نام های ” آخرت” در قرآن

ترجمه : عبدالله احمدی ( واوان سردشت )

۱- «یوم البعث»روز زنده شدن : چون در این روز، زنده شدن و زندگی بعد از مردن شکل می گیرد.

۲- «یوم الخروج»روز خارج شدن : در این روز مردم از قبرهایشان، به سوی زندگی ابدی خارج می شوند. 

۳- «یوم القیامه» روز قیامت : دراین روز مردم برای حساب و کتاب برانگیخته می شوند و قیام می کنند. 

۴- « یوم الدین»روز دین : در این روز مردم پاداش اعمالشان را دریافت خواهند کرد.

۵- « یوم الفصل» روز جدایی: در این روز بین مردم توسط دادگاه عدل خدایی، جدایی انداخته خواهد شد. 

۶- « یوم الحشر» روز حشر: مردم در این روز برای حساب در یک جا حشر می شوند. 

۷- « یوم الجمع» روز جمع شدن: خداوند متعال در این روز مردم را برای جزاء و پاداش  و مجازات جمع می کند. 

۸- « یوم الحساب»روز حساب : در آن روزمردم ، بخاطر اعمالی که در دنیا انجام داده اند محاسبه خواهند شد. 

۹- « یوم الوعید»روز تهدید : در آن روز تهدید پروردگار نسبت به کافران تحقق خواهد شد. 

۱۰- یَوم الحَسَره؛ روزی که حسرت‌ها دارد. : در آن روز کافران دچار پشیمانی و حسرت خواهند شد. 

۱۱- « یوم الخلود»روز جاودانگی : زندگی و حیات درآن روز همیشگی خواهد بود. 

۱۲- منزلگاه آخرت : چون بعد از دنیا خواهد بود ، دنیای همیشگی است ودیگر انتقالی به این دنیا نخواهد بود. 

۱۳- منزلگاه قرار : منزلگاهی دایمی بدون فناء و انتقال خواهد بود. 

۱۴- منزلگاه ابدی : ماندن در آن دنیا همیشگی خواهد بود. 

۱۵- واقعه : بخاطر اینکه حتماً بوقوع خواهد پیوست. 

۱۶- الحاقه: هر کسی  که به باطل درباره آن جدال کرده را بر زمین می کوبد.  

۱۷- القارعه : کوبنده دل ها و گوش ها ست. 

۱۸- الغاشیه: روز بیهوشی و از حال رفتن انسان ها. 

۱۹- الطامه : روزی است که ، برتری دارد بر همه چیز. 

۲۰- یوم الازفه؛ روزی که نزدیک است . : نزدیک است ، به این خاطر این اسم را به خود اختصاص داده ،که نسبت به عمر دنیا بسیار نزدیک است. 

۲۱-یَومُ التغابُن؛ روزی که مردم در می‌یابند که در دنیا باخته‌اند . 

۲۲- یوم التناد : روزی که مردم یکدیگر را می‌خوانند، اهل بهشت اهل جهنم را فریاد و ندا می دهند که ،ما آنچه را پروردگار متعال وعده داده بودند ، دریافت کردیم و شما ای اهل جهنم آیا آنچه رب العالمین وعده داده بودند را دریافت کردید!؟. 

۲۳-یَوم یقوم الناس؛ روز رستاخیز مردم، یوم یقوم النّاس لربّ العالمین (مطففین آیه ۶) روزی که مردم برای پروردگار جهانیان به پا می خیزند. 

۲۴-یَوم التَّلاق؛ روز ملاقات (۱۵ غافر). یعنی روز ملاقات ، قیامت روزی است که همه ی خلایق ، یا خالق و مخلوق ، یا انسان و عملش ، یا اهل آسمان و زمین یک دیگر را ملاقات می کنند. وجه دوم را آیاتی تأیید می کند که لقای پروردگار را در قیامت مطرح می کند.

۲۵-یَوم یَقوم الاشهاد؛ روزی که گواهان برای گواهی بر می‌خیزند (۵۱ غافر)

۲۶-یَوم یقوم الروح و الملائکه صفا؛ روزی که روح و ملائکه به صف می‌ایستند (۳۸ نبا)

۲۷-یَوم لابیع فیه و لاخُلَّه؛ روزی که داد و ستدها و روابط سودی ندارد (۲۴۵ بقره)

۲۸-یَوْمَ تبیضُّ وجوه و تَسودّ وجوه؛ روزی که چهره‌هایی سپید و چهره‌هایی سیاه گردد (۱۰۶ آل عمران)

۲۹-یَومُ لایُخْزی اللَّهُ‌النَّبی والذین آمنوا معه؛ روزی که خداوند پیامبر و مؤمنان را خوار نمی‌کند (۸ تحریم)

۳۰-یَومُ الجَمع؛ روزی که مردمان گرد می‌آیند (۷ شوری)

۳۱-یَوم تَری المؤمنین و المؤمنات یَسعی نورهم بین اَیْدیهم؛ روزی که زنان و مردان با ایمان برای اعمال شایسته‌شان با نور خویش که در پیش آنان است، حرکت می‌کنند (۱۲ حدید)

۳۲-یَوم معلوم؛ روزی که قطعی و حتمی است (۳۸ شعرا)

۳۳-یَومُ لاتملک نفسٌ لنفْس شَیئاً؛ روزی که هیچ کس مالک چیزی نیست (۱۹انفطار)

و…….

والسلام