عید واقعی آن روزی است که …
عید روزی است که در آن از دستورات الهی سرپیچی نشود.
سپاس و ستایش برای خداوند جهانیان و سلام و صلوات بر پیامبر اسلام و یاران وفادارش و…
مسلمانان عزیز: برای همه مسلمانان روشن است که ما در طول سال دو عید بزرگ (عید سعید فطر و عید سعید قربان) داریم که دو جشنی پر از خیر و برکت و خوشی برای عبادت و حمد و سپاس و ستایش خداوند بزرگ، به شکرانه نعمتهایش و سفره ی آماده و مزین حلالیت طلبی و گذشت و دیدن و عیادت و آشتی هستند.
در صحیح آلبانی در سنن ابی داود شماره ۱۱۳۴ آمده که انس پسر مالک(خداوند از او راضی باشد) روایت میکند و میگوید: پیامبر خدا(صلیالله علیه وسلم) به مدینه آمد و مردم مدینه دو روز خاص داشتند که در این دو روز مشغول شادی و آواز خواندن و خوشگذرانی بودند، پیامبر خدا از آنها پرسید که مناسبت این دو روز چیست؟ گفتند: در زمان جاهلیت در این دو روز مشغول آواز و خوشگذرانی بودیم. پیامبر خدا هم این دو روز آنها را قدغه کرد و فرمود: خداوند بزرگ این دو روز را برایتان با دو روز بهتر یعنی عید رمضان و عید قربان عوض کرده است.
اما باید خیلی خوب بدانیم که آمدن این عید و تمام شدن رمضان به منزله خداحافظی با این ماه مبارک و دست کشیدن از عبادت و دوری از خداپرستی یا برگشت به گناه و سیئات و حرام و اختلاط مرد با زن و مصافحه کردن و رقص و پایکوبی نیست. به مانند بسیاری از مردم نادان و جاهل در این دوره و زمانه که فکر میکنند وقتی رمضان تمام شد و عید آمد، بعد از عید حرام ها حلال میشود و هر کاری که بخواهند میتوانند انجام دهند، مستقیم به آغوش گناه میروند، آنها اینگونه میاندیشند که عید یعنی شروع گناه و خطا، یا بعضی از خواهران متأسفانه همین که خورشید بیرون آمد در اولین روز بعد از عید لباس های رمضانی را دور میاندازند و لباس های غیر شرعی میپوشند و به نافرمانی دستورات الهی و پیروی از کارهای شیطانی برمیگردند.
این کارها باعث ناراحتی و عذاب و حتی باعث ریختن اشک از چشمها میشود. بعد از این همه روزه گرفتن و عبادت در ماه مبارک رمضان در اولین روز بعد از عید به نافرمانی خداوند بزرگ بپردازیم، حتی نشانههای پرستش و عبادت در بسیاری از خانوادههای مسلمانان از بین میرود که انگار ماه رمضانی نبوده است. حتی بسیاری نمازهایشان را هم نمیخوانند. عدهای از علما درباره گناه و نافرمانی از دستورات الهی بعد از عید فرمودهاند: «مردمی که در ماه رمضان خداوند نمازها و روزههایشان را آنها قبول کرده، باید در عید و روزهای بعد از آن مشغول سپاسگزاری پروردگار باشند که عبادتهایشان را قبول کرده است. اگر فکر میکنند که عبادتهایشان مورد قبول حق تعالی نبوده، باید بیشتر و بیشتر مشغول دعا و عبادت با خداوند منان باشند تا عبادتهایشان مورد قبول واقع شود.»
