نبایدهای روز عید

عید زمان خوشحالی و سرور است، خوشحالی و سرور مؤمنان در دنیا فقط بخاطر پروردگارشان است. هنگامی که توفیق فرمانبرداری او را به صورت کامل کسب کرده باشند و بخاطر اطمینانی که به وعده های او مبنی بر فضل و بخشش او دارند، اجر کردار خود را کسب کرده باشند.

همانگونه که خداوند متعال می فرماید: «قل بفضل الله وبرحمته فبذلک فلیفرحوا هوخیر مما یجمعون» (یونس:۵۸)

یعنی: «بگو به فضل و رحمت خدا -به همین نه چیز دیگری- باید مردمان شادمان شوند، این بهتر از چیزهایی است که جمع آوری می کنند.»

یکی از عرفا می گوید: هیچکس بخاطر غیر خداوند متعال خوشحالی نکرده است، مگر از روی غفلتی است که از خداوند دارد. پس انگیزه ی خوشحالی فرد غافل هوا و هوس اوست و انگیزه ی سرور فرد عاقل وجود پروردگار اوست.

پاره ای از امور ناپسند وجود دارند که بعضی از مسلمانان در شب‌ها و ایام عید به آنها دچار می‌شوند که جا دارد بدان اشاره شود:

۱- تکبیر گفتن بصورت هماهنگ و دست جمعی، یا تکرار آن پشت سر شخصی که تکبیر می‌گوید. یا ایجاد صیغه و گویش های غیر شرعی برای تکبیر.

۲- اعتقاد به شب زنده داری در شب عید، در حالی که روایاتی را در این باب که از هیچ صحتی برخوردار نیستند، نقل می کنند.

۳- مخصوص گردانیدن روز عید برای زیارت قبور و سلام بر مردگان.

۴- اختلاط زنان و مردان نامحرم در بعضی از نمازخانه‌ها، خیابان‌ها و پارک‌ها.

۵- بعضی از مردم در اجتماعات آواز خوانی و مجالس پوچ و بیهوده شرکت می‌کنند و این هرگز برازنده نیست.

۶- خودنمایی بیش از حد زنان و رعایت نکردن پوشش مناسب. برای یک زن مسلمان شایسته و برازنده است که شخصیت و عفت خود را حفظ کرده و با وقار و پوشش مناسب رفتار کند، چرا که عزت او در دین و شرف او قرار دارد.

۷- بیرون رفتن زنان جهت ادای نماز عید. با ظاهری  بسیار آراسته و استفاده از مواد خوش بو کننده که این شایسته نیست.

۸- زیاده روی در امور مباح؛ از جمله خریدن لباس، تهیه خوراکی ها و نوشیدنی های فراوان، تا جایی که نهایتاً کارشان به اسراف و ریخت و پاش منجر می‌شود.

۹- افرادی را مشاهده می کنیم که آثار سرور و خوشحالی از سر و روی شان می بارد، چرا که ماه رمضان پایان یافته و آنها از عبادت و بندگی رهایی یافته اند و گویی که بار سنگینی بر دوششان بوده است. چنین کسانی با خطر بسیار بزرگی مواجه هستند.

١٠- بعضی از مردم در امر نماز عید سستی به خرج می دهند و خود را از اجر و پاداش حضور در نماز و دعای مسلمین محروم می‌دارند و چه بسا شب نشینی طولانی، مانع حضورشان در این محفل نورانی می‌شود.

۱۱- افرادی را مشاهده می کنی که ایام عید را در اذیت کردن مسلمین می گذرانند، به عیب جویی مسلمین و برباد دادن آبرویشان می بپردازند، در حالیکه ابزار آنها در این امر ناپسند، جز استراق سمع از طریق تلفن و بازارهایی نیست که مملو از جمعیت زنان آرایش کرده و آراسته می باشد. که‌ در نتیجه‌ی آن منزل آبادی، فرو می ریزد و شیرازه ی جامعه دچار ازهم پاشیدگی شده و زندگی ای که از امنیت و ثبات برخوردار بود، به جهنمی طاقت فرسا مبدل می گردد!!

۱۲- افرادی هستند که ایام عید را فرصتی برای انباشت درآمد پلید خود می بینند و آن هم با فریب و خدعه، دروغ و نیرنگ و خوردن مال مردم از طریق نامشروع به این امر مبادرت می ورزند.

گویی که ناظری بر آنها وجود ندارد و کردار و اعمالشان حسابرسی نمی شود، یا مشاهده می‌کنی که از خرید و فروش آنچه خداوند متعال حرام گردانیده است از جمله ی: خوراکی ها و نوشیدنی ها و ابزارآلات لهو و لعبی که منجر به نابودی بنیان خانواده و جامعه می شوند، پرهیز نمی کنند.

۱۳- از جمله مواردی که هنگام جنگ جشن‌ها و شب‌های رمضان تکرار می‌شوند؛ از جمله:

مشغول شدن کودکان و نوجوانان به آتش بازی و سرگرمی هایی از این قبیل که نماز گزاران را اذیت کرده و امنیت آنان را به مخاطره می اندازد و بر اثر آن ممکن است مصائب و اتفاقات ناگواری رخ دهند!

چشم  یکی دچار آسیب جدی شده و آن یکی از ناحیه ی سر به شدت مجروح می‌شود، در حالی مردم نسبت به این امر در غفلت به سر می‌برند.

در پایان به این نکته که از بزرگان نقل شده اشاره می کنم:

کسی که بخواهد به اخلاق مردم پی ببرد، آنها را در اعیاد و جشن‌ها نظارت کند، چون سرشت‌ها به فطرت خود باز می گردند و عواطف، میل‌ها و عادات و دیگر اخلاقیات برحقیقت خود بروز می کنند.

جامعه سعادتمند و پاک جامعه ایست که خصوصیات اخلاق آن به هنگام جشن و سرور در بالاترین مدارج و رتبه های انسانی خودنمایی می کنند و احساس اخوت و برادری تا دورترین حد ممکن گسترش می یابد، به گونه ای که یکپارچه و همیار و سرشار از رحم و عطوفت خودنمایی می کند و دل ها در آن لبریز از دوستی و محبت و خوبی و صفا می شوند.

از خداوند متعال مسئلت دارم که روزه و شب زنده داری و دیگر بندگی ها را از همه ما قبول کند و بار دیگر ماه مبارک رمضان را همراه با قبولی و بخشش، سلامتی، امنیت، عزت اسلام و برافراشتن پرچم اسلام و نابودی دشمنان و بدخواهان به ما بازگرداند. آمین

و صلی الله علی سیدنا محمد وعلی آله وصحبه وسلم

نگارنده: محمد ابن عبدالله الهبدان
ترجمه: شفیع صادقی
ویراستار: سوزی میحراب