فتاویفقه

خودآرایی زن برای محارم !!

خودآرایی مادران در برابر فرزندان

سؤال

من از اینکه مادرم لباس هایی نامناسب و بی نهایت محرک (شلوار تنگ، نیم تنهایی که بر اثر آن سینه و قسمت‌های دیگری از بدنش نمایان است) می پوشد، دچار سختی و فشار می‌شوم. هر چند که می‌دانم مادرم این کار را بخاطر پدرم انجام می‌دهد، ولی من که به سن هجده سالگی رسیده ام، از کار او سخت در فشار هستم. من در خیابان و بازار چشم‌هایم را از نگاه به نامحرم می‌بندم و زمانی طولانی است که به چشم فروبستن از نامحرم، عادت کرده‌ام و این امر برایم به صورت عادی در آمده است، اما در خانه چگونه چشمم را از نگاه به مادرم ببندم؟ این امر آزادی‌ام را از من می گیرد؟ با اینکه از دیدن مادرم در این حالت سخت در فشار هستم و او نزدیک ترین کس به من است، چگونه بتوانم به راحتی با او به سخن بنشینم در حالی که به گونه‌ای لباس پوشیده که همه چیز بدنش نمایان است؟ چگونه مانند زنی نامحروم و بیرون از خانه از او هم چشم فرو بندم در حالی که برایش محرم هستم و برای او هم جایز است در خانه بخشی از زینت‌هایشان را نمایان کند؟ ولی این کار او شهوتم را تحریک می‌کند و بعضی وقت‌ها این اثر تا روزها در درونم باقی می‌ماند تا حدی که نمی‌توانم بر خود مسلط باشم و متأسفانه به خودارضایی پناه می‌برم، هرچند که می‌دانم این کار حرام است. ولی در صورت فشار زیاد شهوت باید چکار کنم؟! اکنون بسیار سرگردان هستم؛ چرا که خجالت می‌کشم و نمی‌توانم در این خصوص با پدر و مادرم سخن گویم و در صورتی که این کار را بکنم، با شدت مرا سرزنش خواهند نمود، با اینکه می‌دانم پدر و مادرم انسان‌هایی متدین و خداترس هستند.

سؤالم این است که از دیدگاه شرع اسلام، زن تا چه حد می‌تواند در برابر چشم محرم هایش آزاد باشد؟

پاسخ :

الحمدُللهِ، والصلاةُ والسلامُ على رسولِ اللهِ، وعلى آلِهِ وصحبِهِ ومن والاهُ،

أمَّا بعدُ:

تمام بدن زن برای فرزندانش عورت است، به جز قسمت هایی که طبق عادت عمومی در هنگام کار در منزل نمایان می‌شود، مانند صورت، دو دست، پا، ساق پا، سر، موی سر و گردن؛ این براساس دیدگاه مورد اعتماد مذهب مالکی، حنبلی و نظریه‌ای در نزد شافعی است.

بنابراین برای زن حرام است با پوشیدن لباس هایی نیم تنه؛ سینه، پوستان، شانه ها [و فاصله بین ناف و زانو] را نمایان کند و بر محارم زن مانند برادر، فرزند و… حرام است به اعضای بدن او که غالباً پوشیده هستند، هنگامی که چنین لباسی پوشیده باشد، نگاه کند.

علما و فقهاء برای این امر به این حدیث پیامبر(صلی الله علیه و سلم) که از انس روایت شده استدلال کرده اند که آن حضرت برده ای را به فاطمه(رضی الله عنها) بخشید و آن را به نزد او برد. راوی گفت: فاطمه در این هنگام لباسی بر تن داشت که اگر با آن سرش را می پوشاند، پاهایش دیده می شد و اگر پاهایش را می پوشاند، سرش برهنه می ماند. هنگامی که پیامبر(صلی الله علیه و سلم) این وضعیت را دید، فرمود: «گناهی بر تو نیست؛ چرا که تنها پدرت و غلامت در اینجا حضور دارند [یعنی در حضور محرم، پوشیده نبودن سر یا پا اشکالی ندارد].» [به روایت امام ابو داود]

لباس زن در منزل؛ چه مادر باشد یا دختر یا خواهر یا غیر این ها، باید به گونه ای باشد که تمام بدن او را بپوشاند، مگر در اثنای کار در منزل که جایز است دست‌ها و سر و صورت و پاهایش دیده شود و اینکه تنگ و شفاف نباشد.

جایز نیست زن در منزل در حضور مردان محرم، لباس بدون آستین، نیم تنه و شلوار تنگ که بدنش را نمایان می کند، بپوشد. زیرا نگاه کردن مردان محرم به این قسمت‌ها از بدن او حرام است، پس باید آن را بپوشاند.

مادر باید زمانی که فرزندانش به سن تمیز [تشخیص خوب و بد] می‌رسد، احتیاط کند. غالباً بچه ها در سن هفت [یا هشت] سالگی به سن تمیز می رسند.

بنابراین بر تو [سؤال کننده] واجب است به دنبال راهی مناسب باشی که پدر و مادرت را نصیحت کنی؛ مانند اینکه کتابی در زمینه عورت زن در مقابل محارمش، یا فتوا یا فایلی صوتی در این زمینه را برای آن‌ها تهیه کنی، بخصوص که تو با دیدن مادرت در این وضعیت متأثر شده و اینکه خودآرایی مادرت سبب تحریک شهوت و خودارضایی تو می شود و خودت که از حرمت این کار خبر داری، پس بر تو واجب است از جایی که مادرت با این وضعیت حضور دارد، دور شوی و چشمت را از او ببندی و تنها به صورتش نگاه کنی …

اگر مادرت این عکس العمل را از تو دید و اعتراض کرد، به او بگو که خجالت می کشم در این حالت به تو نگاه کنم و به او بگو که ائمه و فقها فتوا به تحریم پوشیدن چنین لباس هایی در جلو چشمان محارم برای زن داده اند. والله اعلم.

[سخن مترجم:

وقتی که مادر در حضور محارمش چنین لباس هایی بپوشد، دختر هم از او یاد می گیرد و در خانه و حضور برادر، عمو، دایی و… از چنین لباس هایی استفاده خواهد نمود و به پوشیدن آن عادت خواهد گرفت و پوشیدن لباس شرعی برای او غیرقابل تحمل خواهد شد و به این ترتیب به گونه ای تربیت می شود که از هیچ یک از محارمش حیا نکند و در نتیجه رعایت نکردن پوشش شرعی در جلو چشم نامحرم، بر او بسیار آسان خواهد بود.

مرد مؤمن با دیدن زنان محرم در این حالت هر چند نسبت به او فکر بد نکند، اما تحریک شهوت در دست او نیست و در پی آن، یا به خودارضایی پناه می‌برد یا از خانه بیرون رفته و به دنبال اطفای شهوتش از طریق ارتباط با زنان دیگر می افتد که در این صورت سبب اصلی این گناه، زنان محرمی خواهند بود که در خانه هستند.]

خالد عبد المنعم الرفاعي، مفتي و مشاور امور شرعی سایت الألوكة، طريق الإسلام

منبع: سایت طریق الاسلام
ترجمه: خالد ایو بی نیا
سوزی میحراب

از طريق
خالد ایوبی نیا
منبع
https://sozimihrab.org/
نمایش بیشتر

خالد ایوبی نیا

استان آذربایجان غربی - ارومیه مترجم - نویسنده فعال دینی و حافظ قرآن

نوشته های مشابه

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

دکمه بازگشت به بالا