ادبیاتشعر

فه ریب کاری دنیاێ(شیعر هه ورامی)

فریب دنیا

دنیا زاهێرش، وەش خـــاڵەن/
باتنــش ، ژاراوی و تـاڵـــــــــەن/
هەر کەسێوه ، کەوتەن دامیش/
نەجات بیەیش ، لا مەحـــاڵەن/

دنیا پـڕ حـەیلەو ، فـەریبــەن/
یەکجار گۆل دەرو ، عەجیبەن/
هـەر کەســێوه ، ئـەســیرش بـۆ/
حەسرەت و یەئسش ، نەسیبەن!/

زاهـێر دنیای ، پـەڕ جـه زەرقەن!/
دڵ رفــێنو ، پـەڕ جه بـەرقەن ! /
ویر جیا مەنەی ، نیەن لاشەو ! /
کەسێو جه لێ ، نازیش غەرقەن/

دنیا پیره و ، بــێ وەفـانـه!/
هەر رو وەیوه و،یەک زەمانه/
جــه دلێــوه ، پـرتـوکیاێنه !/
کەم عەیبەنه ، وەر چەمانه!/

دونیا وەفاش ، نەبیەن پەی کەس/
هەتا کـو تۆش ، گێـریش به دەس/
هەر کەس عـاشـق ، ئی دنیاێ بی! /
حەسرەت مەن بی ، تا دما نەفەس/

دنیا بێ نەرخ و ، بەهـــانه !/
چەنیو دۆسـاش ، بێ وەفانه !/
پەیمان بەسەی ، چەنیو کەسێ/
وەفاش نـەبـو ، کەی رەوانه؟!/

پێسه و ئەدای ، دەس واز کەرۆ /
خەم و خەفه ت ، خەڵکی وەرۆ!!!/
وێش به دڵسۆز ، دۆ نیشـانەو !/
نامێو فرەیشـــا ، یۆ یۆ بەرۆ !/

ئەی ئا کەسەی ، پێسەو نەمرود/
مەزای فــەرق ، زیان و ســــود !/
باوەرت نیا ، وەعدو خوای بـەی!/
لــێ وەرمینــه ،‌ که رۆت نـابود!/

ئەی ئا کەسەی ، زاهێر وینی !/
جه قسێ راسێ ، گنی قینــی !/
ویـرو فـێکـرو ، هـۆشـت تەنیا!/
لەززەت بەردەین ، تۆ جه ژینی!/

ئەی ئا کەسەی ، که ژین کەری/
گاڵتەو رشخەن ، به دین کەری /
هەم وێت په‌شتێت ، کردەن دینی /
هەم خەڵک چەنەش ، بەدبین کەری /

ئەی ئا کەسی ، عەین وەرگی هار/
درێغـت نیـا ، جــه لـەت و پـار/
پاسە زانــی ، پەێ هــەمیشـەی!/
بـه کامــــو تـۆ ، بـۆ رۆزگار ! ?/

ئەی ئا کەسەی ، پەی ئەمانەت/
وەفات نیەنە ، غەیر خیانەت !/
ویر کەریوه ، که کۆل ساتـــێ /
کار ساز بۆنه ، پەیت بەهانەت!/

ئەی ئا کەسەی،غەربیی پۆشی/
تەنیا پەی ژین،کۆشای کۆشـی!/
نیەنی جـه ویــر ، وەختێوەنه /
مشیو شەربەت ، مەرگی نۆشی!

ئەی ئا کەســەی ، که دوور جه دین /
زەحمەت کێشی ، پەی‌پەی پەی ژین/
دەرکت پاسەن ، که به هەوڵ دای ! /
وزی دەس وێت ، گــــردو زەمیــن!/

ئەی ئا کەسەی ، ژیواێت کایەن !/
کارت شۆخی و ، تانه دایـەن ! /
هەمم و غەمم و ، هەڵ و رەنجت/
پەی شــۆرەتو ، هەم سـەرمایەن/

ئەی ئا کەســەی ، قــوەو نامت/
پەردەش وسەن ، سەرو فامت !/
مـەزانــینه ، کـه رویـه مـەی !/
بادەی ئەجەل ، پەڕ بۆ جامت! /

بـۆ ! باوشـم ، پێسەو دایـه ! /
تا بووسنوت ، به لای لایـه ! /
تا جــۆرێوه ، نـازت کێـشــــو /
دنیات بەرشۆ ، هەر به زایـه !/

تەبەق تەبەق ، یانێ سازی!/
به عـۆمـرو ژیواێت ، بنـازی !/
هەر ماشــینێو ، تازه ئاما !/
بـه تازەتەر ، نەبــی رازی !/

کاسبی کەری، به نەقد و قەرز/
وزی گەردش ، دۆلار و ئەرز/
پەی پەرە دای ، کەسب و کارێت/
دەس گیر نەدەی، جه حەدو مەرز/

دەمیو دنیا ، به کامت بــۆ !/
واردەی و وتەی ، مەرامت بۆ/
خەڵکی هەژار ، وزی دامی /
نەک وێت رەنج و ، ئالامت بۆ/

بەڵام ، ئینەیچــه ، بزانــه !/
تا سەر نیەن ، ئی پەیمانه/
پەی هیچ کەسێ،نەیەن‌و نمەو/
ناز و نێعمــەت ، چــی ژیانه !/

