تحریم اقتصادی غزه، تکرار تاریخ!

سان الفقیه

🔸ترجمه: #یوسف_ساجدی

در سایه تاریخی سرشار از استقامت و تسلیم نشدن، این نوشتار گوشه ای از تاریخ پیامبر اسلام و یارانش در برابر تحریم اقتصادی سنگین و ستم کارانه را عرضه می دارد، آنگاه که در برابر آن تحریم ظالمانه از خود استقامت نشان دادند و پیامبر و یارانش از دعوت به سوی راستی و مقابله با نیروی زور و رسانه دست برنداشتند.

🔹استقامت مردم غزه و ضرورت تشکیل یک هم‌پیمانی انسانی برای شکستن تحریم 

سه سال تمام، پیامبر صلى الله عليه وسلم و یارانش و تعدادی از بستگان آن حضرت که به حقانیت وی باور داشتند، در شعب ابو طالب، از دشواری تحریم اقتصادی ظالمانه ای رنج می بردند که به منظور بازداشتن آنان از دعوت حق، گرسنه نگهداشته شده بودند.

به مدت سه سال از رسیدن هر نوع آذوقه به محاصره‌شدگان جلوگیری می‌شد، مگر آن‌چه در تاریکی شب از طرف کسانی که هنوز در دل‌هایشان ذره ای رحمت وجود داشت، به آنها می رسید، کمک هایی که در برابر این جمعیت انبوه چندان کارساز نبود تا جایی که ناگزیر بودند برای زنده ماندن از برگ درختان و پوست حیوانات بخورند و در میان جمعیت، صدای گریه کودکان و ناله زنان از شدت گرسنگی بلند شده بود و همین محاصره اقتصادی باعث شد بدن حضرت زهرا فاطمه دختر رسول خدا صلی الله علیه و سلم آسیب ببیند آسیبی که تا آخر عمر او را آزار می داد!

سیره نویسان نقل می کنند سعد بن ابی وقاص شبانه و در حالی که از گرسنگی به خود می پیچید بیرون رفت، ناگهان متوجه شد که چیزی از زیر او حرکت می کند، با دست آن را لمس کرد که تکه ای از پوست شتر بود، از فرط گرسنگی آن را برداشت و با آب شست و سوزاند و سپس شکست و با آب مخلوط کرد و نوش جان کرد!

سه سال استواری، دل‌های مرده‌ای را به حرکت درآورد، پس گروهی از قریش هم‌پیمان شدند تا محاصره‌ای را که بر اقوام و خویشاوندان به اجرا گذاشته بودند را بشکنند، توانستند برای نقض منشور تحریم – که بر دیوار کعبه آویزان کرده بودند – جبهه‌ای را در مقابل ابوجهل سرکرده سرکشی تشکیل دهند و از حقيقت آنچه پيامبر صلى الله عليه و سلم به آنها فرموده بود که موریانه آن را خورده، پرده برداشتند و بالاخره مردم ایده رفع تحریم را پذيرفتند.

گرسنه نگهداشتن، سیاستی است که همه نیروهای شیطانی در طول تاریخ آن را دنبال کرده و می کنند، آنها برای نیل به پیروزی های ادعایی به خود اجازه می دهند از طریق گرسنه نگهداشتن، مردم را از پا درآورند، به کودک، زن و پیرمرد و ضعیف رحم نمی کنند! صحنه ای تکراری از تاریخ که در آن تمام ارزش های انسانی سلاخی می شود.

این همان سیاستی است که اشغالگران اسراییل علیه مردم غزه به ویژه در شمال که از قحطی کشنده رنج می‌برد، اعمال می‌کنند، ممکن است این مردم بدون برق، اینترنت، خانه، خدمات زنده بمانند، اما چگونه با گرسنگی زنده می مانند؟

اگر مسلمانان در زمان محاصره مردم، برگ و پوست می خوردند و بدنشان سست می شد، مردم محاصره شده غزه نیز از برگ درختان و علوفه حیوانات می خورند، ممکن است یکی از آنها روزها در صف بایستد تا چند مشت آرد به چنگ بیاورد ولی دست خالی برگردد، مردم غزه آب آشامیدنی ندارند مگر آب آلوده که در اثر فروپاشی بخش بهداشت و درمان که به دلیل تداوم هدف قرار دادن بیمارستان ها توسط رژیم صهیونیستی، حاصل شده است، امری که بیماری های همه گیر را بیم می دهد.

