سفارش هایی به همسران دعوتگران دینی

سفارش هایی به همسر دعوتگر دینی

ای کسی که خداوند به شما توفیق عنایت فرموده که همسر یکی ازدعوتگران باشی! حال، همسرت چه خطیب مسجد،استاد دانشگاه و یا یکی از کارگزارن این عرصه باشد، از شما اجازه می خواهم که مطالبی را خدمتتان یادآوری کنم:

مورد نخست:

در ابتدا خداوند عز وجل را شکرگزار باش که همسر چنین شخصی هستی ؛ کسی که به خاطر امت ونه نفس خویش زندگی می کند. بدان که همسر شما – نیز مانند بسیاری دیگر از مردان- می توانست کسی باشد که نسبت به خیانت او هرگز احساس امنیت نکنی، ولی می بینی که او به شدت مشغول خدمت و تبلیغ دین است ، ممکن بود که همسر فردی شوی که با همه وجود سرگرم جمع آوری کالای دنیا باشد!

پیش می آید که شوهرت تا ساعت های پایانی شب بیدار بماند ؛ ولی مطمئنا او بهتر از آن شخصی است که تمام شب را در پیروی از هوی و هوس بیدار می ماند!

دیگر اینکه اگر وی شخصی می بود که تنها در اوقات اداری او را می دیدی، آیا گمان نمی کردی که نوعی نقص وخودپسندی وعدم غیرت است، که شخص در این مرحله سخت از تاریخ امت فقط برای خود زندگی کند؟ بنابراین از نعمات الهی بر تو این است که همسر یک دعوتگر هستی.

مورد دوم:

آیا دست یابی به هیچ گوهری را بدون بها ویا ثمره ای را بدون ایثار دیده ای؟

پس این نعمت بزرگی بر تو و فرزندانت است که به این انسان صالح خدمت رسانی می کنی، ولی باید بهای آن را بپردازی واوقات فراوانی را به تفقد واحوال جویی از او بپردازی هرچند شاید او ممکن است در برآورده ساختن بعضی از خواسته های تو عقب بماند، ولی همه این جانفشانی ها در قبال این نعمت الهی و درقبال دست یابی به چنین شریکی در زندگی ات ارزشی والا دارد.

مورد سوم:

آیا تا به حال همسرت کلمه ای دالّ بر تأیید از جانب تو شنیده است ؟ و یا ابراز شادی از عملکردش و یا تشویق  از تو دیده است؟ آیا انتقادی هدفمند وسازنده از تو در باره نحوه رفتارش دریافت کرده است ؟

آیا فکر نمی کنی نبود چنین تعامل هایی در حق او قصور و کوتاهی از جانب شما خواهر ارجمند به حساب می آید؟یا شاید هم انتقادهای زننده ای از تو می شنود؟! ازقبیل :کارهایت خیلی زیاد شده اند ، اصلا پیش ما نیستی، خواسته های ما را برآورده نمی کنی ، خانواده ات از بین رفت ……

تو را از انجام چنین رفتارهایی به شدت برحذر می دارم و در پناه خدا قرار می دهم.

هرگز ، به خداسوگند خداوند هرگز تو را بابت اینکه در اثر اشتغال به امور دعوت در دنیاداری از دیگران عقب مانده اید سرزنشتان نخواهد کرد.

چون همه این مسئولیت ها را تحمل می کنی ، از مهمان ها پذیرایی می کنی ، کمبودها را تحمل می نمایی ،و به کمک جانشیان حق می شتابی.

چه زیبا و تاثیر گذار بودند آن کلمات تشویق آمیزی که پیامبر صلی الله علیه وسلم ازهمسر خود خدیجه رضی الله عنها می شنید؛کسی که به منزلی در بهشت مژده داده شده است ؛ چرا که او همه وجود خود را یک باره به شوهرش رسول خدا  تقدیم نمود وموجبات اطمینان او را فراهم ساخت.

  پس تو چرا قدم در راه او نمی نهی و از او پیروی نمی کنی؟

مورد چهارم:

آیا فکرنمی کنی که چنین همسری شایسته آن است که با تمام وجود در خدمتش باشی؟!

نصوص دینی را برایش جمع آری کنی ،کتب ومراجع دینی را برایش تهیه کنی ،یا بعضی اوقات آراء و نظریات استوار وارزشمند را با او درمیان بگذاری؟

و اگر از عهده چنین کارهایی برنمی آیی ، همین که می گویی (چه خدمتی ازمن می طلبی) بدان که یکباره همه نیازهای او را برآورده ساخته ای.

می دانم که تو هم عاطفه داری و دارای احساسات هستی وخواسته هایی پیش رو داری ولی با وجود همه اینها نباید شریک زندگی ات را تنها بگذاری.

و هنگامی که از خانه ی او مکانی امن واستراحتگاهی پایدار می سازی در واقع نصف راه را بر او کوتاه نموده و رسیدن به هدفش را برایش آسان ساخته ای؛ چون او هم انسان است وبه آرامش درون و به کسی که او را تایید کند و درکنارش باشد نیاز دارد.

خواهر گرامی! تصور کن دعوتگری را که خدا توفیق داده تا برای امتش سودمند باشد ، هنگامی که به منزل بر می گردد با طعنه و اتهام به کم کاری و از این حرفها از او استقبال شود! چه حالی به او دست می دهد؟؟ او در این شرایط چه نفعی می تواند برساند وچه روحیه ای پیدا می کند ؟

آیا با من موافق هستی که چنین همسری در به تاخیر افتادن مسیر دعوت اسلامی  وایجاد مشکلات و ناهمواری ها برای کاروان دعوت سهم به سزایی دارد؟

نگارش : دکترمحمد الویش

ترجمه : شفیع صادقی