نظر دانشمندان جهان در مورد قرآن (1

گوته شاعر و نویسنده معروف آلمانى می‏گوید :

«قرآن اثری است که به واسطه ی عبارات آن خواننده ، در ابتدای امر رمیده می شود، و سپس مفتون جاذبه ی آن و بالاخره بی اختیار مجذوب زیبایی های بی پایان آن می گردد ، وقتی ما به آن (قرآن مجید) بازمی گردیم و رجوع می کنیم هرچند در ابتدا تکرار به نظر می رسد اما به زودی انسان را جذب می نماید و متعجب می سازد ، انشاء آن هماهنگ با محتویات و هدف بزرگش محکم، قوی و بسیار عالی است، پس این کتاب در تمام زمان های بشریت بزرگترین نفوذ را خواهد داشت.

سالیان دراز کشیشان از خدابی خبر ، ما را از پی بردن به حقایق قرآن مقدس و عظمتِ آورنده آن دور نگه داشتند؛ اما هرقدر که ما قدم در جاده ی علم و دانش به پیش گذارده و پرده های جهل و تعصب نابجا را دریده ایم، عظمت احکام مقدس اسلام که قرآن، مجموعه ی آن است بُهت و حیرت عجیبی در ما ایجاد نموده است و عن قریب است که این کتاب توصیف ناپذیر ، عالم را به خود جلب نموده و تأثیر عمیقی در علم و دانش جهان نموده و محور افکار مردم جهان گردد.

آلبرت انیشتین که نیازى به معرفى ندارد، مى‏گوید:

قرآن کتاب جبر یا هندسه نیست؛ مجموعه‏اى از قوانین است که بشر را به راه صحیح، راهى که بزرگ‏ترین فلاسفه و دانشمندان دنیا از تعریف و تعیین آن عاجزند ، هدایت مى‏کند.

پروفسور آرتور آربرى که یکى از مترجمان مشهور قرآن به زبان انگلیسى است، مى‏گوید:

زمانى که به پایان ترجمه قرآن نزدیک مى‏شدم، سخت در پریشانى به سر مى‏بردم؛ اما قرآن آنچنان آرامش خاطرى به من مى‏بخشید که براى همیشه به خاطر خواهم داشت ، من در حالى که مسلمان نیستم، قرآن را خواندم تا آن را درک کنم و به تلاوت آن گوش دادم تا مجذوب آهنگ‏هاى نافذ و مرتعش کننده‏اش شوم و تحت تأثیر آهنگش قرار گیرم و به کیفیتى که مسلمانان واقعى و نخستین داشتند، نزدیک گردم تا آن را بفهمم.

لئوتولستوى، نویسنده معروف روسى مى‏گوید:

هر کس که بخواهد سادگى و بى پیرایگى اسلام را دریابد، باید قرآن مجید را مورد مطالعه قرار دهد ؛ در قرآن قوانین و تعلیمات حقیقى و احکام آسان و ساده ، براى عموم بیان شده است ، آیات قرآن به خوبى بر مقام عالى اسلام و پاکى روح آورنده‏اش گواهى مى‏دهد.

دکتر هانرى کُربن، اسلام شناس معروف فرانسوى، سخن جالبى درباره قرآن دارد. وى مى‏گوید:

اگر قرآن خرافى بود و از جانب خداوند نبود، هرگز جرأت نمى‏کرد که بشر را به علم و تعقل و تفکر دعوت کند؛ هیچ اندیشه‏اى به اندازه قرآنِ محمّد(ص) انسان را به دانش فرا نخوانده است ، تاآن جا که نزدیک به نهصد و پنجاه بار در قرآن، از علم و عقل و فکر سخن رفته است.

 ارنست رنان، فیلسوف معروف فرانسوى مى‏گوید:

در کتابخانه من هزاران جلد کتاب سیاسى ،اجتماعى، ادبى و… وجود دارد که هر کدام را بیش از یک بار نخوانده‏ام؛ اما یک جلد کتاب هست که همیشه مونس من است و هر وقت خسته مى‏شوم و مى‏خواهم درهایى از معانى و کمال به رویم باز شود، آن را مطالعه مى‏کنم ،  این کتاب، قرآن – کتاب آسمانى مسلمانان –است.

ناپلئون بناپارت، امپراطور فرانسه مى‏گوید:

امیدوارم آن زمان دور نباشد که من بتوانم همه دانشمندان جهان را با یکدیگر متحد کنم تا نظامى یکنواخت، فقط براساس اصول قرآن مجید که اصالت و حقیقت دارد و مى‏تواند مردم را به سعادت برساند، ترسیم کنم، قرآن به تنهایى عهده دار سعادت بشر است.

مهاتما گاندى، رهبر فقید هند اعتقاد داشت:

از راه آموختن علم قرآنى، هر کس به اسرار وحى و حکمت‏هاى دین، بدون داشتن هیچ خصوصیت ساختگى دیگرى پى مى‏برد ، در قرآن هیچ اجبارى براى تغییر دین و مذهب انسان‏ها دیده نمى‏شود ، قرآن به راحتى مى‏گوید: هیچ زور و اکراهى در دین وجود ندارد.

ویل دورانت، دانشمند آمریکایى شرق‏شناس، مى‏گوید:

در قرآن، قانون و اخلاق یکى است ، رفتار دینى در قرآن، شامل رفتار دنیوى هم مى‏شود و همه امور آن از جانب خداوند و به طریق وحى آمده است ، قرآن در جان‏هاى ساده عقایدى آسان و دور از ابهام پدید مى‏آورد که از رسوم و تشریفات ناروا آزاد است.

منبع : تابش