عزت و سربلندی (العزه) اصطلاحی است قرآنی، اصطلاحی که ورد زبان تندروهای اسلام گرا شده و آن را دلیل و سند بخشی ازجرم و ترور و خون ریزی هایی می دانند که گویا در قالب آن انتقام مسلمانان را می گیرند و عزت از دست رفته اشان را باز می ستانند!!
اما درحقیقت و همانطور که واقع هم نشان داده آن عزتی که این تندروهای اسلامی از آن سخن می گویند جز توهم و سراب و آشفته نمودن و برهم زدن محتوای لغت مذکور(العزه) از چندین جهت چیز دیگری نیست که درچند نقطه بدان اشاره خواهیم نمود.
۱-ضدیت ومخالفت این نوع فهم و نگرش با ارزش های والای اسلامی مانند عدالت ، احترام نهادن ، رحمت،گذشت و…
۲- درتنگنا قراردادن مسلمانان از سوی آرای عمومی جهان به خاطر آمیخته نمودن نام آیین و دینشان باکینه و انتقام و ترور و خون ریزی و سنگدلی و…
۳- مواجه شدن حرکت و جنبش مسلمانان در غرب و گاهاً درجهان اسلام با انواع گوناگون از محدودیت ها و سلب آزادی ها و اهانت ها و محرومیت ها و بالاخره جدا نمودنشان از مردم و جامعه.
۴- سرکوب نمودن ، محروم گرداندن و زیرپا نهادن بیشترحقوق و امتیازات و شکستن وقار تمام مسلمانانی که در زیر سلطه آنان به سرمی برند ؛ آن هم تنها به بهانه ی اینکه مسلمانان به آزادی ومیانه روی اسلامی و دموکراسی و حقوق بشر و شهروند بودن ، ایمان و باور ندارند و می خواهند به زورتفسیری عقب افتاده از شریعت را برمردم تحمیل نمایند.
بهمین خاطر نمی توان رسیدن به عزت و سربلندی را از تندروی و افراط گرایی انتظار داشت ؛ بلکه عزت حقیقی مرهون بیداری و نهضت کشورهای اسلامی در جنبه های سیاسی ، اقتصادی و اجتماعی است علاوه بر رهاشدنش از فقر و عقب افتادگی از کاروان تمدن و ابتکارواختراع جهانیان و پرداختن به ارزش های والای اسلامی در چارچوب سیستمی معاصر و به روز .
ئه بو به کر کاروانی
ترجمه:اسمعیل ابراهیمیان ۲۸/۱۰/۹۳
منبع:اسلام پیک.
