ده وه سیه ت بو بانگخوازان

بی خوینه وه ،لیی وردبه وه ،ده کاری که
۱_ با ئه هلی حال بین نه ک تایفه ی قال .
۲_ با اتّباعی بین نه ک ابتداعی.
۳_ تا مهتدی نه بین هادی بونمان پی ناکری.
۴-« صالح» بونمان هه نگاوی یه که می« مصلح» بونمانه .
۵_ با «دعوه» هه لگرین نه ک «دعوه» هه لمانگری .
۶ _ با دعوه به تنظیم بکه ین ،نه ک دعوه بو تنظیم .
۷_ با قه لبی (خواری ،قورسایی) له قالبمان لاده ین تا بتوانین إنقلاب له مه مل هکه ته که ی دا به رپا بکه ین وه قالبیشمان بیته مه یدانی إنقلابی خوداوه ،ئه وسا گشتی قلوب وقوالیب پیکه وه بو حضوری خودا به سه لیمی ده که ونه ری ،دور له قه لبی (خواری ،قورسایی ) قه لب وقُلّابی قه والیب .
۸ _ با مه یدانی «اجتهاد » و«اشتها » مان لی تیکه ل نه بی .
۹- «شُبُهات » له بیرو باوه ردا ، وه «شهوات » له هه لس وکه وتدا دو کوسپی گه وره و فیتنه ی نا هه موارن له ژیانی موسولمانان دا ، یه که میان به یه قین و دوهه میان به صبر به ره نگاری ده کرین .
۱۰ _ یه قینمان بی ئیمه موحتاجی خوداین نه ک به عه کسه وه ،وه دلنیابین که بونمان له گه ل موسولمانان دا بو چاک ئه داکردنی ئه رکی سه رشانی عه بدایه تی خومانه نه ک هیچی تر .
ماموستا صلاح الدین محمد بهاء الدین
ارسال : حسن سید عزیزی