تاریخشخصیت ها

یادی از شهید والامقام “سید قطب”

سید قطب

امروز ( ۷ / ۶ /۱۳۹۷ ) پنجاه و دومین سالگرد شهادت بزرگ مرد، مفسر کم‌نظیر و متفکر قرن بیستم، سید قطب است.
ایشان در روز نهم اکتبر ۱۹۰۶ در شهر اسیوط مصر دیده به جهان گشود و پس از سپری نمودن عمری مبارک و با ارزش در تاریخ ۲۹ اوت ۱۹۶۶ ظالمانه اعدام و به دیار باقی و دیدار حق شتافت.
لازم به یادآوری است که مرحوم شیخ عبدالعزیز بن باز ـ مفتی عام وقت عربستان ـ و ملک فیصل ـ پادشاه وقت عراق ـ‌ طی نامه‌هایی از جمال عبدالناصر درخواست کردند حکم اعدام وی را اجرا ننماید ولی آن یاغی ستمگر سپیده دم همان روز حکمش را به اجرا درآورد و جهان اسلام را از آن ذخیره گرانبها محروم ساخت.
تنها گناه و خطایی که بر گردن داشت مرد میدان باور و دعوت‌گری بود، ایشان حیات گرانمایه خویش را فدای ایمان و باور عمیق به حق و کفر و گردن کجی در برابر طاغوت کرد؛ چرا که یکی از اتهامات وارده علیه او در دادگاه بی داد رژیم ظالم مصر تلاش برای ترور جمال عبدالناصر بود که در حقیقت تهمتی ناروا و فاقد ارزش و اعتبار قلمداد می‌شد و صد البته فرمانروایان ستمگر در طول تاریخ منحوس خود همواره مخالفانشان را به این گونه اتهامات، بر چوبه دار فرستاده‌اند.
شهید والا مقام ـ ٲعلی الله مقامه ـ اتهام مزبور را با اطمینان کامل رد کرده و جمله‌ای تاریخی بر زبان آوردو فرمود: ” کشتن و از پی درآوردن عبدالناصر هدف اندک و بیهوده است، ما می‌خواهیم امتی را پرورش دهیم که امثال جمال عبدالناصر در دامن آن به دنیا نیایند “.
این گفته به حدی زیبا و ارزشمند است که آب طلا هم برای نوشتنش کم و ناکافی است. البته دعوت‌گران قرآنی و ژرف‌نگر در طول تاریخ زرینشان چنین اندیشیده و حرکت کرده‌اند و هیچگاه باور نداشته و نخواسته‌اند با حذف فیزیکی افرادی ستمگر که بر اریکه قدرت تکیه زده‌اند، جامعه را به سمت صلاح و رستگاری هدایت کنند.
یکی از آن دعوت‌گران راستین و قرآنی سید شهید است که برای تغییر رژیمهای فاسد و جایگزین کردنشان با نظام الهی، معتقد به حمل سلاح و انقلاب خونین نبوده است، گرچه متاسفانه عده‌ای از مسلمانان و سکولارها عالمانه یا جاهلانه ایشان را به عنوان امام و پیشرو افراط‌گرایان و کتاب گران‌قیمت ” معالم فی الطریق ” را به عنوان اساسنامه و مانیفیست داعشیان جاهل، معرفی می‌کنند حال آنکه این دانشمند وارسته قرآنی هیچ‌گاه چنین تفکری نداشته و معتقد نبود بتوان زیربنای جامعه قرآنی را با احکام ظاهری فقه علی الاوراق ـ به تعبیر خودشان ـ بنیان نهاد؛ بلکه عمیقا باور داشت باید جامعه را با معاییر و ارزشهای اصیل قرآنی پرورش داد و احکام فقهی و عملی از دل چنین جامعه‌ای برخیزد. لذا در هیچ کجای تفسیر کم‌نظیرش ـ فی ظلال القرآن ـ و یا سایر نوشته‌هایش مسلمانان و هوادارانش را به شورش و قیام مسلحانه دعوت و تشویق نکرده است.
گفته تاریخی سید بزرگوار یادآور جمله‌ای زیبا از شاگرد مخلص و نستوه مکتب و مدرسه ایشان، استاد شهید ناصر سبحانی ـ غفر الله لنا و له و جعل الجنه مثواه ـ می‌باشد؛ ایشان می‌فرمایند:
” ما برای ریشه‌کن ساختن بت‌پرستی در میان مردم و نهادینه ساختن توحید و یکتاپرستی قرآنی به دنبال شکستن بتهای ظاهری نیستیم بلکه می‌خواهیم ذهنیت بت‌پرستان را تغییر دهیم “.
ای کاش همه دلسوزان و کنشگران حوزه دین و دعوت این امت خسته و غم‌زده از چنین بینش و منشی برخوردار بوده و به سیاهی لشکر و ” کف روی آب ” ـ به تعبیر پیامبر رحمت ( ص ) ـ در میان جوامع اسلامی دل خوش نمی‌کردند بلکه همواره در فکر تربیتی عمیق و ریشه‌دار می‌بودند گرچه ماحصل و خروجی‌اش نیز کم باشد.
ٲللهم ٳهدنا لطریقک القویم و ٳحفظنا من الزیغ و الزلل ـ آمین یا رب‌ّالعالمین.

ترجمه و توضیحات: احمد عباسی

بانه ـ ۷ / ۶ / ۱۳۹۷

منبع بخش نخست نوشتار: کانال تلگرامی دکتر عاشور ابو زید.

نمایش بیشتر

احمد عباسی

استان کردستان - بانه نویستده - مترجم - فعال دینی و اجتماعی

نوشته های مشابه

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

دکمه بازگشت به بالا