نظر دانشمندان جهان در مورد قرآن (1
گوته شاعر و نویسنده معروف آلمانى میگوید :
«قرآن اثری است که به واسطه ی عبارات آن خواننده ، در ابتدای امر رمیده می شود، و سپس مفتون جاذبه ی آن و بالاخره بی اختیار مجذوب زیبایی های بی پایان آن می گردد ، وقتی ما به آن (قرآن مجید) بازمی گردیم و رجوع می کنیم هرچند در ابتدا تکرار به نظر می رسد اما به زودی انسان را جذب می نماید و متعجب می سازد ، انشاء آن هماهنگ با محتویات و هدف بزرگش محکم، قوی و بسیار عالی است، پس این کتاب در تمام زمان های بشریت بزرگترین نفوذ را خواهد داشت.
سالیان دراز کشیشان از خدابی خبر ، ما را از پی بردن به حقایق قرآن مقدس و عظمتِ آورنده آن دور نگه داشتند؛ اما هرقدر که ما قدم در جاده ی علم و دانش به پیش گذارده و پرده های جهل و تعصب نابجا را دریده ایم، عظمت احکام مقدس اسلام که قرآن، مجموعه ی آن است بُهت و حیرت عجیبی در ما ایجاد نموده است و عن قریب است که این کتاب توصیف ناپذیر ، عالم را به خود جلب نموده و تأثیر عمیقی در علم و دانش جهان نموده و محور افکار مردم جهان گردد.
آلبرت انیشتین که نیازى به معرفى ندارد، مىگوید:
قرآن کتاب جبر یا هندسه نیست؛ مجموعهاى از قوانین است که بشر را به راه صحیح، راهى که بزرگترین فلاسفه و دانشمندان دنیا از تعریف و تعیین آن عاجزند ، هدایت مىکند.
پروفسور آرتور آربرى که یکى از مترجمان مشهور قرآن به زبان انگلیسى است، مىگوید:
زمانى که به پایان ترجمه قرآن نزدیک مىشدم، سخت در پریشانى به سر مىبردم؛ اما قرآن آنچنان آرامش خاطرى به من مىبخشید که براى همیشه به خاطر خواهم داشت ، من در حالى که مسلمان نیستم، قرآن را خواندم تا آن را درک کنم و به تلاوت آن گوش دادم تا مجذوب آهنگهاى نافذ و مرتعش کنندهاش شوم و تحت تأثیر آهنگش قرار گیرم و به کیفیتى که مسلمانان واقعى و نخستین داشتند، نزدیک گردم تا آن را بفهمم.
لئوتولستوى، نویسنده معروف روسى مىگوید:
هر کس که بخواهد سادگى و بى پیرایگى اسلام را دریابد، باید قرآن مجید را مورد مطالعه قرار دهد ؛ در قرآن قوانین و تعلیمات حقیقى و احکام آسان و ساده ، براى عموم بیان شده است ، آیات قرآن به خوبى بر مقام عالى اسلام و پاکى روح آورندهاش گواهى مىدهد.
دکتر هانرى کُربن، اسلام شناس معروف فرانسوى، سخن جالبى درباره قرآن دارد. وى مىگوید:
اگر قرآن خرافى بود و از جانب خداوند نبود، هرگز جرأت نمىکرد که بشر را به علم و تعقل و تفکر دعوت کند؛ هیچ اندیشهاى به اندازه قرآنِ محمّد(ص) انسان را به دانش فرا نخوانده است ، تاآن جا که نزدیک به نهصد و پنجاه بار در قرآن، از علم و عقل و فکر سخن رفته است.
ارنست رنان، فیلسوف معروف فرانسوى مىگوید:
در کتابخانه من هزاران جلد کتاب سیاسى ،اجتماعى، ادبى و… وجود دارد که هر کدام را بیش از یک بار نخواندهام؛ اما یک جلد کتاب هست که همیشه مونس من است و هر وقت خسته مىشوم و مىخواهم درهایى از معانى و کمال به رویم باز شود، آن را مطالعه مىکنم ، این کتاب، قرآن – کتاب آسمانى مسلمانان –است.
ناپلئون بناپارت، امپراطور فرانسه مىگوید:
امیدوارم آن زمان دور نباشد که من بتوانم همه دانشمندان جهان را با یکدیگر متحد کنم تا نظامى یکنواخت، فقط براساس اصول قرآن مجید که اصالت و حقیقت دارد و مىتواند مردم را به سعادت برساند، ترسیم کنم، قرآن به تنهایى عهده دار سعادت بشر است.
مهاتما گاندى، رهبر فقید هند اعتقاد داشت:
از راه آموختن علم قرآنى، هر کس به اسرار وحى و حکمتهاى دین، بدون داشتن هیچ خصوصیت ساختگى دیگرى پى مىبرد ، در قرآن هیچ اجبارى براى تغییر دین و مذهب انسانها دیده نمىشود ، قرآن به راحتى مىگوید: هیچ زور و اکراهى در دین وجود ندارد.
ویل دورانت، دانشمند آمریکایى شرقشناس، مىگوید:
در قرآن، قانون و اخلاق یکى است ، رفتار دینى در قرآن، شامل رفتار دنیوى هم مىشود و همه امور آن از جانب خداوند و به طریق وحى آمده است ، قرآن در جانهاى ساده عقایدى آسان و دور از ابهام پدید مىآورد که از رسوم و تشریفات ناروا آزاد است.
منبع : تابش