برای همین سلف صالح از خداوند بزرگ میخواستند که آنها را به ماه مبارک رمضان برساند و حتی شش ماه بعد از رمضان از خدا درخواست قبولی طاعات و عباداتشان را داشتند. ببینید که آنها بهترین عملکرد ایمانی را هم داشتند، ولی باز هم ناراحت بودند که مبادا طاعات و عباداتشان قبول واقع نشود. اما بیشتر ما به مانند بادکنک باد کرده هستیم، خدا خدا میکنیم که زودتر رمضان تمام شود و بادکنک بترکد و به گناه و اشتباه برگردد، یا فکر میکند بار سنگینی است که روی شانههایش سنگینی میکند بدون آنکه به آن فکر کند به سال دیگر میرسد. برای همین خواهران و برادران مسلمانم آیا این کار انسان عاقل است که بعد از راه هدایت و روشنایی دوباره به راه جهل و نادانی برگردد و راه تاریک را در پیش بگیرد!!؟ فقط خودت از خودت بپرس که چه کار نابجا و نادرستی است.
صحابهای در روز عید از کنار دسته ای از مردم میگذرد که مشغول خوشگذرانی و عیش و نوش هستند، به آنها میگوید: اگر شما در رمضان طاعت و عبادت کرده باشید، این روش حمد و ستایش خدا در قبال این فضیلت نیست و اگر هم عبادت نکرده باشید، باز هم این رفتاری نیست که در این روز انجام میدهید. چرا عدهای از شما به جای اینکه در این روز خوشحال باشند و خداوند را بخاطر اینکه به شما توانایی عبادات در رمضان را داده ستایش کنید، با بعضی افراد بیماردل همراه میشوید که خدا از آن خوشش نمیآید؟ خدا پناهمان دهد.
ممکن است عدهای بگویند این روز را برایمان تلخ و سنگین نکنید، این عید روز خوشی و شادی است! مسلمانان گرامی و مهربان اشکالی ندارد، چون عید روز خوشی و شادی و دیدنی و فراموش کردن ناخوشیها و غم و غصهها است، ما نمیگوییم که خوشحال نباشید و عزاداری کنید و لباس قشنگ و زیبا بر تن نکنید؟! ولی با این وجود نباید از دستورات الهی سرپیچی کنیم و مرتکب گناه و اشتباه شویم.
بدون شک تو ای مادر و پدر عزیز که خود لباس نو و قشنگ به تن کرده و خانهات را برای این روز آماده کردهای، با این وجود باید درونت را هم برای رضایت خداوند بزرگ آماده کنی و دلسوزانه به دیدار همسایه و فامیل و دوستانت بروی، با کسانی که کدورتی داشتی، آشتی کنی تا بوی مهربانی در روز عید دلها را پاک و دشمنی و کینه را از بین ببرد. دل فقیران و مستمندان و یتیمان را شاد کردن تنها با پول میسر نمیشود، بلکه با گفتن یک کلمه یا جمله دلشان را شاد کردن به مانند یک صدقه است. چون دین و آیین اسلام، دین رحمت و مهربانی است، اگر نیتمان خیر باشد، کارهایی که در دنیا هم انجام میدهیم خوب بشمار میآیند.
پیامبر خدا(ص) میفرماید: «حتى اللقمه تضعها فی فیّ امرأتک»، یعنی لقمهای که در دهان همسرت میگذاری ثواب دارد. برای همین اگر نیتمان تنها بخاطر خدا باشد، دعاهایمان در حق مسلمانان دنیا مورد قبول واقع می شود. کسانی که بخاطر فقیری و نداری گله دارند و کسانی که از دست ظلم و ستم مینالند و مقابل چشمان جهانیان سر بریده و کشته میشوند، مانند کشورهای بورما و سوریه و… فقط بخاطر اینکه مسلمان هستند.
مسلمانان عزیز، خواهران و برادران گرامی، پدران و مادران گرانقدر؛ من همچون برادر کوچک و یا پسر کوچک شما فقط بخاطر یادآوری و پند اینها را گفتم.
حسن بصری میفرماید: هر روزی که در آن از فرمان و دستورات خداوند سرپیچی نشود، آن روز عید است و انسان فرمانبردار هر روزی را که با حمد و ستایش و ذکر و یاد خدا بسر برد، آن روز برایش عید است.
