خانواده

واکسیناسیون اخلاقی

چنانچه بر همگان روشن و مبرهن است، آدمیت آدمیان در گرو دو نیروی سترگ و حیاتی است؛ یکی علم ( وسیله دریافت و گردآوری داده های مختلف و بیشمار )و دیگری اراده ( وسیله انتخاب و گزینش میان اطلاعات و معلومات کسب شده ).  

همچنانکه پرورش و تقویت نیروی نخست لازم است تحکیم پایه های نیروی دوم نیز و پالایش و پیرایش اش حتمی و اجتناب ناپذیر می باشد.

نقش و اهمیت شگرف و سرنوشت ساز فریضه ” روزه ” در این امر نهفته است که عامل اصلی و تاثیر گذار بر نیروی اراده بوده و انسان مؤمن را طوری تربیت و پرورش می دهد که در برابر ناملایمات شهوتها و لذتهای حیوانی واکسینه خواهد کرد، چه اگر آدمی در دام شهوات صرف حیوانی بیفتد یکباره سقوط کرده و در مکانی دوردست می افتد:

ترک شهوتها و لذتها سخاست

هرکه در شهوت فروشد برنخاست

این سخا شاخیست از سرو بهشت

وای او کز کف چنین شاخی بهشت

عروه الوثقاست این ترک هوا

برکشد این شاخ جان را بر سما.

              مثنوی – دفتر دوم

هر که می خواهد به این عروه الوثقای حیات چنگ زده و در پرتگاه لذتهای عاری از ارزش معنویت فرو نغلتد، لاجرم باید از کانال روزه و خودداری شدید و آگاهانه منبعث از ایمان عبور نماید تا بخش عمده حیات و کمال انسانی را بازیافته و از فرشتگان نیز پیشی بگیرد.

باید بپذیریم که همچنانچه نظریه واکسیناسیون و ایمن سازی در حوزه سلامت جسمی مطرح است، در حوزه اخلاق نیز ساری و جاری است. ولی نباید این نکته هم مغفول بماند که ما زمانی نوزادان را در برابر بیماری دیفتری، کزاز، فلج اطفال و… واکسینه و ایمن‌سازی نموده و آمپول های لازم را تزریق می کنیم که بیماری های مزبور هنوز سرایت نکرده باشد و گرنه بدن در برابر آنها مقاومت نکرده و پذیرای بیماری می شود.

آمپول مقاوم ساز روزه نیز دقیقاً چنین است، یعنی پیش از آنکه خدای ناخواسته بیماری های اخلاقی سرطانی شده و کل سیستم ایمنی بدن را از کار بیندازد – به تعبیر قرآن کریم گناه احاطه اش کرده باشد -، باید آن را تزریق نماییم  و گرنه مرگ و هلاکت معنوی در راهمان است. دست یابی مجدد به نشاط و زندگی نیز جزو ممکنات صعب المنال به شمار می رود مگر شخصی عیسی گونه حیاتی نو در کالبد بی جان را بدمد که این نیز شاید برایمان مقدور و میسر نباشد.

باید همه سعی و تلاشمان مصروف این امر شود که وقتی دهان مادی مان بسته شده در مقابل، دهان معنوی و تغزیه روحی باز شود:

این دهان بستی دهانی باز شد

کو خورنده ی لقمه های راز شد

گر ز شیر دیو تن را و ابری

در فطام او بسی نعمت خوری

مثنوی – دفتر سوم.

این است که پیامبر نور و رحمت – صلی الله علیه و سلم – می فرماید: ” وقتی ماه مبارک رمضان از راه می رسد درهای بهشت به روی طالبان باز و درهای دوزخ قفل شده و شیاطین و سرکشان جنی زنجیر می گردند – یعنی زمینه های فعالیت نیروهای اهریمنی خارج از وجود انسان سست و ضعیف شده و امکان فعالیت نیروهای خیر فراهم می گردد – و ندا دهنده ای بانگ بر می دارد که: ای خیرخواهان رو به ما کنید و ای بدخواهان کوتاه بیایید و دست بردارید.

از خداوند رحمان و رحیم می خواهیم امکان رشد و بالندگی انسانی و خوردن و نوشیدن نور حق را برایمان فراهم سازد تا قرآن شویم.

و السلام علینا و علی عباد الله الصالحین

احمد عباسی – بانه  – ۹۶ / ۳ / ۷

نمایش بیشتر

احمد عباسی

استان کردستان - بانه نویستده - مترجم - فعال دینی و اجتماعی

نوشته های مشابه

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

دکمه بازگشت به بالا