ادبیات
پیاو چاکیک ده لیت ;
پیاو چاکێک دهڵێت:
کاتێ لهتهک خێزان و مناڵهکانتا دادهنیشی دڵخۆش، روو خۆش و دهم به بزهبه، بییر لهوه بکهرهوه دهبێ چهندان کهس ئاواتهخوازبێت خوا خێزانی پێ بدات و نییهتی؟!
کاتێ رۆیشتی بۆ سهرکارهکهت روو خۆش و دهم به خهندهبه، ئاخۆ چهندان کهس بهشوێن کار و وهزیفهدا بگهڕێن و دهستیان ناکهوێت؟!
تۆ که لهشساغیت روو خۆش و دڵخۆش به، چونکه چهندهها نهخۆش ههیه ئاواته خوازه ئهولهشساغیهت بهنرخێکی گران بهها بکڕێت!!
روو خۆش و و دڵخۆش به که تۆ زیندوویت و لهژیاندایت، چونکه ئهوانهی مردوون ئاواتهخوازن زیندووبوونایهتهوه بۆئهوهی کردهوهی باشهی تیابکهن.
مالپه ری : حه سه ن پینجوینی