به شما پدران و مادران عزیز میگویم که فرزندانتان را نصیحت کنید که نماز بخوانند و آنها را قضا نکنند، بخاطر مشغولیتها و کارهای روزانه از فرزندانتان غافل نشوید، مرتب آنها را پند دهید که به دنبال کارهای حسنه بروند و به گناه و خطا دچار نشوند. باید بدانید گناهی که فرزندان مرتکب میشوند، گناهش دامنگیر پدر و مادرش هم میشود. انسان خودش به اندازه کافی گناه دارد که این هم به آن اضافه شود.
پدر و مادر گرامی ؛ آیا می دانید که پیامبر اکرم(صلیالله علیه وسلم) در این باره میفرماید: «کل مولود یولد علی الفطره فابواه یهودانه او ینصرانه اویمجسانه» (روایت از مسلم) یعنی: همه بچه ها بر فطرت پاکی و خداشناسی از مادر متولد میشوند، اما پدر و مادر او را یهودی و مسیحی میکنند. برای همین لازم است و برای شما مسئولیت دارد که آنها را با آداب و روش و دین و آیین اسلام تربیت کنید، آنها را به مساجد بفرستید. هر کاری که در توانتان باشد برایشان انجام دهید تا به سرانجام برسند و بزرگ شوند، پس آنها را طوری تربیت کنید که مسیرشان به سوی بهشت باشد.
مردی مسیحی اهل سوریه پسری ۱۵ ساله داشت که روزها وقتی به مسجد میرفت، با بچه های مسلمان در کلاس درس آنها شرکت میکرد و به درس آنها گوش میداد، یکی از روزها پدرش به این موضوع پی برد و از پسرش عصبانی شد و به او گفت که این جا مکان ما نیست، جای عبادت ما کلیسا است. پسرک که خوب تربیت نشده بود و به پدر و مادرش اهمیت چندانی نمیداد و پسر سر به هوایی بود به پدرش فحش داد و گفت که من به مسجد میروم. مدتی به کلاس درس رفت و آمد میکند، اخلاق و رفتارش با پدر و مادرش نیکو و پسندیده میشود. یکی از روزها پدرش به مسجد میآید تا ببیند که پسرش چگونه اخلاق و رفتار خوب را آموخته و تربیت شده است؟ که به کلاس درس وارد میشود پسرش به او میگوید: پدر جان اینجا چکار میکنید؟ پدر با گفتن کلمهی پدر جان خیلی تعجب میکند و گریه کنان میگوید: من پسر خودم بوده و نتوانستم اینگونه تربیتش کنم که حتی پدر صدایم کند؟ شما چگونه توانستید در این مدت کم او را اینگونه دگرگون سازید. میگوید که براستی دین اسلام دین روشنایی و سربلندی برای انسانها است و همانجا ایمان میآورد و مسلمان بودن خود را اعلام میکند. بله فرزندانتان را به مساجد بفرستید که تنها با راهنمایی آنها به دین و آیین اسلام راه و روش نیک و پسندیده را میآموزند.
در روزهای عید در خرید پوشاک و کفش و خوردن اسراف نکنید. این را بدانید که خداوند بزرگ در سوره انعام آیه ۱۴۱ میفرماید: «وَلَا تُسْرِفُوا ۚ إِنَّهُ لَا یُحِبُّ الْمُسْرِفِینَ» یعنی: زیادهروی نکنید چون خداوند اسراف و تبذیر و زیادهروی را دوست ندارد. در دادن پول به آنها زیادهروی نکنید، به اندازهای به آنها بدهید که با هم سن و سالان خود همخوانی و برابری داشته باشند.
این را بدان که فقیران و مستمندانی هستند که برای نان روز عید محتاج هستند، چه برسد به اینکه لباس و پوشاکی برای خود و خانوادهشان تهیه کنند. این موضوع برای خودم پیش آمده، من در خانوادهای نیازمند بزرگ شدهام، یادم میآید که بچه بودیم، به خدا قسم در طول مدت سه عید هم نمیتوانستیم یک دست لباس بخریم.
