خانواده

چرا عده ای از مردان هنوز نمی دانند «زن» کیست و چه می خواهد؟!

نویسنده: عبدالله علیپور
مترجم: کلثوم حسن زاده
زن کیست؟
مدتی طولانی بود که خود را از اینکه چیزی در مورد زن بنویسم، به دور می گرفتم. چون این موضوع، موضوعی تازه نبوده و به اندازه کافی نیز در مورد زن و زن بودن، مرکب مصرف شده و باز هم مصرف می شود! اما با وجود این همه مسایل و مطالب بی معنی و بی اساسی که در قرن گذشته در این باره به رشته تحریر در آمده، چاره ای برای حل این مسأله یافت نشده است و تا حالا نیز این سوال که، زن چیست و کیست همچنان باقی است؟
انسان هم زمان با حرکت در مسیر توسعه و پیشرفت، به صورت مداوم برای زندگی تلاش نموده است و برای عبور از فراز و نشیب های پی در پی، گام های محکمی برداشته است. به ویژه ملت کورد که در طول تاریخ، در برابر سختی ها و مشکلات زندگی به زانو در نیامده و در این میان، زن در همه این تلاش ها و فعالیت ها، نقش به سزایی داشته است.
زن،  کلمه ی خجسته ای است. فرهنگ و شیوه ی تعامل با او در هر جامعه ای متفاوت می باشد؛ هر جامعه ای که دارای زنان روشن فکر و اندیشمند بیشتری باشد، یقیناً به همان نسبت، و کمتر دچار خطا و اشتباه می شود.
بزرگ ترین مشکلی که در زندگی مشترک دامنگیر زن می شود این است، که مرد شناختی بر زن خود نداشته باشد؛ بدین معنی که از لحاظ روان شناسی و جسمی، این موجود را نشناسد.

زن دوست دارد که مرد زندگی اش به او توجه نموده و برایش اهمیت قائل شود، به او عشق بورزد، با هم بگردند، هر از چندگاهی در رستورانی با همدیگر غذا میل کنند، گهگاهی مسافرت یا تفریحی داشته باشند، در خریدهایش در بازار او را همراهی کند. اما مردی که زن را نمی شناسد، به این موارد اهمیتی نمی دهد و به بهانه تأمین مخارج زندگی، بیشتر اوقاتش را صرف کار می کند و همه تلاش خود را در جهت افزایش پول و ثروت متمرکز می نماید.

این نوع مردها چنین فکر می کنند که تأمین مسکن و آپارتمان یا اتومبیل مدل بالا و اسباب و وسایل مدرن و قیمتی خانه برای زن، به معنای همه چیز است و دیگر نیازهای درونی زن را نادیده می گیرند. ما گاهی از زبان برخی زنان می شنویم که ای کاش همسرم نان و ثروتی نداشت، اما با من تعامل و رفتار درستی زیبا داشت. یا اینکه با قصر و آپارتمان چکار کنم وقتی که همسرم نازم را نمی کشد و معاشقه ای با من ندارد!
مردانی که در این عصر و زمانه معتاد شبکه های اجتماعی اینترنتی شده اند، شب ها در خانه هایشان دانسته یا ندانسته، زنانشان را با این رفتارها! خسته و اذیت می کنند؛ یا اینکه با زیاد کردن سفرهای کاری به قصد مأموریت، آنها را کلافه و پریشان می کنند؛آنگاه که به خانه برمی گردند زود می خوابند و صبح نیز زود از خانه می گریزند. یا هنگامی که به خانه برگردند تنها به بچه هایشان می رسند و همسرشان را فراموش می کنند؛ این چنین افرادی با این رفتارها، زنانشان را در معرض چنان وضعیت روحی آشفته ای قرار می دهند که حاصلی جز بیگانگی و تردد روحی به بار نمی آورد؛ گاهی نیز در سرانجام چنین رفتار و تعاملی، چیزی جز جدایی یا خیانت میان زوجین چیزی حاصل نمی شود.
اینکه مرد نداند که زن قبل از هر چیزی یک موجود عاطفی است، نوعی ظلم به او می باشد؛ حتی در ارتباط جنسی میان زوجین نیز اگر این جنبه فراموش شود، به سردی مزاجی زن می انجامد؛ هر چند مردان زیادی هستند که هم از روی جسمی و هم از روی سایکولوژی، ارتباطی سکسی خودخواهانه ای با زنانشان دارند؛ با این حال، خود را از زیر بار این مسئولیت و سرانجام های این تعامل نادرست خارج کرده و آن را به حساب بی ذوقی و سردمزاجی و خشکی و بی میل بودن زن می گذارند! گاهی به درازا کشیدن این رفتارهای نادرست ، خانواده ای جهنمی برای زن درست می کند که جز سوختن روح و دچار شدن به بیماری هایی مانند نگرانی و اضطراب و افسردگی، حاصل دیگری درپی نخواهد داشت.
تعامل با زن خود یک هنر است و هر مردی بدان آگاهی ندارد، همانگونه که هر کسی نمی داند و نمی تواند هر ساز موسیقی را بنوازد. در حقیقت این مطلب این را می رساند که نسل مرد برای اینکه بتواند وارد زندگی مشترک شود، لازم است  نسل زن و جنس مخالف را قبلا خوب بشناسد؛ به ویژه اینکه در زندگی زناشویی باید به عاطفه و احساس زن اهمیت ویژه ای داده شود.

آنچه جای نگرانیست آن است که بیشتر مردان قبل از اینکه وارد زندگی مشترک شوند، چنان می پندارند که بر رفتار و تعامل با زنان کاملا آگاهی دارند، ولی افسوس که نمی دانند، که نمی دانند؛ به همین خاطر زن شناسی نه اینکه یک ضرورت است، بلکه حتی برای هر مردی که می خواهد زندگی مشترک را آغاز نماید، ضامن خوشبختی خانواده است و دور بودن از آشوب و دعوای خانوادگی و از هم پاشیدن خانواده و حتی کم کردن خیانت میان زوجین را بدنبال خواهد داشت.
در فرهنگ ما، دوران نامزدی دورانی است که پسران بیشترین فیلم های عاشقانه را از خود به نمایش می گذارند و خود را عاشق و عاطفی وانمود می کنند؛ اما همین که وارد زندگی مشترک شدند به تدریج روی حقیقی خود را نشان می دهند و به زن به چشم چیزی نگاه می کنند که تنها برای ارضای آرزوهای سکسی خود، به او نزدیک می شوند؛ که این هم در زندگی زناشویی رفتاری بس خودخواهانه می باشد. به همین خاطر این رفتار دور از انتظار برای زن، به سرعت روحیه او را تخریب کرده و در درون احساس شکست می کند.
ناپلئون می گوید: اگر می خواهید بزرگی و جوانمردی و سطح پیشرفت ملتی را بدانید، به زن و دختران آن نگاه بیفکنید.

در فرهنگ کوردی کلمه زن (ئافره ت) برای جنس مؤنث بکار برده می شود و (ئافره ت) یعنی آفریدن، خلق کردن از جنس خود، به عبارتی دیگر حاصل کردن و به بار آوردن ……

منبع: مجله خانواده، خانواده سبز، روزنامه جامعه شناسی زنان

نمایش بیشتر

کلثوم حسن زادە

@@نویسنده و مترجم و شاعر ایران - آذربایجان غربی - سردشت

نوشته های مشابه

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

دکمه بازگشت به بالا