خانواده

وفای به عهد از زبان یک دبیر

و اما بعد، از آن جا که از سال 1361 به عنوان معلم دانشجو به همراه چند تن از دوستانم به استخدام آموزش و پرورش شهرستان پیرانشهر در آمدم، همیشه در فکر این بودم که ای کاش ما معلمان بتوانیم آنچه را یاد می گیریم و آنچه را یاد می دهیم و آنچه را تجربه می کنیم، به شیوه ای جالب و جذاب روی کاغذ بیاوریم و بنویسیم تا هم از لحاظ روحی و روانی تقویت شویم و هم نتایج تجارب مفید خود را در اختیاد دانش آموزان و دانشجویان و باقی همکارانی که بعد از ما به جمع خانواده ی بزرگ آموزش و پرورش میپیوندند بگذاریم و با این کار و اقدام مطلوبی را به انجام برسانیم و به قول مشهور بگوییم که یاد دادن و یادگرفتن دو عامل کاملاً یکی هستند و کسی می تواند خوب یاد بدهد و دیگران را بهرهمند سازد که

از یادگرفتن نهراسد.
-از دانایان بپرسد هر آنچه را که نمی داند.
-از مطالعه دو انس با کتاب غافل نباشد.
-از روش های نوین تربیتی آگاه باشد و آنها را به کار ببندد.
-از امکانات و ابزارهای موجود نهایت استفاده را ببرد.
-از پشتکار و جدیت کافی بر خوردار باشد.
-از نظرات و فکرهای مخالف خود فرار نکند.
-از یافته های جدید و تحول و تغییر استقبال کند.
-از انجام خدمت واقعی احساس لذّت ببرد. 

-از ترس ديگران و مشكلات سر راه تعليم وتربيت ،هدف نهايي را كه همانا {رضايت الله ) است ،فراموش نكند.
بر همین اساس حقیر عاصی نیز بر آن شدم تا یکی از تجارب عملی و انجام گرفته در سر کلاس های درسم را که جامعه ی ما امروز بسیار به آن نیازمند است به رشته تحریر در آورم و در اختیار معلمان و اولیاء گرامی و دانشجویان و دانش آموزان قرار دهم تا باشد که انشاءالله خداوند سبحان این تجربه را مایه ی خیر و برکت قراردهد و به من و همه ی خواهران و برادران عزیز توفیق عنایت فرماید تا بتوانیم در راه خدمت به نونهالان و تربیت مطلوب آنها گام های بلندتر و جدی تری برداریم و سهمی ناچیز در اصلاح اندیشه ها و قلب های دچار شده به غفلت و دور شده از منهج قرآن و سنت داشته باشیم و با یاد آوری و تذکر، تمامی کلماتی را که با مضامین « میثاق – عهد – عقد – پیمان – قول – قرار – تعهدات و …» در ارتباط هستند، پیش روی خویش مجسم کنیم و به یاد آوریم که ما چه وعده هایی را با خدا و رسولش بسته ایم و در روز و ماه و سال و عمرمان چند درصد از این پیمانها و عقدها و قول و قرارها و میثاق های غلیظ را اعمال کرده ایم ؟! و آیا اگر قرار باشد به عهد و پیمانهایمان نمره داده شود ما از 20 نمره چند می گیریم؟
و اگر نمره هم امروز در مدارس تغییر یافته آیا در چه رتبه ای و در چه حالتی از حالتهای پنج گانه قرار داریم؟ عالی – خیلی خوب – خوب – متوسط – ضعیف.
و اگر تا به حال هم این تعهدات را عمل نکرده ایم و یا اصلاً به آنها فکر نکرده ایم، پس جا دارد همین حالا به خودمان و به گذشته امان رجوع کنیم و بدون هیچ شک و تردیدی تصمیم بگیریم که می توانیم به وعده های بین خود و خانواده و جامعه و در نهایت به وعده هایی که با خدا بسته ایم عمل نموده و سعادت هر دو جهان را به راحتی به دست آوریم.
پس برادر و خواهر عزیز و گرامی و دلسوز:
آستین هایت را بالا بزن، قدمهایت را استوار کن، تصمیمت را بگیر و از همین لحظه با خودت، با خانواده ات، با بچه های زیر دستت با خدایت با رسولت با اصحابت پیمان ببند و آگاه باش که این پیمان بستن از پیمانهای دفترخانه ها هم بیشتر و بیشتر ارزش دارد و از پیمانهای ثبتی معتبرتر و مستدل تر است. پس گول و وسواس شیطان و شیطان صفتان و تبلیغات مسموم را نخور و هر آنچه را در توان داری به کارگیر که خداوند کمک کننده ی بندگان خالصش است و لحظه ای آنها را تنها نمی گذارد و اگر به مشکلات برخوردی به آنها بگو:
به، که من چه خداوند بزرگی دارم و درختی نیستم که با این بادها بلرزم.
امید است همه ی ما بتوانیم در راستای انجام ارزش های اخلاقی ( وفای به عهد) کوشا باشیم و مانند زنبورعسل روی گلها بنشینیم و تولیدات خوب به جامعه تحويل دهيم .
بار، الها:
ما را ببخش
و به ما رحم کن
و ما را هدایت ده
و ما را عفو کن
و به ما روزی پاك عطا فرما.
وبه ما بندگی خالصانه را بياموز
و به ما توفیق شناخت قرآن و عمل به دستوراتش را عطا نما.
خدایا، چنان کن، سرانجام کار تو خشنود باشی و ما رستگار

آمین، آمین، والحمدلله رب العالمین

احمد ابراهیمی – سردشت

نمایش بیشتر

نوشته های مشابه

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

دکمه بازگشت به بالا