بهتر است در ازای عیدانهای که به بچه ها داده میشود، از آنها پرسیده شود که آن را چگونه خرج کردهاند؟ چون بسیاری از بچهها هستند که پول را به روش های نادرست و کارهای ناروا و قمار و حرام در (خریدن فیلم های ….. و حضور در اماکن لهو و…) خرج میکنند. بعید نیست که بخاطر داشتن دوست ناباب به خوردن مشروب و سیگار کشیدن و مصرف مواد مخدر روی بیاورند. برای همین سبب هلاکت و نابودی خودشان میشوند و چون رشته از دستتان در رود، دیگر بازگشتشان برایتان نامیسر شود. به قول معروف؛ قبل از اینکه سرما بخوری کاپشنت را بپوش. برای همین لازم است که خیلی مواظب باشیم در حالیکه بچه های مستمند در این روز یک شکم سیر غذا نمیخورند، ما در دادن عیدانه به فرزندان زیادهروی نکنیم.
و همینطور شما ای خواهر و برادر گرامی که در این ماه مبارک توبه کردهای و روزه گرفتی و مشغول طاعات وعبادات شدی، بعد از عید دوباره به کارهای ناخرسند گذشته، برای انجام گناه و اشتباه برنگرد. خداوند بزرگ و حکیم برایمان روشن کرده و در سوره نور آیه ۲۱ میفرماید: «یَا أَیُّهَا الَّذِینَ آمَنُوا لا تَتَّبِعُوا خُطُوَاتِ الشَّیْطَانِ وَمَنْ یَتَّبِعْ خُطُوَاتِ الشَّیْطَانِ فَإِنَّهُ یَأْمُرُ بِالْفَحْشَاءِ وَالْمُنْکَرِ» یعنی: ای کسانی که ایمان آوردهاید از گامهای شیطان پیروی نکنید، چون هر کس به دنبال گامهای شیطان رود، شیطان او را به کارهای زشت راهنمایی میکند.
ای خواهر و برادر شیرینم در ماه رمضان که نماز میخواندی چرا حالا نماز نمیخوانی؟ آیا میدانی با نماز نخواندنت در ردیف چه کسانی قرار میگیری؟ کسانی که به طرف دوزخ کشیده میشوند. خداوند بزرگ در سوره مدثر آیه ۴۲ -۴۳ میفرماید: «مَا سَلَکَکُمْ فِی سَقَرَ * قَالُوا لَمْ نَکُ مِنَ الْمُصَلِّینَ» یعنی: و به آنها گفته میشود که چه چیزی شما را به دوزخ کشاند که به خاطرش اینگونه سزا داده میشوید؟ آنها هم در جواب میگویند: ما از نمازگزاران نبودیم یا نماز نمیخواندیم یا نماز را سر وقت نمیخواندیم بخاطر مشغول بودن به کار و به عید و مهمانی و دیدار فامیل و آشنایان و بخصوص شرکت نکردن در نماز جماعت. بدان که خداوند بزرگ میفرماید: «فَوَیْلٌ لِّلْمُصَلِّینَ* الَّذِینَ هُمْ عَن صَلَاتِهِمْ سَاهُونَ» یعنی: در دوزخ سزای سخت برای کسانی است که نماز نمیخوانند و از نماز غافل میشوند و آن را در وقت خود به جا نمیآورند.
برادر شیرینم چرا در ماه رمضان توانایی انجام نماز و روزه را داشتی، اما بعد از رمضان به گمراهی بر میگردی؟ از آخرتت بترس و نمازهایت را مرتب بخوان، عزیزم در روز عید هم برای ادای نماز عید و تبریک عید آماده باش. امام شوکانی رحمت خدا بر او باد میفرماید: نماز عید واجب است، چون پیامبر اکرم(صلیالله علیه وسلم) مرتب نماز عید (عید رمضان و عید قربان) را میخواند و در هیچ عیدی از آن دوری نکرده است و به همه حتی زنان فرمان داده است که نماز عید را بجا آورند.
