ابن قیم ( رح ) می گوید: ده چیز ضایع و تباه می شود و مردم از آن بهره نمی برند:
۱- علمی که به آن عمل نمی شود.
۲- دانشی که هیچ اخلاصی در آن نیست و بدان عمل نمی شود.
۳- مال و ثروتی که از آن انفاق نمی شود و جمع کننده اش از آن در دنیا استفاده نمی کند و آن را برای آخرتش پیش نمی فرستد یا پس انداز نمی کند.
۴- قلبی که خالی از محبت و دوستی خدا و شوق و الفت نسبت به او است.
۵- بدنی که در راه اطاعت از خدا و خدمت به دین او به کار گرفته نمی شود.
۶- محبتی که در قالب رضا و خشنودی و اطاعت از امر خدا انجام نمی گیرد.
۷- زمان و عمری که از آن برای جبران گذشته یا غنیمت شمردن برای کار نیک و تقرب به خدا بهره نمی گیرند.
۸- فکر و اندیشه ای که مشغول چیزهای مضر و زیان آور است.
۹- خدمت به کسی که خدمت به او، تو را به خدا نزدیک نمی سازد و مصلحت و منفعت دنیایت را برای تو فراهم نمی سازد.
۱۰- ترس و امید تو نسبت به کسی که جانش در اختیار خدا است و زیر سلطه و قبضه ی قدرت او است و نفع و ضرر و مرگ و زندگی و رستاخیز در اختیار او نیست.
منبع: مختارات اسلامیه؛ اثر مهندس حلمی عبدالمجید
ترجمه از: حمید محمودپور
