ترجمه: رسول رسولی کیا
سعد بن ابی وقاص یکی از ماهرترین یاران پیامبر در پرتاب با کمان بود، روزی که نبرد اُحُد اتفاق افتاد پیامبر صلی الله علیه و سلم شخصی از مشرکان را دید که عرصه را بر مسلمانان تنگ کرده و تعدادی از آنان را به قتل رسانده است، پیامبر صلی الله علیه و سلم تیری از پیکان خود را به دست گرفت و به سعد داد و به او گفت: شلیک کن، پدر و مادرم فدایت!
سعد تیر را گرفت، آن را در کمان خود قرار داد و به سمت مرد مشرک شلیک کرد، به نزدیک قلبش اصابت کرد و از پا درآمد، پیامبر صلی الله علیه و سلم شروع کرد به خندیدن تا جایی که دندان های پیشینش ظاهر شد!
پیامبر صلی الله علیه و سلم به ما می آموزد که برای هر کاری باید اسباب آن را فراهم کنیم، او در روز غزوه اُحُد، علی رغم اینکه از همه ساکنان زمین بیشتر یقین داشت که اگر خداوند سبحان مقدر کرده باشد که آن روز بمیرد، لباس نظامی و زره او را از مرگ نجات نمی دهد، دو زره به تن کرد نه یک زره، آن حضرت طوری به تهیه اسباب می پرداخت که انگار همه چیز است و طوری بر خدا توکل می کرد که اسباب، چیزی نیست!
به او نگاه کن که چگونه تیری از کمانش را بر می دارد و به سعد می دهد! او، آن روز در خیمه اش ننشست، بلکه در مرکز نبرد بود و این، پیام بزرگی است برای هر فرمانده در حوزه کاری اش، برای مدیر در شرکتش که به زمین فرود آی و کارهایت را خودت و از نزدیک پیگیری کن!
پیامی است برای وزیر که در باره مردم تنها به آن چه معاونانت به تو می گویند بسنده نکن، خودت ببین که کارها چگونه پیش می رود؟ با مردم دیدار کن و به آنان گوش فرا ده!
پیامی است برای پدران، که اندکی از برج های بلورین خود پایین بیایند، به همسرت در آشپزخانه کمکی کن، راه حلی برای فرضیه های پسرت پیدا کن، برای دخترت داستانی تعریف کن، به کودکت سوره ای از قرآن بیاموز، پدر که تنها جمع کننده مال نیست و آنچه فرزندان بدان نیاز دارند به مراتب بیشتر است از خانه و نان، تفاوتی فراوانی وجود دارد میان آموزش و امرار معاش!
یک درس نبوی دیگر، او به دلیل مهارت تیراندازی که در سعد سراغ داشت، تیر را به او داد؛ حتی در اوج جنگ ، پیامبر صلی الله علیه و سلم، شخص مناسب را در جای مناسب قرار می داد، تیر برای ماهرترین تیرانداز، فرماندهی ارتش برای حمزه، بزرگترین کسی که در میان یاران، از امور جنگی جنگی می داند، این امت شکوه خود را بازنخواهند یافت تا زمانی که شخص مناسب را در جای مناسب قرار دهد!
تشویق و ایجاد انگیزه باعث می شود بهترین ها در میان مردم کشف شوند، همانگونه که انتقاد پوچ و سرزنش همیشگی آنان را ناامید می کند و مهارت ها و ابتکاراتشان را از بین می برد!
شلیک کن، پدر و مادرم فدایت، سخنی که عرب ها برای تشویق و اظهار علاقه بر زبان می رانند، اگرچه زمان، زمان جنگ است و نبرد در اوج زمان خود است، ولی پیامبر صلی الله علیه و سلم فراموش نکرد که یارانش را تشویق کند.
پس شما هم بدانید اگر با اطرافیانتان آرام برخورد کنید و تشویقشان کنید، شک نکنید که آنان تمام توانایی هایشان را در اختیار شما قرار می دهند!
نویسنده: ادهم شرقاوی
