الحمدللە الّذی أرسل رسوله بالهدی و دین الحق ، لیظهره علی الدین کله ولو کره المشرکون والصلاۃ والسلام علی مشرق النبوّۃ و معدن الرسالۃ و مطلع نورالعلم والهدایۃ و منبع الفضائل والکمالات الخلقیه ، حبیب اله العالمین و خاتم الانبیاإ والمرسلین و أمین الشریعۃ والدین ، محمد و علی آله الطاهرین و صحبه المخلصین و التابعین لهم بإحسان الی یوم الدین .
وبعد ، بار دیگر نسیم روح پرورِ زاد روز فخر کائنات و سید و سرور سادات وزیدن گرفته و روح و روان عاشقان و شیفتگان آن حضرت را نشانه رفته است ، بار دیگر موسم ربیع به تبریک و تهنیت برخاسته و مشتاقانە ، خود را بە زینت و زیور و مسک و عنبر آراسته تا سرای غبار گرفته ی دل مؤمنان را پیراسته و شور و شعف آنان را افزون و غم و محنتشان را فرو کاسته ، موسم ربیع ، یاد آور تولد مولودی است که گل سرسبد عالم آفرینش و معلم بدون حرف و حدیثِ دین و دانش و مروّج بی قیاس اخلاق و ارزش و مدرس بی بدیل تفکّر و بینش بود .
آری ۱۴۹۱ سال پیش بە سال قمری و ۱۴۴۸ پیش بەسال شمسی ، راز آلود ترین زایمان های تاریخ بشر اتفاق افتاد و مولودی دیده به جهان گشود که منشأ عمیق ترین تحول و دگرگونی در تاریخ علم و دانش و اخلاق گردید ، آری میلاد دُردانه عالم وجود و سرّ جود ، سرآغاز فصل نوینی در عرفان و معنویت و و حضارت و مدنیت و کرامت و انسانیت و ارزش و آدمیت بود .
آری با طلوع خورشید فخر عالم و سیّد و سرور بنی آدم ، ضربتِ نور معرفت و عقلانیت چنان بر پیکر تاریکی و ظلمت و جهالت فرود آمد که تا ابد تاب و توانِ عرض اندام را از آن سلب نمود ، میلاد فخر عالم و رسول مکرم، صلی الله علیه وسلم حد فاصل بین نور و تاریکی و علم و جهل بود و با میلاد مسعود حضرت خاتم الانبیا ، سرفصل جدیدی از معنویت و اخلاق و خداباوری و علمگرائی بنیان نهاده شد و زیربنای کاخ رنسانس پی ریزی گردید .
حقیقت این است کە مقصود تمام شرایع آسمانی رسانیدن انسان به سرمنزل کمال است و هریک از ادیان الهی نقش خود را در این زمینه ایفا نموده است ، به تعبیر دیگر ، ادیان الهی ، عبارت بودند از مجموعه ای از برنامه های تربیتی که بشر باید به منظور تربیت خویش و رسیدن به معرفت لازم در سیر تاریخی خود آنها را مرور می کرد ، نقطه ی کمال شرایع آسمانی شریعت مقدس اسلام است که مرحله نهائی نظام تربیت الهی است و تمام نیازمندی های بشر را برای رسیدن به فراسوی تربیت کامل دربر دارد .
شاهد مدعا ، آیه ی سوم سوره ی مائده است که میفرماید( الیوم اکملت لکم دینکم و اتممت علیکم نعمتی و رضیت لکم الاسلام دینا) آنچه از این آیه ی شریفه استفاده و استنباط می شود این است که شرع انور اسلام ، نقطه ی اتمام و اکمال شرایع آسمانی و تربیت های الهی است و تربیت کاملی برای انسان متصور نیست جز در پرتو شعاع مشعشع این نور خداوندی ، به عبارت روشنتر ،شریعت اسلام ، نقطه اوج ادیان الهی است و هیچ کمالی برای بشر ، مقدور و ممکن نیست جز با اوج گرفتن بر فراز این قله ی سر به آسمان کشیده ، معلّم و مبلّغ این برنامه ی کامل و جامع و مانع فرد کاملی است بنام محمد بن عبدالله که آخرین سفیر حضرت حق جلّ و علا بسوی بشر است . به شهادت وجدان و عقل و خرد سلیم ، تمام تعالیم و آموزه های شریعت غرّای اسلام در هماهنگی و همخوانی کامل با فطرت پاک انسانی است واندرونِ پاک و غیر آلوده به هوی و هوس و شیطنت های نفسانیِ هر انسانی با صدای هرچه رساتر بر حقانیت شریعت محمدی گواهی می دهد و اعلام می دارد که استوارترین راه برای رسیدن به کمال ، همانا شریعت بی قیاس و بی بدیل اسلام است و علیرغم ایده ی پلورالیسم دینی و صراطهای مستقیم ، هر راهی به جز شاهراه اسلام ، سراز ترکستان و تاریکستان جهالت و ضلالت در خواهد آورد و حرکت به فراسوی هدایت و کمال جز در رکاب محمد و آیینش ، میسّر نیست وهرگونه انحرافی ازاین مسیر جز فاصله گرفتن از نور و روشنائی سرانجام دیگری نخواهد داشت .
