خانواده

سُستی پس از رمضان چرا؟!

سستی وکمرنگ شدن عبادات بعد از رمضان،چرا؟!

فاصله گرفتن ما از مناسک دینی و به سوی نقطه ی صفر رفتن ما، بعد از رمضان به چه دلیل؟!

چه حادثه ای بعد از رمضان مبارك رخ می دهد که ما این همه از روحیات و فضای رمضانی فاصله می گیریم؟!

این سؤالى است که دغدغه ى فکری بسیاری از داعیان دین بعد از رخت برگرفتن این فرصت طلایی شده است و این بدین خاطر است که بیشتر ما مسلمانان در ماه مبارک رمضان، در فضایی کاملا روحانی وآراسته به روزه و شب زنده داری و ذکر و تلاوت قرآن به سرمی بریم ولی همین که این ماه،رخت بربست؛دوباره در وادي غفلت قدم می زنیم و همه ی لذت ها ودلدادگی ها و رابطه های تنگاتنگ ما با خدا در این ماه پربركت،به باده ی فراموشی سپرده می شود.

این پدیده چنان نمود بارزی پیداکرده که کسی یارای انکار آن را ندارد ؛ مساجدی که تا دیروز لبریز از نمازگزاران وقاریان و ذاکران ودلبستگان بخدا بود و ناله ونغمات ناشی از سوز و عشقشان موج می زد وحماسه آفرینی می کرد، امروزه دیگر خبری از این سازونواها نیست؛گویی سکوت مطلقی حکم فرماست؛اغلب مسلمانان از این کارزار ایمانی پا به فرار گذاشته ومجذوب آهن ربای امیال وهواهای نفسانی شده اند.

این دگرگونی ناگهانی وناخوشایند،از مصلحان می طلبد که بخود آیند و چاره اندیشی کنند؛پزشک معالج این خلل ها و کجی های خود وجامعه ی اسلامی باشند

چنانچه دلایل این پس رفت و سستی را از دیدگاه اغلب مسلمانان دنبال کنیم،درمی یابیم که مهم ترین علت وارونه شدن این فضای عبادی وتبدیل شدن آن به یک چهارچوب عرفی ،اینست که متاسفانه  بیشتر مردم در این ماه مبارک،عبادات را عادتی قلمداد می کنند که پیر و جوان، همه آن را هم چون رسم و رسوم-که رنگ و صبغه گروهی بخود گرفته-پذيرفته اند،بدون اینکه به ثمرات ولذتهای واقعی این ماه فرخنده پی ببرند،ودرنهایت اثرات این رازو نیازها برای همیشه در زندگی روزمره شان ملموس گردد

همین است که کسانی را می بینیم در حالی که روزه هستند، ولی نمازگزار نیستند و یا اینکه در ادای نماز تراویح که سنت است چنان جنب و جوش دارند، حال آنکه به فرایض پنج گانه ى نماز توجهی ندارند.

چنین افرادی اگر هم عباداتی در این ماه پرفیض انجام می دهند به حکم اینکه مزه ی عادات به خودگرفته،تغییر چندانی درظاهر و باطنشان صورت نگرفته و به محض غروب این ماه عبادت ، فورا بی آب وتابی بررفتار و کردارشان سایه می افکند.

دیگرعلت این پس رفت وچرخش صد وهشتاد درجه ای اینست که فضای کاملا ایمانی رمضان ، باویژگی های منحصر به فردى که دارد ازجمله:زنجیرکردن شیاطین،روى آوردن انسان ها به طاعات وخدا پرستی، بازشدن درهای بهشت وبستن دروازه های دوزخ به روی مؤمنان،را هر مسلمانی-ولواینکه درتله گناهان افتاده باشد-را احساس کرده ومی کند ولی بعد از رمضان از این فضاها و صفاها خبری نیست.

این ویژگی ها همگی دست به دست هم داده و فرد مسلمان را بر هر چه نزدیکتر شدن به خدا و پرهیز از زشتی ها حریص تر مى کند وهمین که پایان این بازار ایمانی فرارسد،دوباره گنهکاران بر سر سفره معصیتشان زانو مى زنند.

ازدیگر اسباب این پس رفت ، نفوذ یک نوع ضعف و بى تابی در افراد ضعيف النفسى است که بعد از اینکه نشاط و طراوت معنوی بخود می گیرند،اغلب دوام نمی آورند و سرانجام تن در می دهند. کسی که بخواهد حال چنین افرادی را جویا شود،براحتی در می یابد که شرکتشان در نماز تراویح پایان ماه رمضان،باحضور پر رنگشان در بدایت ماه، متفاوت است.

تأثيرشگرف عبادت در آرامش روح وروان آدمیان هر چند جای مناقشه نیست ، اما پایداری این تاثیر بدلیل تمایل نفس انسانی به آسودگی و زندگی زودگذر و فریبنده ى دنیا،مدام نیازمند مجاهدت و تلاش های  بی پایان است.

پس چاره چیست؟؟؟

برای علاج این امر مسلمین باید به راه و روش بندگی و پرستش خداوند آشنا شوند ؛ همچنین بدانند که این عبودیت محدود به زمان و مکان نیست وتاجان در بدن باقی مانده است باید چرخه این بندگی از کار نیفتد

حسن بصرى (رح)مى فرماید:*ان الله لم یجعل لعمل المؤمن اجلا دون الموت*(پروردگار تا فرا رسیدن مرگ،زمان مشخصی را جهت انجام اعمال نیک برای مؤمن تعیین نکرده است)بلکه مدام او را به تلاش در این راستا فرا خوانده است.

پس این فرمایش الهى را باید خواند که می فرماید:*واعبد ربک حتی یاتیک الیقین*حجر/99 (تا یقین – مرگ –را درمی یابی وبه سوی حق باز می گردی،همواره پروردگارت را پرستش کن)

بجاست که هر مسلمانی دریابد ماه رمضان فضیلتی دارد که خداوند آنرا به عنوان ارمغانی به بندگانش عطا کرده است؛تابیشتر به پروردگارش نزدیک شود و در نهایت برای انجام حسنات پیشتازمیدان شود ، و هرگاه اثر بندگی در دل و جان فرد مسلمان نقش بست،درطول عمرش بر عبودیت حریص تر خواهد شد به گونه ای که با آمد و رفت ماه ها و سال ها هرگز بازار پرستش وبندگی اش تعطیل نخواهد شد.

ترجمه : ابراهیم مهرابیان

منبع : اسلام ویب

نمایش بیشتر

ســــۆزی میــــحڕاب

سایت ســــۆزی میــــحڕاب در آذرماه 1392 با همت جمعی از اهل قلم خوشنام و گمنام تاسیس شد ســــۆزی میــــحڕاب بدون جنجال و در اوج عملگرایی به ترویج مبانی میانه روی می پردازد ســــۆزی میــــحڕاب با هیچ جریان و هیچ احدی درگیری ندارد ســــۆزی میــــحڕاب رسالتی جز همزیستی و دگرپذیری ندارد

نوشته های مشابه

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

دکمه بازگشت به بالا