان رازی را با شما در میان گذاشت، آن را بازگو نکنید.
-مناسک و راه ورسوم دین را همراه فرزاندانتان انجام دهید.
-هر گاه خواستید به مسافرت بروید، اجازه دهید فرزندتان خودش کیف و اسباب مسافرتش را آماده کند.
-در تمام جلسات و نشست های تربیتی مشارکت کنید و آنها را از دست ندهید.
-تلاش کنید فرزندتان، شنا یاد بگیرد.
-به کودکتان اجازه بدهید، گاهی وقت ها او بر شما پیروز شود.
-چمدانی به فرزندتان بدهید تا وسایل خودش را در آن قرار دهد و کلیدی هم پیش خودش باشد.
-در روز جشن جهانی کودکان، به کودکتان تبریک بگویید و هدیه ای هم به او تقدیم کنید و مراسمی برایش تدارک ببینید.
-به فرزندتان اجازه دهید که کیک روز تولدش را خودش تزیین کند.
-زحمات و رنج هایی را که به خاطر فرزندتان کشیده اید، زیاد به او یادآوری نکنید، بلکه در مورد خوشی ها و لذاتی نیز که با آمدن او به وجود آمده اند، سخن بگویید.
والدین عزیز؛ تذکرات بالا را در نظر بگیرید به شیوه ای صحیح و درست، با فرزندانتان رفتار کنید، از دستشان عصبانی نشوید و با صدای بلند بر آنها فریاد نکشید، تهدیدشان نکنید و مرتب سرکوبشان نکنید. راه را بر آنها نبندید، بگذارید که با نهایت آزادی و صراحت گزارش فکر و اندیشه و احساس و درون خود را ارائه دهند. زبانشان را نبندید و اجازه دهید بدون ترس حرف خود را بزنند.
یونامات می گوید: «تا سن سیزده سالگی فکر می کردم که اسمم (دهنت را ببند) است».
والدین گرامی، مسئولیت و زحمات شما خیلی مبارک و خجسته است، هیچ پاداشی نیست که با فداکاری و مهربانی های شما یکسان باشد. به همین خاطر است که بهشت در زیر پاهای شماست، مگر اینکه خداوند بزرگ خودش پاداش مسئولیت و فداکاری شما را بدهد.
منبع: سایت کورد ژین
