دل نوشتهکوردی

غـــروبت بۆ من ســرورە ، ئەی ماهی نوور

ئــیلاهی! ئـەی خاوەنی غروب و تڵوع و سەحەر! وا جارێکی دیکە و لە ڕۆژێکی نوورینی دیکەی مانگی نوور و خۆشنودی و لێبوردنتدا هاتینەوە بەر ئاستانەی ” مەغفیرەت و مەرحەمەت و مەحەببەت”ت.

پەروەردگارا! وا ئێمەی بەندەی موشتاقی دیدارت بە لێوی شەقاربردووی وشک و، زمانی تەڕی پڕ بە نزا و زیکرو، گەدەی هەڵگوشراوی خاڵی و، پڕ لە باوەڕ و عیشق و مەحەببەتەوە خۆمان لە بەردەم میوانی ئازیزی ” ڕەمەزان “ی ڕەمزی ئیماندا دەکەینە قوربانت.

ئـــــەی مـەعـبودە مەحبوبەکەی دڵە موشتاق و تامــەزرۆ! وا ئـەمجارەش بە جەستەی خەستەی خاکینی شەکەت و ماندوومانەوە، بە تروسکەیەک لە ئیمان و عەهد و پەیمانەوە، بە دونیایەک ئومێد و تامەزرۆیی و شەوقی ویساڵەوە ” سەحەرخێزان”و، بە زمان و دڵ و گوێ و گیان و چاوی بە ڕۆژووەوە ڕۆژێکی دیکەی پڕ نوور دەگەیەنینە غروبێکی نوورینتر و ساتەوەختی بێدەنگی پڕ لە نەغمەو دەنگی نزاو تکا.

ئــــیلاهــی! ئەوا ئێمە تەنافی کاتژمێرەکانی کاتی سەحەر گرێ دەدەین لە وەختی ” افطار” و بەربانگ و، نەمانی تینوویەتی زاری تەژنە و تەژنەتربوونی دڵەی تینوو و، کاتی تەڕبوونەوەی دەمارەکان و مسۆگەربوونی پاداشتی نەبڕاوە و ڕەزامەندی و قبوڵبوونی ڕۆژووی ڕۆژمان.

یـارەب! ئێمە دەزانین کە بەم نزا زەلیلانەی غـروب و بەم تکایانەی ساتی بەربانگ تینوویەتی کۆچ دکات و بارگەی دەپێچێتەوە و دەمارە وشک هەڵهاتووەکانیشمان تەڕ دەبنەوە و چاوەڕوانی پاداشتی نەبڕاوەت دەکەن، بەوەرناکەین تۆی ئازیزیش لەوە زیاتر لە چاوەڕوانی ڕازی بوون و گیرابوونی نزاکانمان بمانهێڵیتەوە.

ئەی مەحبوبی دڵی بێ دڵانی دڵدار! دڵمان کورسی عەرشی مەحەببەتی تۆیە و بێ حزووری تۆ بوونی نییە، ئێمەی ” بێ دڵ ” بە یادی تۆی یاری مەحبوبەوە هەمیشە دڵگەرمی دڵداری کردنین، دەسا تۆش ئەی یار و یاوەرە یاریدەرەیەکەمان، دڵمان بدەرەوە و دڵنەواییمان بکە ئەی دڵنەوازی دەهەندەی دڵاوا .

خوایەگیان! ئەی ئەو میهرەبانەی کە ڕۆژت دروستکرد بۆ کار و فەرمان و، شەوت خوڵقاند بۆ ئیستراحەت و پشوودان! ئێمەی بەندەی ” صائم”ت سبەینیا و لە سەحەردا و لەگەڵ خواردنی ” لوقمە لوقمە”ی خواردنی ” سحوری” و پارشێو و بە دەم ” قومە قومە”ی داوای بەخشش و لێبوردنت دەکەین و بەو هیواین بمانخەیتە ڕیزی ئەوانەوە کە { وبالاسحارهمیستغفرون }.

