آداب و فرهنگاصولعبادات

نفس کُشی در مکتب ابراهیم علیه السلام

نفس کُشی در مکتب ابراهیم

نویسنده: جهانگیر بابایی

انسان موجود مرموز و گنجینه گرانبها ییست که برای شناخت و رسیدن به کنه آن، هزاران مکاتب آسمانی و بشری آستین همت بالا زده اند تا گره گشای رازها و رمزهایش باشند.

بیخود نیست که خداوند سبحان به آفرینش او افتخار ورزیده و عملکرد شیطان را نسبت به او ناسنجیده و خودستایی دانست.
صحنەی زندگی، نیازمند قهرمانانی چون ابراهیم است تا حماسه بیافرینند و در تقابل هم قرار گیرند و بهترین ها را گزینش نمایند. ابراهیم موحد، یکه و تنها توانست بهترین‌ را بر بهتر ارجح نهد اگرچه اسماعیل از درونش سربرآوردە بود و پاره تنش بود. پاره تنی کە بار اول نیز برای آزمایش به اردوگاە اجباری هجران و تبعید و سختی فرستاده شد تا مقدماتی برای هجران و ذبح هایی باشد بار دوم فرمان رسید که عشق و وفاداری خود را ثابت نماید.
ای ابراهیم ما ،نشانی از عشق وصفایت را به من بنما اگر یکتاپرست هستی و دم از وحدانیت می زنی دوتایی را از میان بردارد یا دلبستگی‌های عزیزت چون هاجر و اسماعیل، یا عشق معبود و انجام مٲموریت رٶیای صادقانەات.

ای ابراهیم، اگر از آن مایی باید من شوی و من و تویی بودن را کناربگذار چون متناقض وحدانیت و یکی بودن است و برخیز و لوای عشق را بر فراز و زندگی واقعی را به جریان بیندازد.

اکنون دراین برهە، نشانی ازپدر یکتاپرستان و وحی و نبوت محمد در این سرای غربت وجود ندارد قلب مرکزی برای هر انسان است هر انسان آزاده‌ای که بخواهد چون ابراهیم قیام نماید همین حرمت و شکوهی است که مقام خلیفة اللهی بخشیده است و بالاتر از هر فرشتەای قرار دارد .

حسگری کوچک در قالب خون دلمەشده‌ای که با مرکز معنویت و عرش پروردگار در ارتباط است از همین دریچه بود که انبیای گرامی به ثروت و کاخ شکوهمند پروردگار راه یافتند. در درون تک تک ما ،این عضو خونی نهفته شده تا هرگز در این وادی تودرتو وظلمانی سرگردان نشویم و به بیراهه کشانده نشویم.
تصمیم و گزینش با اشرف مخلوقات است که در چنبرەی نمرودیان باشد و عشق و جوانمردی را در میان میله های زندان بیاندازد و خودخواهی و خداگونگی را فریاد دارد یا در رستەی ابراهیمیان قرار گیرد و محبوب ترین اسماعیل های زندگی خود را در پیشواز معشوق قربانی نماید و بدون ریا وهیاهو، سردر گرو عشق او نهد ولبیک گویان، در حلقەی کعبەی دوست، رقص عارفانه بزند و دم برنیاوردو با اعتماد و یقین خود را به دریای مهراو بسپارد .

ابراهیم قواعد عشق ورزی را دگرگون نمود مدعیان و شبه عاشقان قبل از او، مادیات و روح جوانان دلبند مردم را به پای خدایان سنگی و توهم برانگیز خود قربانی می نموند جز ادعای دروغینی بیش نبود چون چیزی از ثروت و جان فرزندان شاهانه کم نمی شد ولی ابراهیم چه زیبا همه عشق های کاذب را به چالش کشید و فریاد زد که ای عاشقان زورگوو مدعی، من عزیزترین کسم را، جگر گوشەام را، اسماعیلم را ،به پای مهر جانان نثار می کنم .
من قلبم را می سوزانم قلب معشوق زمینی ام هاجر را چاک چاک می‌کنم چون می‌خواهم زودگذر ها و مردنی ها را فدای جاودان ها و نامیرا ها نمایم.
“چون قلم اندر نوشتن می شتافت
چون به عشق آمد قلم بر خود شکافت

هرچه گویم عشق را شرح و بیان
چون به عشق آیم خجل گردم از آن”
“مولوی”

حتی قلم از نوشتن واژەی، عشق دچار اضطراب و لرزش و دلهره گی می شود بهترین راه شناختن عشق، همان کلمەی عشق است که ابراهیم در سکوت و خفا انجام داد عشق را با عشق ورزیدن به تکامل رساند بدون ادعا، گویای همه چیز بود.

سناریوی یکتاپرستی و بت شکنی ابراهیم، میان پردەی کوتاهی بود از عشق واقعی ،تا بشر مدعی الوهیت متوجه باشد که خدایی بودن شهامت و ایثاروآفرینش و نوآوری می‌خواهد و عشق ورزیدن به او هم با همان بن مایە به شکوه و تعالی می رسد.
“گر مرد رهی میان خون باید رفت
از پای فتاده سرنگون باید رفت

تو پای به راه در نه و هیچ مپرس
خود راە بگوید که چون باید رفت؟
“عطار”

تا زمانی که چون ابراهیم ،ندای وحدانیت و یکی شدن را به آسمان عشق نرسانیم ودست رد به سینەی نمرودیان و فرعون صفتان جهان نزنیم رسیدن به معشوق از رگ گردن به من نزدیک تر محال است و تلاش های بی پشتوانه و عاشقانه ،جز دست و پا زدن و درجا زدن ،چیزدیگری نیست و در گردابی گیج و منگ به دور خود می چرخیم و خیال می کنیم که در طوافیم.

باید تبر یکتاپرستی را بر دوش بگیریم با عزم ابراهیمی بار دگر به نبرد بت‌های اندرون برویم تا ریسمانهای وابستگی که مانع پرواز گرفتن ما هستند پاره شوند این است راز و رمز یادوارەی ذبح اسماعیل.

جهانگیر بابایی – سردشت – تیرماه ۱۴۰۰ –

از طريق
جهانگیر بابایی
منبع
https://sozimihrab.org/
نمایش بیشتر

نوشته های مشابه

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

دکمه بازگشت به بالا