ابتدائی ترین و منطقی ترین انتظار فرزندانمان از ما

چشم کودک مانند ذره بین است و کوچک ترین حرکات پدر و مادرش را مشاهده می کند.
پدر و مادر عزیز باید بدانید که فرزندانتان به طور مرتب شما را زیر نظر دارند و کارهایتان را مرتب تکرار می کنند وهمچنین در رویدادهای نابهنگام و زمانی که ورشکسته می شوید یا دلتنگ و یا عصبانی می شویدبه شیوه ای خاص شما را می پایند!
پیشوازی و پذیرایی شما ازمهمانان وراستگویی و درستکاری و امانت داری شما همچنین راه و شیوه ای که هنگام خوشحالی و دلتنگی و عصبی بودن از خود نشان می دهید را نیز با دقت زیر نظر دارند !
اگر می خواهیم فرزندانمان بهترین باشند باید ایده ای درست كه رفتارهايمان و هر نقص و کم و کاستی که داریم را اصلاح کنیم.
بعضی وقتها کودک مدادی را در دهانش می گذارد و با این کار رفتار پدر سیگاری خود را نشان می دهد و تقلید می کند ، و همین طور سجده می برد وقتی می بیند پدرو مادرش نماز می خوانند وسجده می کنند .
پس مواظب باشیم و از الگوپذیری فرزندانمان آگاه باشیم و برایشان الگوی خوبی بوده و معرفی کنیم
1–به فرزندتان یاد دهید اززندگی پیامبر خدا(ص) لگو برداری کند
خداوند متعال می فرمایند : لقد کان لکم فی رسول الله اسوه حسنه لمن کان یرجو الله و الیوم الاخر و ذکر الله کثیرا)(الاحزاب21): سرمشق و الگوی زیبایی در شیوه پندار و گفتار و رفتار پیغمبر خدا برای شما است برای کسانی که امید به خدا داشته و جویای قیامت باشند وخدا را بسیار یاد کنند.
به فرزندانمان یاد دهیم و به آنها تلقین کنیم که پیامبر خدا(ص) یک شخصیت بزرگ ربانی است و وظیفه همه ما است که به او نگاه کنیم و پا جای قدم های او بگذاریم .
به فرزندمان بگوییم که آن حضرت (ص) از گناه معصوم است واز هر اشتباهی به دور است ولی ما انسان ها از گناه و خطا مصوون و معصوم نیستیم.
2- داستان های انسانهای پاک را برای فرزندانتان تعریف کنید ،مثل عدالت و دادگری امام عمر و زیرکی خالد و علم و دانایی امام علی و….
3-همراه خودمان فرزندانمان را ببریم به هر جایی که مبارک و زیباست مثل مساجد و دوره های حفظ قران و جمع ومجلس مردان پاک و خداشناس و…..
4-کارهایی را که به نظر زیبا می آید و خودمان آن را انجام می دهیم به فرزندمان نشان دهیم برای نمونه به او بگوییم ما دست پدر بزرگ و مادربزرگمان را می بوسیم ، چون خدای بزرگ فرموده که با پدر و مادرمان باید مهربان باشیم ؛ یا کمی از شیرینی و خوردنی هایمان را به همسایه هایمان می دهیم ، چون خداوند بزرگ امر فرموده به ما که نیکو کار باشیم با همسایه هایمان.
4-دوری کردن ازسخن و جمله های ناشایست و بی مورد و بی محتوا و استفاده از کلمه های زیبا و معنی دار و سود بخش.
5–تشکر کردن از رفتار و اخلاق زیبای فرزندان :
کودک وقتی می خواهد کاری انجام دهد خیلی دوست دارد و خوشحال می شود تعریف و تمجید و تشکر اطرافیانش را بشنود ؛ وقتی بازی تمام می شود و اسباب بازی هایش را سرجای خود می گذارد یا نماز می خواند با پدرش در مسجد، یا کاغذ یا هیچ چیز را به زمین نمی اندازد و در سطل اشغال می اندازد و…
در این وقت لازم است رفتارهای فرزندمان را بالبخندی تایید نموده و از او تشکر کنیم و بگیوییم: خدای بزرگ پاداش خیرت دهد، احسنت که کارت عالی بودو بگوییم با این کار شما خدا هم راضی خواهد بود .
مهم این است که کودک ما تشخیص دهد که چطور رفتار خوب را از بد جدا کند و نسبت به این امر شناخت کافی داشته باشد که این آموزشی خواهد بود برای اینکه حلال و حرام را تشخیص داده و از هم جدا کند.
روانشناسان می گویند: پدران وظیفه دارند که با فرزندانشان تعریف و تمجید زیاد بکار ببرند بویژه وقتی که رفتاری زیبا و قشنگ از خود نشان می دهند، چون این اقدام رفتارشان را زیباتر می کند و بیشتر اعتماد به نفس پیدا می کنند و این احساس را خواهند داشت که انسان های موفق جرات روبرو شدن با هر گونه مشکل و ناراحتی را دارند ، این اعتماد به نفس زیاد او را تبدیل به انسانی پی گیر جراتمند می کند و همچنین او را فردی زیرک و در نهایت رهبر و الگو بار می آورد.
نوشته:یاسین محمد کلاری
ترجمه:ژیان ابراهیم پور
منبع:اصلاح ویب