ئه ی حه ریق ( شعر)

ئه­ ی حه ­ریق

ئه ­ی حه ­ریق، ئه ­ی پیاوی سوتاوی ئه ­وین

دڵ که ­باب و سینه برژاوی ئه ­وین

شۆڕ سواری هه ­ڵنه دێراوی ئه ­وین

قاره ­مانی چاو نه ترساوی ئه­ وین

شێعره ­کانت یادی نالیان خستمه وه

ته ­یری داو دۆزی نه ­گیراوی ئه ­وین

بازی خۆشه روازی لوتکه ­ی شاعیری

یاری په ­رچه ­مداری ئه ­نگواوی ئه ­وین

(چه ختی) سه­ ر که ­وتو نه ­بو له­ و ڕێیه ­دا

سه ­ر به سه ­ر خیچاوه، دۆڕاوی ئه ­وین

(کامه ­ران هومه ­ر) کوتی : که ­م که ­س هه ­یه

به ­خته وه ر بێ و بابدا داوی ئه ­وین

                                 هۆنه ر : عومه­ ر ئیبڕاهیمی کاموسی (چه ­ختی) 

                                    لاجان- گه ­رگولی خوارو ۱۳۹۲/۱۲/۲۰