همینطور برادرم در این روز خودت را از زنان نامحرم بدور نگه دار. خداوند بزرگ میفرماید: «قُل لِّلْمُؤْمِنِینَ یَغُضُّوا مِنْ أَبْصَارِهِمْ» یعنی: به مردان ایماندار بگو چشمانشان را از نگاه کردن به زنان نامحرم دور نگه دارند. پیامبر خدا(صلیالله علیه وسلم) در مورد نگاه کردن میفرماید: «الْعَیْنَانِ تَزْنِیَانِ» یعنی: هر دو چشم زنا میکنند و زنا کردن چشمها هم نگاه کردن به نامحرم است. ابن القیم میفرماید: همهی اشتباهات از نگاه کردن به نامحرم سرچشمه میگیرد، آتش بزرگ و پر از لهیب به همان شیوه از درخشش و جرقه شعلههای کوچک شروع میشود، چقدر دیده شده که این نگاهها به مانند تیری بر قلبها تأثیر گذاشته در حالی که در آن از کمان هم استفاده نشده است.
عدهای از همراهان سفیان ثوری فرمودهاند: روز عید با سفیان بیرون رفتیم که به ما گفت: اولین چیزی که در این روز بر ما لازم است انجام دهیم این است که چشمانمان را از نگاه به نامحرم دور نگه داریم. چون در این روز مردم برای مهمانی و دیدن یکدیگر جمع میشوند، براستی باید خودتان را از مصافحه با زن نامحرم برای تبریک عید و به بهانه بعضی بهانههای واهی و پوچ همچون فامیل بودن و داشتن دل پاک و اینکه به مانند خواهر و برادر هستیم برحذر دارید.
پیامبر خدا(صلیالله علیه وسلم) میفرماید: «إِنِّی لَا أُصَافِحُ النِّسَاءَ » (روایت از امام احمد و در صحیح الجامع) یعنی: من با زنان مصافحه نمیکنم. همچنین میفرماید: «إنی لا أمس أیدی النساء» (روایت از طبرانی در الکبیرو در صحیح الجامع) یعنی: من به دست زنان دست نمیدهم. همینطور پیامبر(صلیالله علیه وسلم) میفرماید: «لأَنْ یُطْعَنَ فی رَأْسِ أَحَدِکُمْ بِمِخْیَطٍ من حَدِیدٍ خَیْرٌ له من أَنْ یَمَسَّ امْرَأَهً لا تَحِلُّ له» (روایت الطبرانی وهو فی صحیح الجامع) یعنی: هر یک از شما اگر یک میله آهنی به سرش فرو برده شود، بهتر از آن است که دستش به دست زنی نامحرم بیفتد. بدون شک دست دادن با زن نامحرم زنای دست بحساب میآید.
پیامبر خدا(صلیالله علیه وسلم) میفرماید: «الْعَیْنَانِ تَزْنِیَانِ، وَالْیَدَانِ تَزْنِیَانِ، وَالرِّجْلاَنِ تَزْنِیَانِ، وَالْفَرْجُ یَزْنِی» (رواه الإمام أحمد وهو فی صحیح الجامع) یعنی: هر دو تا چشم زنا میکنند، آنهم با نگاه کردن به نامحرم و دستها هم زنا میکنند، با دست دادن با نامحرم، پاها هم زنا میکنند، با قدمهایی که برمیداری و همچنین شرمگاه هم زنا میکند. عزیزم: آیا هیچ دلی وجود داشته که از دل پیامبر(صلیالله علیه وسلم) پاکتر و مبارکتر باشد؟! بدون شک خیر. پس به هر دلیلی (داشتن دل پاک و فامیل بودن و…) دست دادن با زن نامحرم غیر شرعی بوده و نافرمانی از دستورات الهی است، حتی اگر کسانی تو را دل چرکین و بیماردل بنامند. ایمانت سالم باشد بهتر است.