در تاریخ بشر نخبگان و فرهیختگان بی شماری ظهور کردند و با نبوغ و استعداد سرشار خود بنای تمدن های بزرگی را پی ریزی نمودند اما حقیقت انکار ناپذیر این است که تمامی آنها بر سفره حضرت فخرعالم ریزه خوارند و در قیاس با سید و سرور بنی آدم حرفی برای گفتن ندارند ، در واقع محمد و آیین استوارش ، مظهر اتمام نعمت های پروردگار بر بشرند و آیه ی ۳ سوره ی مائده گواه روشن این مطلب است فلذا بشریت تا ابد مدیون حضرت خاتم الانبیا است و همواره باید ثنا خوان آن حضرت باشد و ثناخوانی امت اسلام در موسم ربیع أدای گوشه ی کوچکی از دینی است که حضرت رسول اکرم صلی الله علیه وسلم بر ذمّه ی بشریت دارند .
اگرچه کامل ترین قدردانی و تشکر و ثناخوانی همان اجرا و التزام به شریعت آن جناب می باشد ، سرفصل هائی که وجه امتیاز محمد و آیین محمد صلی الله علیه و سلم می باشند و دیگر مکاتب و آیین ها برسم دنباله روی به آن اذعان دارند و بر آن پای می فشارند و از سر غرور از ابتکارات خود می شمارند به قرار زیر است:
۱– یکتاپرستی و پرهیز از سرفرود آوردن در برابر غیر خدا.
۲– گردن نهادن دربرابر اوامر پروردگار عالم .
۳– پیروی از رسول و التزام به سنت او .
۴ — احترام به حقوق و کرامت انسان و ارائه ی کامل ترین و جامع ترین تعریف ها از حقوق بشر به شمول زن و مرد.
۵ — عدالت و دادگری به نوعی که در نظام قضائی اسلام أثری از کم ترین ظلم و نابرابری دیده نمی شود.
٦ — فقیر نوازی و برنامه ریزی برای حمایت های لازم از مساکین و فقرا .
۷ — میانه روی در مصرف و پرهیز از افراط و تفریط در خوراک و پوشاک.
۸ — اعتدال و وسطیت در تمام شئونات زندگی.
۹ — توصیه به صلح و سازش.
۱۰ — پرهیز از خشونت و قتل و کشتار.
۱۱ — نوازش یتیمان و بینوایان و بی سرپرستان.
۱۲ — پرهیز از اذیت و آزار و عدم تعرض به حقوق دیگران .
۱۳ — توصیه ی اکید به فراگیری علم و دانش وحمایت بی دریغ از آن.
۱۴ — حمایت از محیط زیست .
۱۵ — حمایت از تجارت و فراهم نمودن زمینه ی مساعد برای آن.
۱٦ — تاکید بر آمادگی و توان دفاعی در برابر تهدیدات خارجی و این مجموع ، فرازهایی بود از مهم ترین برنامه های محمد و آیین مقدسش که نهادها و سازمانهای حقوق بشری با کپی برداری از آنها ، خدمات خود را برخ جامعه ملل می کشند ، آری این است وجه امتیاز محمد و آیین مقدسش بر سایر آیین ها و مکاتب موجود در جهان ، پس جادارد نه تنها مسلمانان بلکه تمام ملّتهای جهان به نکوداشت زاد روز ، حضرت فخر عالم بپردازند و در سراسر ماه ربیع الاول ، مراسم بزرگداشت و اطعام و اسکان فقرا و مساکین برگزار کنند و به بیان ویژگی های خاتم الانبیا و آیین مقدسش بپردازند .
خجسته میلاد مسعود حضرت فخر عالم و سید و سرور بنی آدم بر جامعه ی بشری بویژه بر رهروان آن حضرت ، پیروز و مبارک باد .
عبدالرحمان سبحانی