ئەی کەریمی خاوەن کەرەمی بێ چوون! ئێمەی ناچیز و ئاتاجی مەرحەمەتی بی ئەنداز و مەحەببەتی بێ هاوتات، لەم مانگی نوور و دابەزینی نووری قورئاندا زیاتر لە مانگ و ڕۆژ و کاتەکانی دیکە ڕووی دڵمان لە ئاستانەی ڕەحمەتت ناوە و زێدەتر لە جارانیش ڕوومان لە مزگەوت و سوجدەگا و ماڵەکانت کردووە، لەوەش زیاتر هەندێ لە ماڵە بێ تفاقەکانی خۆیشمان کردووەتە مزگەوت و مەجلیسی زیکر و ناوی تۆی خاوەن جەلال و جەمالی تێدا بەرز و پیرۆز ڕادەگرین، هەر لەوێ و لەو شوێنە پیرۆز بووانەشدا نوێژ و زیکر و تەسبیحات و تەراویح ئەنجام دەدەین و شەو و ڕۆژەکان زیندوو ڕادەگرین، بۆیە چاوەڕوانین فریشتەکان دەورمان بدەن ڕەحمەتت دامانپۆشێت.

خوایەگیان! ئێمە وازمان لە هەندێ کار و سەرقاڵی هێناوە بۆ ئەوەی تۆی مەزن لێمان ڕازی ببیت، هەروەک نەمانهێشت کار وکاسبی و سەرقاڵییەکانی ژیان قیامەت و زیکر و یادی تۆ و نوێژ و خێر و زەکات و بەخشینمان لە بیر ببەنەوە، دەسا خوایەگیان تۆش بە لوتفی خۆت لە ناو جەمع و کۆمەڵێکی زۆر باشتر لە ئێمەدا بیر و زیکرمان بکەو فرامۆشمان مەکە.

ئەی خواوەندی خاوەنی قەهر و مەخگحەببەت! باش دەزانی کە ئیمە هەموو ئەم کارانەمان بە دڵ و باوەڕەوە و، هێندێکی کەمی لەبەر ترس و توڕەبوون و خەشم و سزای تۆ ئەنجامداوە، بەشێکی ئێجگار زۆریشی لەبەر عیشق و مەحەببەت و ئەوینی زۆرمان بۆ زاتی وەدود و مەحبوبت ئەنجام داوە، لەوانەیە بەشێکیشی لەبەر پاداشت و نیعمەت و خێرە نەبڕاوەکانت بووبێت، دەسا تۆش ئەی خوای گەورە و بە توانا، لە قەهرو خەشمت بمانپارێزە و بە عیشق و خۆشەویستیت ڕازی و دڵخۆشمان بکە و بە نیعمەت و خەڵاتەکانیشت پاداشتمان بدەرەوە و کەرمکە پێمان.

خوایەگیان! گیانمان بە قوربانت، ئەڵبەت ” موفتی زادە ” گوتەنی: نەک گیانێ سەدگیان، ئێمە تامەزرۆیانە و شەیدایانە و عابیدانە پێشوازیمان لە مانگی پڕ خێری ڕەمەزان کرد و هێندەش کە دەتوانین هەوڵ دەدەین جون و شایستە میوانداری میوان و خەڵاتە گرانبەهاکەت بکەین.

ئیلاهی ! تۆ لە قورئانە پیرۆزەکەتدا و سەروەری نازداریش لە فەرموودە شیرینەکانیدا باسی خێر و پاداشتە فراوانەکانی ئەم مانگە نوورینەتان بۆ کردووین، خوایەگیان ئێمەش ـ بەم کەم تفاقییەی خۆمانەوە ـ چاومان لە هەموو خێر و خەڵات و پاداشتەکانی ئەم مانگی نوورەیە و ئومێدی زۆریشمان بە مەغفیرەتە و مەرحەمەت و کەرم و بە خششی تۆ هەیە و گومانی باشمان بە خوایەتی زاتی خاوەن عەتا و نیعمەتت هەیە، هەر بۆخۆشت فەرمووتە: { ٲنا عند حسن ظن عبدی بی… } دەی ئیمە گومانی زۆرمان بە ڕەزامەندی و خۆشەویستی و لیقا و دیدار و دواجاریش بە بەهەشت و مەقامە بڵند و بەرزەکانی فیردەوس و عیللیین هەیە، دەتوخوا خوایەگیان بە ناوی خۆت سوێندت دەدەین کە بێ بەشمان مەکە و دڵۆش و ڕازیمان بکە و شوێنە زۆر باش و بەرز و بڵندەکانمان پێ ببەخشە.

