اصول

وظیفه ی ما نسبت به قرآن

حق قرآن بر انسان

هیچ کتابی را مانند قرآن ندیدم که از طرفی توسط کسانی به شیوەای زیبا و عالی محافظت شود و از طرفی دیگر بعضی با بی ادبی تمام آن را پشت گوش انداختە و در صدد تحریف آن هستند. خداوند بزرگ این کتاب آسمانی را همچون کتابی ثابت و سیستمی فراگیر برای امورات هر دو دنیا نازل کرده است.

 مهم ترین وظیفه امت اسلامی نسبت به قرآن سه چیز است:

اول: قرائت قرآن کریم، احترام گذاشتن به آن از طریق خواندن و نزدیکی شدن به خدا بە وسیلەی قرآن.

دوم: قرار دادن آن بە عنوان منبعی برای دریافت احکام دین.

سوم: پایه و اساس هر قانون دنیایی و نکات مهم آن برای بهتر کردن و پیشبرد اهداف دین در زندگی دنیا.

این نکات مهم ترین اهداف قرآن است که خداوند نازل فرموده است. پیامبرش را آگاه کرده که باید به بهترین شیوه این رسالتش را به سرانجام رساند.

پیامبر را نیز مانند یک معلم ناصح و قاضی عادل به میان ما فرستاده است.

پیشینیان ما(رضی الله عنهم) هدف قرآن را بدرستی فهمیدند و در انجام دستورات آن کوتاهی نکردەاند، دستە دستە قرآن را در سه روز یا هفت روز و بعضی بیشتر و یا کمتر ختم می کردند و اگر کسی از ختم جا می ماند، حتما به تنهایی ختمش را بە پایان می رساند.

آیات قرآن را بادقت قرائت می کرد و می گفت: سعی می کنم از کسانی نباشم که قرآن را بکلی فراموش کرده اند. قرآن بهار دلهایشان بود، بیشتر لحظات با قرآن مونس می گرفتند، بندگی را بهتر انجام می دادند. شب و روز در قرائت آن کوتاهی نمی کردند. خداوند از خلیفه سوم راضی باشد، که در هنگام محاصره ی منزلش وقتی شمشیر را روی  گردنش گذاشتند، در حال قرائت قرآن بود.اگر زندگی نامه ایشان را مطالعه کنیم، هیچ کدامشان از قرآن دور نبودەاند، یا هفته ای تأخیر در قرائتش داشته باشند، چه برسد به یک ماه و یا یک سال! نمی خوام توضیحاتم را به درازا بکشانم یا به تاریخ آن نگاه کنم.

برای پیشینیان اولین منبع دریافت احکام قرآن بود. به حقیقت اگر قرآن منبع دریافت آن نباشد، پس چه کتابی جایگزین آن خواهد بود؟

شما می بینید که پیامبر(صلی الله علیه و سلم) در هنگام فرستادن معاذ به یمن ازش پرسید: بر اساس چه چیزی قضاوت می کنی؟ معاذ گفت: بر اساس کتاب خدا و بعد سنت پیامبر خدا.

می دانید که عمر(رضی الله عنە) بسیاری از اصحاب را مخاطب قرار می داد و می گفت: داستان و حدیث را برای هیچ کس تعریف نکنید، مگر اینکه قرآن را پیشتر برای آنها تشریع کرده باشید. به آنها وصیت می کرد که حلال و حرام قرآن را برای مردم توضیح دهید.

می دانید که امامان پیشین و پیروان آنان، مانند سعید بن مصیب فرصت نمی داد که فتواهایشان ثبت شود تا مردم برای جوابش به فتوای وی مراجعه کنند و از کتاب خدا دور شوند.

سعید بن‌ مصیب نسخەای از فتواهایش در دست یکی بود، آن نسخە را از او گرفت و پاره کرد، گفت: تو گفته من رو ملاک قرار می دهی و به قرآن پشت می کنی؟ بعد برای همه توضیح می دهی که سعید چنین گفت!؟

خودت را پایبند سنت رسول الله(صلی الله علیه و سلم) قرار بده.

آیا نمی بینید که آنها و باقی صحابه خدا از ایشان راضی باد، کتاب خدا را منبع هر کاری می دانستند و دین و احکام را از آن استخراج می کردند؟

آنها در کار دنیا به جز قرآن، هیچ منبع دیگری را در رأس قرار نمی دادند و تسلیم بدون چون و چرای آن بودند، حقوق آن را رعایت می کردند و هر کاری را بر اساس فرمودەی قرآنی انجام می دادند و همه احکام آن را بدون کم و کاست پیش می بردند، همه قانون و برنامه شان ریشه در قرآن داشت و هرگز به آن پشت نکردند و نه از آن دست برداشتند و تاویلش نکردند.

از آن روزی که آدم پا روی زمین گذاشت، دین هم جزئی از زندگی شد و مردم از آن سود بردند، مسلمانان هم حکمت بودن قرآن را دریافته بودند و پیامبر نیز حکمت آن را تشریح کرد و یادشان داد.
قرائت قرآن در طول شب و روز برای بعضی از ایمانداران راه هدایت و عمل گشت، ولی بعضی مسلمانان کوتاهی کرده و هر کسی بە میل خود و به نظر خود به آن عمل می کند.

مسلمان باید قرآن را به گلی تشبیه کند که قلب انسان را به آرامش می رساند و روح و درون را نورانی و عطراگین می کند، پس خدا را به هر زبان و لهجه ای می خواهید صدا بزنید؛ ولی به شرطی که آنچه او خواسته به آن عمل کنید، اما هنگامی که دست از قرآن بردارید و خدای غیر از الله را قبول کننده دعا بدانید و از کسی غیر او طلب یاری کنید، این یک نوع پشت کردن بە قرآن است و اهمیت ندادن بە حق آن بر بندگان…

نویسندە: امام حسن بنا
مترجم: ژیان ابراهیم پور
ویراستار: حسن زادە
منبع: سایت نوگرا

نمایش بیشتر

ژیان ابراهیم پور

استان آذربایجان - سردشت مترجم

نوشته های مشابه

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

دکمه بازگشت به بالا