هه ڵبژارده کان سێ عاده تیان هه ن
ناز و دڵ له دڵه و شانازی ده که ن
گه ردڵیان شکا چا نابێته وه
غه ره زیان له دڵ پا نابێته وه
به سوێند و توبه وه عیلاجم نه بو
قه زا و قه ده ر بو ، له ده ستم ده رچو
هه ر یێکه و سه هوێ ناکا، له دنیا
ئه ویش خودایه ، به تاقی ته نیا
له چوکه ی خه تا و له گه وره ش
ده کرێ ئاخری خێربم ، نه ک سه ره تا
به نده ی بێ عه یب وجودی نیه
غه می ڕابردو هیچ سودی نیه
سوار هه ڵ نه دێری قه ت نابی به سوار
تا شکست نه خوێ نا بێ کوشته کار
به شه ری ئه وڕۆ فکری بڵاوه
دنیایه کی پر فیڵ و کڵاوه
تا ساغ ده بێوه زۆری ده کێشێ
دونیای ده ورو به ر بۆ خۆت ده کێشێ
سه رکرده ی زاناش شکستێ ده خۆن
زۆر مه له وانیش به چۆم داده ڕۆن
گرینگ ئه وه یه که خۆت بگرێوه
به ئه زمونه وه هه ستێ سه ر پێوه
به و به هانانه باوه ڕێ ناکه ن
گۆێشیان به ته کا و ڕه جایێ ناده ن
ده ربازیت نابێ به و مه دڕه کانه
به قات نامێنێ به قه ت زه نگیانه
گه ر عه رز به سه ر ئاسمانێ دابێ
چی ئه وان بێلێن ده بێ هه ر وا بێ
بێ خه به ر له وی که خه لکێش هه نه
با مانگیش نه بی خۆ ئه ستێره نه
هه ر که س شتێکه له کراسی خۆیدا
دۆم شایه له نێو په ڵاسی خۆیدا
تا نه چێ مالێ نازانی چۆنه
نێوکو په شه رته ، نه وه ک ده رخۆنه
دیار بی له قه ده ر دیاری به رد ده بێ
چوڕڕه ش خانه خویێ پیغه مبه رده بێ
که س کۆسه نیه بێ ڕیش و سمێل
مه گه ر ته مبه لی بێ جوڵه و تخێڵ
(جێسی ئوونێس ) که ڕه پشێستێک بو
چوار جار به ره نده له (ئوله مپێک ) بو
(هیتلێری ) غه ڕڕه ی وا گێژ و حۆل کرد
له حیف و داخان مه یدانی چۆل کرد
گوڵ و ڕیحانه به ره ی یه ک باغن
یه ک بۆ چاو ، یه کیش بۆ عه تری ده ماغن
زۆربه ی گه وهه ران له که نارانن
کارگی چاک له سه ر ، نه ک له بنارانن
سێوی سه ر لکان دورن له ده ستان
مایه ی جوانیشن بۆ باغ و بێستان
چه ختی شه و گارت زرینگانده وه
ته می غه مباریت پرینکانده وه
لاجان – گه رگولی خوارو 10/07/1392
عمر کاموسی