وقت همان زندگی است

0 411 خواندن این مطلب 3 دقیقه زمان میبرد

ارزش لحظه لحظه زندگیمان را بدانیم

سپاس خدای را که فرمود (آیا گمان می کنید که بیهوده خلق شده اید و دیگر به سوی ما باز نمی گردید؟)المؤمنون115
و سلام و درود بر اشرف پیامبران و رسولان.
سرمایه هر مسلمانی در این دنیا زمان اندکی است، نَفَس هایی به اندازه و ایامی کوتاه و سعادت از آن کسی است که از این لحظات و ساعات اندک بهره برده است و هر که زمان را از دست دهد بیهوده در لاابالی گری حرکت نماید، خسارتمند است و چیزی را از دست داده که برگشتی ندارد.
دوستان، ما وقتی که به آیات و حدیث نگاه می کنیم اهمیت زمان را درک می کنیم ؛ می بینیم که خدای سبحان به قسمت هایی از زمان سوگند یاد کرده است ، به صبحدم، شب، چاشتگاه، و… سوگند به آنها برای جلب توجه و دقت در زمان است ؛ چون هیچ چیزی گران بهاتر از عمر نداریم.
و پیامبر (ص) می فرماید : هیچ بنده ای در روز قیامت قدم بر نمی دارد مگر اینکه از چهار خصلت او سؤال کنند؟ عمرش را چگونه گذارانده؟، جوانی را چطور سپری کرده؟، مالش را از کجا به دست آورده؟، و در کجا صرف کرده است؟، و چگونه به علمش عمل کرده است؟
در آن مکان بزرگ هیچ کاری انجام نمی شود تا محاسبه نگردد که مدت زمان حیات را در چه چیزی به سر برده ای؟ و چه کاری در آن ایان انجام داده ای؟ بخصوص زمان جوانی که بیشترین پرسش مربوط به آن است که چطور گذرانیده است؟.
از ابن عباس روایت شده که رسول خدا(ص) فرمود: (در دو نعمت خدادادی بیشتر مردم مغبون و گول خوره اند: تندرستی و اوقات فراغت) هر کسی تندرست باشد و از مشاغل هم به دور باشد، اما برای آخرتش تلاش نداشته باشد مانند شکست در معامله، شکست خورده است.
و پیامبر (ص) به تأکید فرموده است: که (پنج چیز را قبل از آمدن این پنچ چیز غنیمت شمار: جوانی را قبل از پیری، تندرستی را قبل از آمدن مریضی، توانمندی را قبل از آمدن مستمندی، بیکاری را قبل از پرکاری و زندگی را غنیمت شمار قبل از آمدن مرگ.) رواه الحاکم.
عمر آدم موسم کشت و بذر کاری در این دنیاست و درو محصولات به آخر بر می گردد. پس روا نباشد که مسلمان اوقات گرانبهایش و سرمایه ی مالی خود را در چیزهای بیهوده صرف کند.
دوستان عزیز چه ساعت ها و شب و روزهایی که بدون استفاده می گذرد(ونمی دانیم) ایام و روزگار طی می شود و ارزش به حساب نمی آید ؛ بلکه می بینیم که افراد چنین یکدیگر را دعوت می کنند: بیا وقت بیکاری و تعطیلی را بگذرانیم ، بیا خوش باشیم و در جواب سؤال ایام تعطیلی را چطور می گذرانی؟ زیاد می شنویم که می گویند: هیچی فقط وقت بگذره!
اگر وقت ، فروشی بود، عاقلان می آمدند و وقت ها را از این افراد می خریدند!
آیا پیشینیان صالح ما چنین بودند؟ نه به خدا چنین نبودند. بلکه خیلی حریص بودند که وقت هایشان بیهودن به هدر نرود.
@عبدالله بن مسعود می گوید: بر هیچ چیزی همچون گذر ایام پشیمانی نکشیده ام، روزی که خورشید غروب کرده و عمرم کم شده ولی عملی انجام نداده باشم.
@طیغور بسطامی می گوید: شب و روز سرمایه ی مؤمنان است که سودش بهشت و ضررش جهنم است.
@ابن قیم در کتاب الفوائد می گوید: سال چون درختی است که از ماههایش تنه، روزها شاخه های آن، ساعتها برگ و نفس ها میوه ی آن درخت هستند، هر کس نفسهایش در اطاعت از خداوند بکار افتد، نتیجه ی کارش درخت طیبه است و هر کسی روزگارش در معصیت بگذراند، نتیجه ی زندگی اش درخت حنظل خواهد بود.
علامت بی اطلاعی و جهل ما این است که از غروب خورشید و آمدن شب خوشحال شویم در حالیکه نمی دانیم غروب این روز نوشته می شود و اعمال و کردارما شمرده شده و نفسهایی که از بین رفته اند.
چه غافلیم که دلخوشیم از گذشت روزها به مرگ و نیستی رسیم ما در گذشت روزها
@امام حسن بصری: هیچ روزی نمی گذرد مگر اینکه به آدمی می گوید: ای پسر آدم من روز جدیدی هستم، و من شاهدم بر هر کاری که تو انجام می دهی؟ و هنگامی که با تو اوقاتم تمام شد دیگر بر نمی گردم به سوی تو؛ پس هر چه در توان داری رو کن و انجام بده، که وقت هست اگر هم خواستی انجام نده، ولی بدان که دیگر برنمی گردم.
@ابونصر اباذی: مراعات اوقات از نشانه های بیداری است.
هر مسلمانی اگر وقتهایش را بدون فایده بگذراند، مورد سرزنش واقع می شود؛ پس وضعیت کسی که اوقات خود را در معصیت طی می کند چطور است؟ پناه بر خدا این خسارت پشت خسارت است و روز قیامت همه اش حسرت و پشیمانی خواهد بود؛ اما هیچ فایده ای نخواهد داشت.
(وانذرهم یوم الحسرة اذ قضی الامر و هم فی غفلة و هم لا یؤمنون)سوره مریم/39
آنان را از روز حسرت(و پشیمانی) بترسان، در آن هنگام که همه چیز پایان می یابد و آنها در غفلت اند و ایمان نمی آورند.
پس اوقات عمر خود را در اطاعت خداوندی بگذرانیم، که عمر کوتاه و اجل نزدیک است.