همینطور خواهر عزیز و محترم و گرامی، تو باید در این روز بیشتر مواظب خودت باشی و روسری و لباس های نامناسب نپوشی، به بهانهی اینکه رمضان تمام شد و چند روزی عید است که این غیرشرعی و نافرمانی خداوند محسوب میشود. چون با این کار تو کسان دیگری را هم به طرف گناه میکشانی. انسانهای بیماردل با نگاه کردن به تو با پوشیدن لباس های نازک و غیرشرعی و عطر زدن و خوشبو کردن تو میخواهند آرزوهای کثیف خود را برآورده سازند و خود را سیر کنند. این را بدان که گناه آنها هم به گردن تو میافتد که به تو نگاه میکنند و دچار زنای چشم میشوند.
پیامبر خدا(ص) میفرماید: «اذااستعطرت المرآه فمرت علی القوم لیجدوا ریحها فهی زانیه» (صحیح الجامع الصغیر) یعنی: اگر زنی خود را خوشبو کند و از کنار عدهای بگذرد، به مانند گناه زنا میماند. خواهر عزیزم تو که در این ماه مبارک توبه کردی، کاری نکن بعد از رمضان با باز شدن زنجیرهای شیطان به طرف گناه و اشتباه برگردی. آیا تو از خودت پرسیدهای که با دور انداختن روسریت در واقع از فرمان خداوند بزرگ سرپیچی کردهای؟! خداوند بزرگ در قرآن کریم در سوره نور آیه ۳۱ میفرماید: «وَقُلْ لِلْمُؤْمِنَاتِ یَغْضُضْنَ مِنْ أَبْصَارِهِنَّ وَیَحْفَظْنَ فُرُوجَهُنَّ وَلَا یُبْدِینَ زِینَتَهُنَّ إِلَّا مَا ظَهَرَ مِنْهَا ۖ وَلْیَضْرِبْنَ بِخُمُرِهِنَّ عَلَىٰ جُیُوبِهِنَّ ۖ وَلَا یُبْدِینَ زِینَتَهُنَّ إِلَّا لِبُعُولَتِهِنَّ أَوْ آبَائِهِنَّ أَوْ آبَاءِ بُعُولَتِهِنَّ أَوْ أَبْنَائِهِنَّ أَوْ أَبْنَاءِ بُعُولَتِهِنَّ أَوْ إِخْوَانِهِنَّ أَوْ بَنِی إِخْوَانِهِنَّ أَوْ بَنِی أَخَوَاتِهِنَّ أَوْ نِسَائِهِنَّ أَوْ مَا مَلَکَتْ أَیْمَانُهُنَّ أَوِ التَّابِعِینَ غَیْرِ أُولِی الْإِرْبَهِ مِنَ الرِّجَالِ أَوِ الطِّفْلِ الَّذِینَ لَمْ یَظْهَرُوا عَلَىٰ عَوْرَاتِ النِّسَاءِ ۖ وَلَا یَضْرِبْنَ بِأَرْجُلِهِنَّ لِیُعْلَمَ مَا یُخْفِینَ مِنْ زِینَتِهِنَّ ۚ» یعنی: پس ای پیامبر(صلیالله علیه وسلم) به زنان ایماندار بگو: چشمهایشان را از نگاه حرام بپرهیزند، بدن خود را از گناه بدور دارند و زیبایی و زینت خود را به جز قسمتهای دست و صورت که دیده میشوند، در معرض دید قرار ندهند و روسریهایشان را بر روی سر و گردن و سینه خوب بیندازند تا زیبایی و زینت خود را به جز برای همسرانشان و پدر، پدر شوهر، پسر خود، پسر شوهرشان، یا برادرشان، یا برادرزاده هایشان، یا خواهرزاده ها، یا زنی که با آنها خویشاوندی داشته باشد، یا کنیزهای که در زندگیشان وجود داشتهاند، یا آنهایی که با شما زندگی میکنند و به خاطر پیری و بیماری به زن نیاز ندارند و پسر بچههایی که هنوز چیزی در مورد عورت زنان نمیدانند، در معرض دید قرار ندهند و با پاهای خود بر زمین نکوبند که زینت و زیبایی پنهانی شان آشکار شود.
