رسول بایزیدی
روزها پی در پی می‌گذرد و این ماه مبارک رمضان است که قدم به قدم نزدیک و نزدیکتر می‌شود و مژده‌ها و هدیه‌های متنوع از بخشش گناهان، رهایی از آتش دوزخ، کسب درجات والا و نیکی‌هایی با پاداش چندین برابر را با خود می‌آورد.
رمضان می‌آید که محبت خداوند متعال را برای بندگانی که به او پشت کرده و با فرامین او مخالفت ورزیده و حرمتش را پایمال نموده، گوش زد و به آنان یادآوری کند که برای همه بندگانش خوبی می‌خواهد و پی در پی فرصت را به بندگانش بخشیده و برای صلح و بازگشت به درگاه باری تعالی، فضای مناسب را مهیا می‌کند و در واقع ماه مبارک رمضان، رسالتی بس بزرگ را برای ما به دوش می‌کشد.
“أَقْبِلْ وَلَا تَخَفْ ۖ إِنَّكَ مِنَ الْآمِنِينَ”
(پیش آی و مترس که تو از ایمنان هستی)
چه سرور و شادمانی، چه سعادتی؟!
رمضان فرصتی که هر سال یک بار تکرار می‌شود و هیچ معلوم نیست که سال آینده زنده باشیم پس بیایید از این بخشش خداوند بهترین استفاده را ببریم و فرصت را غنیمت شماریم و خود را رو در روی نسیم پر فتوح رمضان قرار دهیم و در نیکی ها وحسنات در این ماه مبارک از همدیگر سبقت بگیریم، اما قبل از سبقت از هم باید هدف اصلی‌مان را که می‌خواهیم در این ماه مبارک به آن برسیم، مشخص کنیم و وسایل لازم را برای محقق کردن هدفمان آماده کنیم…
برادر و خواهر ایمانی؛
پیش از مشخص کردن هدف، این کارها را به خاطر داشته باشید:
١- ما می‌خواهیم بر استقامت و همت بلندی در کارهای شایسته، پس از رمصان نیز پایبند داشته باشیم.
٢- آگاه باشیم که استمرار و استقامت بر کارهای شایسته پس از رمضان، مستلزم رسوخ حقیقت ایمان در قلب است…
حقیقت ایمان نیز در این مثال نمایان است مقام و جایگاه دو فرد در صف نماز یکی است اما میان نمازشان تفاوتِ زمین تا آسمان است! این تفاوت به اختلاف حرکات نیست بلکه اختلاف به چیزی که در قلبشان (از ایمان وخشوع قلبی) است، بستگی دارد…
خداوند بلند مرتبه به هنگام فرمانبردای بنده خویش، حضور قلب ایشان را دوست دارد چنانچه در سوره حج آیه (37) می‌فرماید:
《لَن يَنَالَ اللَّهَ لُحُومُهَا وَلَا دِمَاؤُهَا وَلَٰكِن يَنَالُهُ التَّقْوَىٰ مِنكُمْ》
“گوشتها و خونهای قربانیها (که مظاهر و صور ظاهری هستند، به هیچ وجه مورد توجّه خدا نبوده و) هرگز به خدا نمی‌رسد (و موجب رضای او نمی‌گردد) و بلکه پرهیزگاری (و ورع و اخلاص) شما بدو می‌رسد (و رضا و خوشنودیش را کسب می‌کند)”.
و به خواست خدا فرمانبرداری همراه با حضور قلب، ثواب بیشتری دارد…
(وَلِلَّهِ الْمَثَلُ الْأَعْلَىٰ ۚ وَهُوَ الْعَزِيزُ الْحَكِيمُ) نحل/60
” و خدا دارای صفات عالیه است (که از جمله بی‌نیازی از همه‌کس و همه‌چیز است)”
اگر زیر دست پادشاهی، مشتی گوهری تقلبی به او هدیه دهد و دیگری گوهری ناب و با ارزش به او هدیه دهد، کدام یک از این دو موجب محبت و بخشش پادشاه واقع شده است؟
با کمال اطمینان، دومی
پس اگر چنین است هدف ما در رسیدن به این، چه چیزی می‌تواند باشد…؟
برادران و خواهران ایمانی:
هدف بلند ما، زنده گرداندن قلبهایمان به ایمان و تقوا و دمیدن روح در اعمال و کردارهایمان است…
آیا با من موافق هستید؟
و آیا با این وجود بعد از ماه مبارک رمضان نیز استقامت بر نیکیها و فرمانبرای از الله متعال ادامه خواهد یافت؟
همان طوری که خداوند متعال در قرآن نیز این هدف را برایمان مشخص کرده و فرموده:《يَا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا كُتِبَ عَلَيْكُمُ الصِّيَامُ كَمَا كُتِبَ عَلَى الَّذِينَ مِن قَبْلِكُمْ لَعَلَّكُمْ تَتَّقُونَ》بقره/183
“ای کسانی که ایمان آورده‌اید! بر شما روزه واجب شده است، همان گونه که بر کسانی که پیش از شما بوده‌اند واجب بوده است، تا باشد که پرهیزگار شوید.”
پس بیائید پرچم ایمان و تقوی را برافراشته و آن را چون تابلویی پیش چشمانمان قرار دهیم و در ادامه این ماه مبارک به آن دست یابیم.
منبع: کتاب “کیف نحیی قلوبنا فی رمضان”
تألیف: مجدی الهلالی
ترجمه: رسول بایزیدی
