گام هایی عملی در راستای پرورش یک خانواده ی ربانی

شایسته است که سرپرست خانواده بر منهج تربیتی خانواده اش نظارت داشته باشد و در تدوین این منهج از همسر و فرزندانش مشورت بگیرد.
این منهج یک برنامه ی عملی و کاربردی است که هرکدام از اعضای خانواده می تواند بر آن چیزی بیفزاید یا متناسب با شرایط و ظروف پیش آمده چیزی از آن کاسته و برنامه را تعدیل و اصلاح گرداند.
از الله متعال می خواهیم که ما را در اصلاح ظاهری و باطنی خانه، خانواده و اجتماع مان یاری دهد؛

1⃣ تا حد امکان اقامه ی نماز در مساجد به همراه فرزندان، چرا که در دل ها ترس و خشیت از الله متعال را برجای می‌گذارد و وسوسه‌های شیاطین را از خانواده دفع و دور می گرداند.

2⃣ اقامه ی نماز به صورت جماعت در خانه، اگر نماز جماعتت در مسجد از دست رفت، علی الخصوص نماز صبح برای تمام اعضاء خانواده.

3⃣ هر شوهری یک ربع از قرآن را برای همسرش تلاوت کند و به همین صورت زن نیز روزانه یک ربع از قرآن را مانند او برای شوهرش تلاوت کند، البته با محافظت و مداومت بر خواندن اذکار و اوراد قرآنی روزانه.

4⃣ در خانه سعی و تلاش واضحی برای حفظ قرآن فرزندان داشته باشند و برای تحقق این امر مهم از دیگران یاری گیرند.

5⃣ اقامه ی نماز چاشتگاه( صلاة الضحی) و تذکر و یادآوری اقامه ی آن به همسر و فرزندان قبل از خروج از منزل و رفتن سر کار.

6⃣ گرفتن روزه ی یک روز از ماه و افطار کردن والدین و فرزندان با یکدیگر اگر به این صورت برای شان ممکن باشد.

7⃣ محافظت و مداوت بر خواندن اذکار صبحگاهی و شامگاهی، خوردن و نوشیدن، خوابیدن و خروج و ورود به منزل.

8⃣ حفظ طهارت و داشتن نظافت- تا حد امکان- چرا که طهارت نیمی از ایمان است.

9⃣ ارتقاء سطح گفتگو ، گفتار و روابط بین زن و شوهر و فرزندان.

0⃣1⃣ التزام و تعهد به داشتن صداقت در گفتگو و کلام بین همسران، فرزندان، مهمانان، فامیل و خویشاوندان تا صفات والا را در درونشان نهادینه کنیم.

1⃣1⃣ باید مشخصه ی روابط اجتماعی ما قدرت و صلابت و عظمت در برخورد و تعامل با دیگران باشد تا جایی که فرزندان محبت و علاقه به دیگران را بیاموزند و از غیبت، سخن چینی و طعنه و ذکر عیوب دیگران پرهیز کنند و در نهایت فرزندان حقد و کینه، حسادت، تجسس در زندگی مردم و نفاق و دورویی را از والدین به ارث نبرند.

2⃣1⃣ به ایجاد و حفظ ارتباط خانواده با مساجد و مراکز اسلامی و فعالیت های دعوی علاقه مند و مشتاق باشیم؛ تا ارزش های ذاتی به صورت طبیعی و خودکار به ارث برده شوند.

3⃣1⃣ با دقت تمام بر نحوه ی ارتباط کل اعضای خانواده با تلویزیون ( یا موبایل، ماهواره، فضای مجازی و …) اشراف داشته باشیم و آنها را راهنمایی کنیم.

4⃣1⃣ فرزندان را به نیکی با والدین، جویا بودن حال خویشاوندان و نزدیکان، احترام به بزرگترها، مهر و رحمت با کوچکترها و مهربانی و ملایمت با هر موجود زنده ای در عالم هستی تشویق و ترغیب کنیم.

5⃣1⃣ ای پدر باید صرف نظر از سن و سالت وقت کافی برای، تفریح مباح، رفتن به پارک و بازی با بچه ها فراهم کنی تا دوستی و رفاقت با فرزندانت را به دست آوری.

6⃣1⃣ باید با مدنظر قرار دادن سن و سال فرزندان، شیوه ی برخورد و تعامل با آنها را متناسب با سن هرکدام تغییر داد و از او متناسب با سنش مسئولیت خواست و حتماً از موفقیت ها و دستاوردهایش هرچند که محدود و ناچیز باشند قدردانی و سپاسگزاری کرد.
و در خلوت نه در حضور دیگران حتی برادران یا خواهرانش او را نصیحت کرد، تا در نهایت انسانی آزاد، بخشنده و سخاوتمند، شریف و آغازگر خیر و نیکی شود.

7⃣1⃣ مشارکت دادن فرزندان در انجام امور منزل و تصمیم گیری های خاص خانوادگی و تعلیم و تربیت آنان به گونه ای که مسئولیت هزینه ها و خرج و مخارج را عهده دار شوند و زمان و منابع خانواده را هدایت کنند، تا فرزندان احساس کنند که جزء ی حقیقی از نهاد و کیان خانواده هستند که در تصمیم گیری هایش مشارکت می کنند و به گرایش ها و جهت گیری هایش علاقه مند و مشتاق هستند.

8⃣1⃣ اهتمام پدر به برگزاری نشست های روزانه با فرزندان محصل- به خصوص اگر در مدارس دولتی درس می خوانند- تا بر مهم ترین تأثیرات و الهاماتی که در دوران تحصیلشان گرفته اند و از روشنگری اسلامی در مورد قضایا و مسائلی که بر تربیت آنان تأثیر می گذارد آگاهی یابد.
و چه بسا لازم باشد تا با مدیریت مدرسه جهت هشدار و تذکر به رعایت مبانی دینی ما در برخی از فعالیتهایی که مخالف ارزش های ما به حساب می آیند در تماس باشد البته همراه با تذکر مداوم ارزش های دینی مان به فرزندان.

9⃣1⃣ تهیه و ارائه ی موضوعات و برنامه های تلویزیونی و رسانه ای اسلامی با انتخاب موضوعات جالب و مناسب برای سن کودکان به گونه ای که جایگزین اسلامی مناسبی برای زمان در دسترس کودکان باشد.

ترجمه: فرزانه اسحاقی