همانطور که مقداری از آذوقه های مردمی که برای رفع نیازمندی های محاصره شدگان کفایت نمی کرد مخفیانه به شعب ابی طالب روانه می شد همین جریان در محاصره غزه تکرار می‌شود، با وجود توقف هزاران کامیون در پشت گذرگاه رفح که منتظر مجوز سخاوتگونه ورود از طرف اشغالگر صهیونیستی هستند، تنها تعداد بسیار محدودی کامیون وارد نوار غزه می شوند و در صورت اجازه عبور برخی از آنها، با مشکلات جاده های ویران شده و اقدامات خودسرانه اشغالگران مواجه می شوند تا مانع رسیدنشان به نوار غزه شوند و آن مقدار آذوقه اندک هم روانه جنوب می شود تا تا با کمبود مواد غذایی دست و پنجه نرم کند و شمال نوار غزه هم بدلیل عدم دریافت هرگونه کمک های انسان دوستانه در سختی بیشتری فرو بغلتد.

مردم محاصره شده در شعب ابوطالب، معجزه پایداری بودند و گرسنگی مانع از آن نشد که به فداکاری های خود در راه دعوت مبارک ادامه دهند و به مشرکان قریش اجازه دهند تا به رسول خدا صلی الله علیه و سلم دسترسی پیدا کنند.

و اینجا در غزه نیز چنین استقامتی وجود دارد، در شمال غزه بیش از 650 هزار فلسطینی ثابت قدم مانده اند و با وجود بمباران و گرسنگی،سرزمین خود را ترک نکرده اند، آن هم تنها به دلیل شناخت دشمن صهیونیستی که می خواهد آنها را آواره کرده و این منطقه را منزوی نموده و آن را تصرف کند و آنان را در مقابل یک عمل انجام شده قرار دهد، این مردم ثابت قدم در برابر شبح مرگ، بمباران و گرسنگی ایستادند تا طرح آوارگی اجباری را خنثی کنند.

از سوی دیگر، تحریم محاصره شدگان با تلاش های جسورانه بزرگان که برای شکستن محاصره ناعادلانه گرد هم آمده بودند شکسته شد و ابوجهل، سرکره ظلم و ستم، نتوانست با آنها مقابله کند و این راه حلی است که باید برای رفع تحریم های غزه اعمال شود تحریمی که با التماس و شکایت به سازمان های پوچ بین المللی که حتی حاضر نشدند جنایت های رژیم صهیونیستی را محکوم کرده و یا خواستار آتش بس شوند، شکسته نخواهد شد.

دشمن صهیونیستی از پوسیدگی و متعفن شدن مواد غذایی که در هزاران کامیون پشت گذرگاه رفح انباشته می شود، آسیبی نمی بیند، مشکل از در دسترس نبودن وسایل کمکی نیست، بلکه مشکل اصلی عبارت است از اراده ضعیف و ناتوان عربی برای وارد نمودن کمک های انسان دوستانه.

من صدای خود را به صداهایی اضافه می کنم که خواستار اتخاذ یکی از این مواضع جسورانه برای شکستن محاصره اند ،از طریق امداد هوایی که اردن پیش از این دو بار پس از شروع جنگ انجام داده است، ارتش اسرائیل با هواپیماهای ملیت‌های مختلف که نماینده ائتلاف بشردوستانه از کشورهایی هستند که به طور جدی به دنبال کمک به غزه هستند، یا حتی کشورهایی که ادعا می‌کنند می‌خواهند کمک را انجام دهند و خودسری اسرائیل را نادیده بگیرند، مقابله نخواهد کرد، زیرا آن ها این حق و فرصت را دارند که به نوار غزه کمک کنند!

اشغالگران هرگز به آن کشورهایی که کاری جز کمک رسانی به غزه و پرتاب کمک های غذایی نکرده اند اعلام جنگ نخواهند کرد.

کمپین جهانی جمع آوری امضا از دولت های آمریکا، ترکیه، عربستان سعودی، اردن، مصر، کویت، قطر و امارات متحده عربی برای تشکیل ائتلافی بشردوستانه با هدف شکستن محاصره با پرتاب کمک های هوایی آغاز شده است! البته ما به نوبه خود روی آمریکا برای انجام کاری که با دید اشغالگر مغایرت داشته باشد حساب نمی کنیم، بنابراین درخواست برای شکستن محاصره باید شامل کشورهای عربی و اسلامی، روسیه، چین و کشورهای آفریقایی باشد.

امداد هوایی در تاریخ جنگ ها شناخته شده است، در سطح بین المللی به رسمیت شناخته شده است و در شرایطی که دقیقاً با وضعیت غزه مطابقت دارد مورد تایید صلیب سرخ است و در جنگ جهانی در زمان محاصره برلین و محاصره دانکرک اجرا شد.

این امر مستلزم اراده صادقانه این کشورها است، زیرا تاریخ، آن کسانی که بی تفاوتی پیشه می کنند و اجازه می دهند مردمی به خاطر دستیابی به آزادی خود از گرسنگی بمیرند و بدلیل ماندن بر سرزمین خود جان می دهند، رحم نمی کند.

خداوند بر امور خود تسلط دارد، اما اکثر مردم نمی دانند