خبرها،نظرها

نظام سنجش و ارزیابی در زندگی

نظام سنجش

انسان گل سرسبد ومحصول تکنولوژی آفرینش آفریدگارمقتدری است که با مهارت و کاردانی و ظرافت خاصی طراحی شده و کوچکترین نقصی در آفرینشش وجود ندارد در کارگاهی به نام رحم مادر وبستر امنی بە نام خانواده و زیر نظر دو امانتدار با وفا به نام پدر و مادر پرورده می‌شود .
حسگری به نام خرد برای انجام امور دنیوی و زندگی در او فعال است که چون راهنمایی کمک یار زندگی اوست و حلقه‌ای از عشق پروردگار به نام قلب، درون او نهاده شده که امورات عاطفی و معنوی و انسانیت را پرورش دهد تا چون پروردگارش همیشه طراوت و تازگی و زلالی معنوی و خوبی را داشته باشد.

انسان چون موجودی برگزیده و تاج آفرینش می تواند نور و روشنایی پروردگار را مجسم نماید و ظلمات و تاریکی و نقاط کور زندگی را با آن روشن کند ولی غرور و تفکر و اندیشه های نارس، این موجود زیبا و با طراوت را به وادی ناسپاسی و سرگردانی و بیراهە و غرور می‌کشاند و دچار اشتباهات و انتخاب های کشنده و نادرست و شکست پذیر می نماید.

نظام ارزیابی این موجود خردمند، بر نمره دهی و تبعیض و درجه‌بندی استوار است در این کارگاه که سراسر حکمت و کاردانیست انسان همیشه سعی کرده که پا از توانایی‌های خود فراتر نهد و به حریم خالق جهان وارد شود و خداگونگی نماید و زیردستان را بەیوغ اسارت بکشد همیشه گروه کثیری را پله ترقی و صعود عده قلیل و کم توان می نماید گرسنگی می‌کشند تا شکم سیرناپذیر محدودی پر گردد و در رفاه و آسایش به سر برند.

هدف از بعثت پیامبران برقراری نظم وتعادل و توازنی است که درزندگی این موجودخردمند رخت بربسته است و خود را به مقام الوهیتی زدە که هرگز چنین لیاقت و شایستگی را پیدا نخواهد کرد چون بر آن سرشته نشده است به محض قدرت یافتن معیارهای نابرابر و آغشته به تبعیض را به کار می گیرد و گزینش های ناجوانمردانه و سلیقه‌ای را از سر می‌گیرد افراد را به نام خودی و ناخودی و آشنا و بیگانه تقسیم‌بندی می نماید.

در این نظام نادادپرور و نابرابر ،استعدادها ی زیادی را زیر پا له می کنند و گروهی به نام موافق و دست به سینه به اوج می رسند و گروهی هم به نام ناموافق و نادوست، از همه امکانات محروم می‌شوند.
سروری و عظمت و شایستگی خدا دادی انسان در این برنامه و کارزار، به کلی نابود می‌شود کارایی خرد و اندیشه و استعدادها خاموش می گردد، سیستم ناقصی کە، آزمون ها بر اساس خطا و لغزش و سرسپردگی تنظیم می‌گردد چنین برنامە ای هرگزدر اندیشەی خالق منان نبوده است.

امتیازدهی و سنجش این مخلوق پرمدعا در تار و پود زندگی و حوزه های جغرافیایی او وارد شده تبعیض و نابرابری که چون پیله‌ای بە تن جامعه پیچیده شده و حرکت و جنبش و خردو آزادی او را گرفته ونمی گذارد وزشی به سوی پرواز داشته باشد.انسان مظلومی که با غرور و خودخواهی پیشقراولان سردرگم، دستاویز علم و تکنولوژی و ثروت و بازرگانی قرار گرفته است تا با مهارت کاذب بیشتر به سوی نابخردی و درندگی سقوط نماید.

سامانەی نمره دهی و امتیاز گذاری حتی در میان خانواده‌ها با تقسیماتی به نام باهوش وکم هوش، سبب شده که تعدادی از افراداز همان بدو ورود به جامعه از پیشرفت و ترقی محروم بمانند و به حاشیه ی زندگی رانده شوند و بازدهی بسیار ناچیزی را به همراه داشته باشد و چنین تفکری با سلطه و قدرت همه جامعە را فرا بگیرد.

حتی در این عصر به ظاهر متمدن، با ترفندهای هوشمندانەوقوی و رنگینی به نام دموکراسی، حقوق ضعفا و ملت‌های محروم را بیشتر چپاول می‌کنند و برای تاراج بیشتر این افکار مسموم، اتاق‌های فکری و پارلمان ها و انتخابات پر آب و تاب و سازمان های مخوفی را راە می اندازند تا راه ها و دسیسه های قدرتمندتری را بیافرینند.