ئەی خوا ئازیزەکەی دڵی خوا دۆستەکان! ئێمە بە دڵ وگیان و بە باوەڕی پتەوەوە ڕووژوی ڕەمەزان دەگرین، دەخوازین تۆش بەکەرەمی بێ ئەندازە و دەسەلاتی خوایانەت هەر لە دیەی یەکەمی ئەم مانگەدا لە گوناهەکانمان خۆش ببیت، لە دیەی دووەمیشدا بەزەییت بە حاڵی شڕۆڵ و کڵۆڵ و تفاق و تووێشووی خێر و حەسەناتماندا بێتەوە، لە دەیەی سێهەم و کۆتایشدا ئازادت کردبین لە قەهر و سزا و لە هەرچی قسوور و کەمتەرخەمی و کرچ و کاڵی و ناتەواوییەک کە هەمانبووە، تووەکو بچینە ڕیزی ئەوانەوە کە پاک بووبینەوە لە گوناهی لەوەو پێشما و ” ایمانا و احتسابا ” لێت قبوڵ کردبین و لە ژەنگ و ژاری گوناە پاکت کردبینەوە.

ئەی دۆستە بێ وێنەکەمان و ئەی ئارامی گیان و مایەی ئاسودەیی دڵەی بێ قەرارمان! تکا دەکەین تکا، ببە بە دۆستمان و لە تاریکی ستەم و گوناهو غەفڵەت دەرمان بهێنە و بمانخەرە ناو ڕوناکی و ڕۆشنایی ئێمان و باوەرەوە

خوایەگیان! خۆت باش دەزانیت کە ئێمە عەیامێکە ئیمانمان پێ هێناویت ـ ئەگەرچی ئیمانەکەمان کرچ و کاڵ و لاوازە ـ ئەوەتا خۆت لە پەیامە پیرۆزەکەتدا فەرمووتە: { اللە ولی الذین امنوا یخرجهم من الظلمات الی النور… } دەسا خوایەگیان بمانکە بەندەیەکی ئیماندار و وەلی و دوستی خۆت و تۆش ببە بە وەلی و دۆست و پشت و پەنامان ” یاولی”.

ئەی بەخشەری گیان و مایەی ژیان و هێزی مان و ئارامی گیان! وا ئێمە بەدەم زمانی بەڕۆژووە و لەم ساتی گیرابوونی نزاوپاڕانەوەیەدا، هاتووینەتە حزوورت و دڵنیات دەکەین لەوەی کە ئۆقرە و ئارام ناگرین و کۆڵ نادەین لەنزاو تکا و پاڕانەوە تاوەکو لێمان نەبوریت و دڵخۆشمان نەکەیت بە بەخشین و لێبوردن و مەرحەمەتت، جارێکی دیکەش دڵنیات دەکەین کە تاوەکو شیرینی ئیمان و باوەڕمان پێ نەچەژیت ژیانمان تاڵ دەبێت، ئۆقرە و ئارام ناگرین تا ناو و یاد و زیکرت لەسەر زار و لە نێو زەین و لە ناخی دڵماندا نەبێتە میوانێکی ئازیزی هەمیشەیی، بەردەرکای ڕەحمەت و ” اجابﺓ الدعوﺓ ” ی تۆی ” مجیب” یش چۆڵ ناکەین و بە جێ ناهێڵین تا لێمان خۆش نەبیت و بە نیگایەکی کەریمانە و ئیلهامێک بۆ دڵی تاسەوسەندوومان موژدە و مزگێنی لێخۆشبوون و ڕازی بوونت نەکەیتە خەڵاتمان.

خوایەگیان ! ئێمە بەم گومانە باشەوە هاتووینەتە دیوانت، قەت باوەڕ ناکەین توش نائومێدمان بەکەیت، نک ئەوە بڵکو دەمانەوێ مەقامی ” بەندە ” و خواناسێکی خواپەرەستی خوادۆستمان پێ ببەخشیت کە لە دەروازەی ” ڕەییان” ەوە بێینە ماڵە لێوان لێو لە ناز و نیعمەتەکەت و لەگەڵ خۆشک و برا ” صائم”ە کاندا کۆڕ و مەجلیسمان گەرمەر لە تەراویحەکانی شەوانی قەدر بکەین.

مودریک عەلی عارف

از طريق
عبدالله علی پور
منبع
https://sozimihrab.org
نمایش بیشتر

عبداللە علی پور

@نویسنده و مترجم @ آذزبایجان غربی - نقده @ شغل : دعوتگر دینی و فعال اجتماعی - مدیر کانال تلگرامی @sozimihrab

نوشته های مشابه

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

همچنین ببینید
بستن
دکمه بازگشت به بالا