سوال: آیا در حالات اضطرار و با توجه به دلایل زیر می توان جنین را سقط کرد؟
۱-هنگامی که بیماری ارثی و وراثتی جنین را تهدید کند و پزشکان متخصص آن را تأیید نمایند.
۲- هنگامی که مادر در معرض خطر روانی یا جسمی و بیماری های ناشی از ادامه ی بارداری قرار بگیرد.
۳- هنگامی که جنین بر اثر زنا به وجود آمده باشد.
۴- اگر مادر به دلیلی از دلایل اشتیاقی به حمل نداشته باشد.
۵- وقتی که مادر به خاطر خلل عقلی یا ناتوانی جسمی نتواند فرزند را نگه دارد.
پاسخ: از هیأت دارالافتای کشور کویت:
درحالات زیر می توان جنین را سقط کرد:
الف) اگر حیات جنین، صحت و سلامت مادر را تهدید کند، می توان آن را سقط کرد، چون در مقوله ی حمل، مادر اصل و جنین فرع است لذا می توان فرع ها را فدای اصل نمود.
ب)هنگامی که ثابت شد کودکی که متولد می شود، نقص جسمی یا عقلی زیادی را دارد که زندگی براو سخت شود.
ج)قبل از نفخ روح در صورت توافق زن و شوهر.
د) جنینی که به طور غیر شرعی و از طریق زنا به وجود آمده باشد، بعد از نفخ روح( ۱۲۰ روز) نمی توان آن را سقط کرد.
هـ) برخی فقها سقط جنین را بعد از نفخ روح به واسطه ی عذری از عذرها، مانند خطر مرگ مادر و ناقص الخلقه بودن کودک به گونه ای که زندگی بر او بسیار سخت شود جایز می دانند.
ز) اگر جنین بر اثر زنا به وجود آمده باشد و مادر بخواهد به خاطر حفظ آبرو یا بیم بر مادر آن را سقط کنند، مادامی که بعد از نفخ روح باشد جایز نیست، چون کودک گرچه بر اثر زنا متولد می شود، معصوم الدم است و حق حیات دارد.
دکتر یوسف قرضاوی در« الفتاوی المعاصره، جلد ۲» می فرماید: نظر ترجیحی اینجانب بر این است که سقط جنین جز با عذر شرعی جایز نیست و اگر عمل سقط، قبل از چهل روز نخست اتفاق افتد به ویژه هنگامی که عذر آن قوی باشد، جرم آن خفیف تر است، ولی سقط بعد از ۱۲۰ روز، جایز نیست جز اینکه بقای جنین خطری متوجه حیات مادر گرداند؛ زیرا اصل حیات مادر است و جنین حکم فرع دارد.
منبع: احکام و فتاوای پزشکی معاصر تألیف کمال روحانی
والسلام صالح ترشی
