گرینگ ئه وه یه

 

هه­ ڵبژارده ­کان سێ عاده ­تیان هه ­ن

ناز و دڵ له دڵه و شانازی ده ­که ­ن

 

گه ­ردڵیان شکا چا نابێته وه

غه ­ره ­زیان له دڵ پا نابێته ­وه

 

به سوێند و توبه وه عیلاجم نه ­بو

قه ­زا و قه ­ده ­ر بو ، له ده ­ستم ده ­رچو

 

هه ­ر یێکه ­و سه ­هوێ ناکا، له دنیا

ئه ­ویش خودایه ، به تاقی ته ­نیا

 

له چوکه ­ی خه­ تا و له گه ­وره ­ش

ده ­کرێ ئاخری خێربم ، نه ­ک سه ­ره ­تا

 

به ­نده ­ی بێ عه ­یب وجودی نیه

غه ­می ڕابردو هیچ سودی نیه

 

سوار هه ­ڵ نه ­دێری  قه ­ت نابی به ­سوار

تا شکست نه­ خوێ نا بێ کوشته ­کار

 

به ­شه ­ری ئه ­وڕۆ فکری بڵاوه

دنیایه ­کی پر فیڵ و کڵاوه

 

تا ساغ ده ­بێوه  زۆری ده ­کێشێ

دونیای ده ­ورو به ­ر بۆ خۆت ده ­کێشێ

 

سه­ رکرده ­ی زاناش شکستێ ده ­خۆن

زۆر مه­ له ­وانیش به چۆم داده ­ڕۆن

 

گرینگ ئه ­وه ­یه که خۆت بگرێوه

به ئه ­زمونه ­وه هه ­ستێ سه ­ر پێوه

 

به ­و به­ هانانه باوه ­ڕێ ناکه ­ن

گۆێشیان به ته ­کا و ڕه ­جایێ ناده ­ن

 

ده ­ربازیت نابێ به­ و مه ­دڕه­ کانه

به ­قات نامێنێ به ­قه ­ت زه ­نگیانه

 

گه ­ر عه ­رز به ­سه ­ر ئاسمانێ دابێ

چی ئه ­وان بێلێن ده ­بێ هه ­ر وا بێ

 

بێ خه ­به ­ر له ­وی که خه ­لکێش هه ­نه

با مانگیش نه ­بی خۆ ئه ستێره ­نه

 

هه ­ر که ­س شتێکه له کراسی خۆیدا

دۆم شایه له نێو په ­ڵاسی خۆیدا

 

تا نه ­چێ مالێ نازانی چۆنه

نێوکو په ­شه رته ، نه ­وه­ ک ده ­رخۆنه

 

دیار بی له قه ­ده ­ر دیاری به ­رد ده ­بێ

چوڕڕه ­ش خانه خویێ پیغه ­مبه ­رده ­بێ

 

که ­س کۆسه نیه بێ ڕیش و سمێل

مه ­گه ر ته ­مبه ­لی بێ جوڵه و تخێڵ

 

(جێسی ئوونێس ) که ­ڕه پشێستێک بو

چوار جار به ره ­نده له (ئوله مپێک ) بو

 

(هیتلێری ) غه ڕڕه ­ی وا گێژ و حۆل کرد

له حیف و داخان مه ­یدانی چۆل کرد

 

گوڵ و ڕیحانه به ­ره ­ی یه ­ک باغن

یه ­ک بۆ چاو ، یه ­کیش بۆ عه ­تری ده ­ماغن

 

زۆربه ­ی گه ­وهه ­ران له که نارانن

کارگی چاک له سه­ ر ، نه ­ک له بنارانن

 

سێوی سه ­ر لکان دورن له ده ­ستان

مایه ­ی جوانیشن بۆ باغ و بێستان

 

چه ­ختی شه­ و گارت زرینگانده وه

ته ­می غه ­مباریت پرینکانده وه

 

لاجان – گه­ رگولی خوارو 10/07/1392

عمر کاموسی