پس ای خواهر عزیز و گرامیم این آیات و فرمودهها را در مورد خودت رعایت کن و عملی نما و به دنبال تله ی شیطان نباش تا خود را هلاک سازی و در ردیف زنانی قرار بگیری که پیامبر(صلیالله علیه وسلم) در موردشان میفرماید: «صنفان من اهل النار لم… ونساء کاسیات عاریات ماءلات رئوسهن کاسنمه البخث المائله، لایدخل الجنه ولایجدن ریحها وان ریحها لتوجد من مسیره کذا وکذا» یعنی: دو دسته اهل دوزخ هستند که من آنها را نمیبینم (در مورد روزگاری که در آن زندگی میکنیم صِدق میکند که پیامبر(صلیالله علیه وسلم) در مورد آن بحث کرده و میفرماید: زنی که با لباس نمیه لخت و با ناز و ادا راه میرود و دقت و هوش مردان را به طرف خود میکشاند، موهایشان را به مانند کوهان شتر روی سرشان جمع میکنند، ایشان به بهشت نمیروند و بوی بهشت به مشامشان نمیرسد هر چند که بوی بهشت از مسافتها استشمام میشود. تو را به خدا سوگند خواهرم برای این دو روز دنیا خودت را در ردیف چنین کسانی قرار نده که با دست خود آخرتت را تباه میکنی. همچنین از رفتن به مراسمات تعزیه و گورستانها و گریه و زاری با روشهای غیرشرعی و بدون آگاهی خودداری کنید.
مسلمانان عزیز خداوند بزرگ را ستایش کنیم که این فرصت را به ما داده که به پایان ماه مبارک برسیم و روزه بگیریم و عبادت کنیم، باید دعا کنیم که خداوند طاعات و عبادتهایمان را قبول کند، نه اینکه تنها گرسنگی و تشنگی برایمان باقی مانده باشد و بعد از این ماه هم سعی کنیم که انسان خوبی باشیم و انسان عاقل کسی است که سعی کند بیشتر پیشرفت کند نه اینکه روز به روز بیشتر فرو رود.
شیخ ابن عثمین (رحمت خدا بر او باد) میفرماید: مردمان بسیاری در این روز وقت خود را با رقص و پایکوبی و خوشگذرانی به هدر میدهند و حتی بعضی نمازهایشان را هم نمیخوانند و یا به خاطر لهو و خوشگذرانی نماز جماعت را از دست میدهند و به آن نمیرسند، به مانند این میماند که با این کارها بخواهند آثار و نشانههای رمضان را در دل و درونشان پاک کنند اگر چیزی وجود داشته باشد و دوباره با شیطان تجدید پیمان کنند که در رمضان از رابطه بین آنها کاسته شده بود.
در پایان میگویم؛ یادتان نرود کسانی که در پیشوازی از عید ، اشک، مهمان چشمهایشان شده و دلهایشان چشمهای از آتش میشود. با بیرون آمدن خورشید اول صبح در روز عید، وقتی که دستهای پدر و مادرتان را میبوسید و خنده به روی همسرتان و هم آغوشی با خواهران و برادرانت و فامیل و دوستانت میکنید و بعد از آن روی سفره ی چیده شده عید مینشینید، یتیمان را از یاد نبرید. کسانی که از نعمت پدر بی بهرهاند و کسانی که در زندانهای ظالمان اسیر هستند را از یاد نبریم، زنانی که از خنده همسرانشان بی نصیب ماندهاند و بیشتر آنها همسرانشان را به خاطر این اسلام از دست دادهاند و بچههایی که از نعمت گرم پدر و مادر بی بهرهاند را از یاد نبریم و پدر و مادرانی که از صورت خندان فرزندانشان بی بهره ماندهاند.
از خداوند بزرگ میخواهم که نماز و روزههایمان را قبول کرده باشد و زاد و توشهای برای آخرتمان قرار دهد. این عید، عید خوشی و شادی برای همهی مسلمانان جهان باشد.
وَآخِرُ دَعْوَانا أَنِ الْحَمْدُ لِلّهِ رَبِّ الْعَالَمِینَ
نویسنده: علی هولیر فیرگه
مترجم: ناهید ایران