اما نظام ارزیابی خالق مهرپرور، از خلقت آفرینش بر کیفیت و زیبایی و کارآیی بنا نهاده شده است. استوار نامه‌ای از همان عهد الست فی ما بین خالق و مخلوق وطبیعت بسته شده کە باید جهان شمول باشد چون رضایت و خرسندی آفریدگار بر شایستگی و توانایی و تلاش و خوبی وصلاحیت نهاده شده است.

این قانون و سنت استوار از آدم تاخاتم، بدون هیچ تغییر و دگرگونی در میان همه اقوام و ملل با سلایق و زبان و فرهنگ های مختلف یکی بوده و هرگز قابل تغییر نخواهد بودو “جعلناکم شعوبا و قبائل لتعارفوا “چون مرهمی بر زخم های کهنه بشر مغرور و دیکتاتور منش و نژاد پرست باشد وهمە دریک کلاسی بەنام آفرینش باشندو معلمانی از جنس خودشان با سند و مدرک نبوت رامأمورکرده که فریاد برداشتند “یا ایها الانسان ماغرک بربک الکریم” صفت خودستایی را کناربگذاریدچون ما در نهایت تساوی و برابری “انا خلقناکم من ذکرو انثی” نهال جامعه را از پدر و مادری موجود ساختیم. فرزندان آدم هیچ کدام بردیگری برتری ندارند و همسو و هماهنگ حرکت می نمایند ولی هر کدام طبق استعداد و توانایی خاص خود عمل می نمایند که عین دادگری و تساوی می باشدتا

سبب شود کاروان پرهیاهوو سرگردان پس از طی کردن قرن ها حرکت و جنبش در ناهمواری و همواری های تاریخ به رضایت درونی و آرامش جاودان” ان اکرمکم عندالله اتقاکم” نایل گردد و با قلبی مهربان و خالی از کینه ی همنوع و دورازسیاە نمایی تکبر و خویش پسندی و حرص و آز، به سطح معرفت همزیستی و دگر پذیری برسدتا انسان بتواند جهانی با رنگ و لعاب عشق ورزی و دوستی بنیاد نهدوبرساحل آرامش درونی تکیه دهد.

بشر به ظاهر متمدن امروز پس از طی کردن فراز و نشیب‌های زیاد و تخریب و ویران گری و مرگ نسل های بشر و جنگ و جدال های بی پایان و سیری ناپذیر، هم اکنون اندکی متوجه شده است که باید ارزیابی خود را دراین جهان به صورت کیفی اجرا نماید نظام نمره دهی و تبعیض و جدول بندی های مغرضانه را از سر راه بردارد تا کیفیت حرکت و مسیر زندگی را سهل وروان نمایند و همه با هم و در یک ردیف و خط برابر، عرصه ی دنیا را به سوی ترقی و پیشرفت بپیماید.

در این عصر به ظاهر مترقی و دموکراسی خواه و شایسته سالار، فقط در بخشی از امور زندگی به این حوزه دست یافته اند و تا حدودی به دروازه های موفقیت و ارزیابی کیفی نزدیک شده‌اند نظام ارزیابی بسیار روان و طبیعی و خرد پسند انسان مدارانه ای که خداوند جهان آفرین از طریق مدارس نبوت و رسالت به زمین گسیل داشت تا بنده اش رااندک اندک به سرمنزل مقصود نزدیک شود.
ولی تا زمانی که این موجود باهوش، برای رفع عطش خداگونگی اش که قرن‌هاست این برنامه کارا و تاثیرگذار نظام آفرینش را در پستوی اندیشه‌های تاریک جهل و غرور پنهان کرده و نسل اندر نسل آدمیزاد را به سوی قهقرا و سرگردانی می کشاند نتیجه و ثمره ای به دست نخواهد آمد.

امید است نسل مدرسە طی کرده وکتابخوان و شکافندەی اتم و دانشگاه رفتەی امروز، بار دیگر به وادی دگراندیشی و روشنگری ودگرخواهی، با آغوش باز و تاب آوری فکرو دیدگاه، به استقبال نظام ارزیابی کیفی پروردگار جهان برگردد که مصداق بارز آن در طبیعت و سرشت وفطرت هر موجودی نهفته است که انسان ها را بر معیار انسان بودن و جوانمردی و مهربانی و لیاقت و کاردانی بسنجندو باچشم دوست و همنوع بە یکدیگربنگرند.

نویسنده: جهانگیربابایی سردشت شهریور ۴۰۰

از طريق
جهانگیر بابایی
منبع
https://sozimihrab.org/
نمایش بیشتر

ســــۆزی میــــحڕاب

سایت ســــۆزی میــــحڕاب در آذرماه 1392 با همت جمعی از اهل قلم خوشنام و گمنام تاسیس شد ســــۆزی میــــحڕاب بدون جنجال و در اوج عملگرایی به ترویج مبانی میانه روی می پردازد ســــۆزی میــــحڕاب با هیچ جریان و هیچ احدی درگیری ندارد ســــۆزی میــــحڕاب رسالتی جز همزیستی و دگرپذیری ندارد

نوشته های مشابه

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

دکمه بازگشت به بالا