ژیر کەر نیەنا ، وێت ژیر نەبی! /
فێر کەر نیەنا ، وێت فێر نەبی/
هەزار ســــاڵــێ ، ژیانت بۆ ! /
تێر کەر نیەنا ، وێت تێر نەبی!/

جه تۆ جـوان تەر ، ئاما ژیان /
به مەیلو وێم ، چەنیش بیان !/
رەوشتو وێم ، تەغیر نەدان /
پەی هیچ کەسێ،جه تول زەمان/

با پەێت واچو ، جه رەوشتم !/
جه چەنی بیەی ، کار و کشتم/
جه ئەوەڵ رۆم ، تا به ئارۆ /
کی دۆسم بیی؟، خراوتەر کۆشتم/

هـەرکەس پەی مـن ، راش گێرته وەر/
بەرزم کـەردەو ، تا تەوق و سـەر/
دام ئەرزەرەو ، ملـــــم ماڕا !/
حەسرەت مەندو ، رەنجی بێ ۆەر/

رەنجـش کێشـا ، تاکـو تاۆا ش /
وەشیش نەبەرد ، جه وەختەکاش/
کاریچش پەی ، دینــیش نەکەرد/
بەد بەخت به وێش،چون نەزانش/

راش گێرته وەر ، بێ سازو بەرگ
پەشیمان بی ، جه کات و مەرگ!/
چا وەختـیچـه ، پەشـــــیمـانـــی/
بی فاییدەن ، داخەش به جەرگ/

مەیا گیانش ، مەعمور عەزاب ! /
به زەنجیر و ، به شەق و شاپ /
ماڵ و سامان ، گر جیا مەنۆ . !/
پەی وارســی ، باب و نا باب /

جه دماو وێش ، سامانه کەش /
عـەزیز تەر جه ، ئیمـانه کەش /
بەراش گــردو ، وارســانــــش/
داخش به جەرگ و ، گیانەکەش/

هەرگیز ئینەش ، ناما بێ ویر!/
رویه پێش بەی، پێسه و ئەسیر!/
ماڵ و ســامان ، خەڵکــی بەراش/
وێچش زەبانیه ، پەی سـەعیر !!!/

ئینه ئاخر ، ئا کەســــــانەن/
ژیوو دنیای ، مەبەسشانەن/
ئاخر شەڕی و، پەشیمانـــی/
بەهرەو ئاخر، نەفەسشانەن!/

بەڵام هەر کەس،منش شناسا/
ژیانش کەرد ، پێسه و خاسـا /
زاناش پەی چێش ، ئامان دنیا /
نەک چون گێلاو ، نا سپاسـا !/

وێش بی فەلاو ، ژین کشت و کاڵ/
پەی دژمـەناش ، نەبــــی حــەماڵ /
بەندەو خودا بی و ، خادم خەڵکی/
نەک شۆن کەو تەو ، ویری بەتاڵ/

((سوره تغابن آیه ۱۴ :
یَا أَیُّهَا الَّذِینَ آمَنُوا إِنَّ مِنْ أَزْوَاجِکُمْ وَأَوْلَادِکُمْ عَدُوّاً لَّکُمْ فَاحْذَرُوهُمْ وَإِن تَعْفُوا وَتَصْفَحُوا وَتَغْفِرُوا فَإِنَّ اللَّهَ غَفُورٌ رَّحِیمٌ))

ئـانـه جـه وەخـت ، کاتـو مـەردەی/
جه وەخت و گیان ، تەسلیم کەردەی/
مــەلائیکـــــی ، مەیانــــــــــــی لاش /
پـەی دڵ وەشــیو ، خــەم لا بـەردەی/

((سوره فصلت آیه ۳۰ :
إِنَّ الَّذِینَ قَالُوا رَبُّنَا اللَّهُ ثُمَّ اسْتَقَامُوا تَتَنَزَّلُ عَلَیْهِمُ الْمَلَائِکَهُ أَلَّا تَخَافُوا وَلَا تَحْزَنُوا وَأَبْشِرُوا بِالْجَنَّهِ الَّتِی کُنتُمْ تُوعَدُونَ))

ئـەی ئـا کـەســە ، که ژیرەنــــی/
پەێ وەش بەختی ، جه ویرەنی/
تا وەختت هەن ، جه ویر وێت به /
چون دماو مەرگـــی ، ئەســـیرەنی/

((سوره مدّثر آیه ۳۸ :
کُلُّ نَفْسٍ بِمَا کَسَبَتْ رَهِینَهٌ))

چــی دنـیــانــه ، پــەری ژیــوای/
تیبقەو واتەو ، رەسول و خودای/
کــەڵکه بــەره ، جـــــه دنیا کـــەت/
بـا نـەو سـەبەب ، تەپڵەو رســوای/

(غەریب) دنیاێ ، وینی به چم/
چەنی دۆســـاش ، وزو ماتەم !/
پاســـــه ژیوه ، دماو مــەردەی /
نەبی توشـــــی ، رەنج و ئەلەم /
ئیسماعیل رزائی (غەریب)

۶ / ۲ / ۱۳۹۴ هەتا وی _ کرماشان.

نمایش بیشتر

اسماعیل رضایی

استان کرمانشاه - شهرستان کرمانشاه شاعر و فعال دینی

نوشته های مشابه

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

دکمه بازگشت به بالا