واپسین پیام من در سال گذشته

آخرین پیامم برای سال ۲۰۲۱

مترجم: کریم تاران

٭ سلام همراه من…
می‌پرسی: چرا آنچه را که از خداوند درخواست می‌کنم بهم نمی‌بخشد!؟

منم بهت می‌گویم:
آیا وقتی پیش دکتر می‌روی همان دارویی که تو می‌خواهی دکتر برایت تجویز می‌کند، یا آن دارویی که تو لازم داریی!؟
دقیقا همین طور است، شاید تو چیزی از خداوند بخواهی که گمان می‌کنی به تو سود می‌رساند؛ ولی خداوند می‌داند که آن چیز برای تو زیان دارد و برای همین تو را حفظ می‌کند و آن‌را به تو نمی‌بخشد…!
تو بر اساس نگاه سطحیِ انسانی قضایا را می‌نگری، اما خداوند با علم کامل و شامل خود کارها را انجام می‌دهد…!

٭ دوست عزیزم…
بچه، هنگامی‌که قرص‌های رنگارنگ را می‌بیند، آن‌ها را می‌خواهد و برایشان گریه می‌کند، پدرش او را از این کار منع می‌کند و داروها را دور می‌کند؛ بچه احساس می‌کند که پدرش او را از چیزهای ارزشمندی منع کرده است…
اما پدران و مادران می‌دانند که گاهی ممانعت و ندادنها، اوج عطا و بخشش است…!
به همین شیوه خداوند کارهای خود را انجام می‌دهد!!

پس…
کردار و رفتارمان را در برابر خداوند شایسته باشد…!!

یا خداوند آن‌چه‌را درخواست کرده‌ای به تو می‌بخشد، ولی هنوز موعدش نرسیده است…!
وقت مناسب، قسمتی از حکمت و دانایی پروردگار است که ما از درک آن عاجزیم!

٭ همراه عزیزم…
این فرموده خداوند را بخوان:
« ولما بلغ اشده آتیناه حکما و علما» یعنی:
چون /یوسف/ به رشد و قوت خود رسید به او علم و حکم /نبوت/ بخشیدیم…

پس بعضی از مراحل لازم است انسان بدان‌ها برسد، تا اگر چیزی به تو بخشیده شد از آنها محافظت کنی…!

٭ دوست من…
اگر خداوند از ابتدا درهای رحمت را یوسف باز می‌کرد، اینطور به کرسیِ پادشاهی نمی‌رسید.
یوسف در زندان بود، ولی خدای سبحان بیرون زندان کارهایش را ردیف می‌کرد و او را برای این نعمت بزرگ آماده می‌کرد…!

٭ همراه عزیزم…
ده سال ماندن موسی در مصر، فرصت از دست دادن نبود، بلکه لازم بود تا هم شرایط مطلوب برای بازگشتش مهیا شود و هم موسی نیز پخته‌تر و آبدیده‌تر شود، زیرا مسؤلیتش بسیار بر دوشش سنگینی می‌کند؛ برای همین تٲخیر و و تعلل نیز خود نوعی تربیت و آماده کردن است…!

٭ دوست مـن
مسلمانان مکه جهت دفاع از آرمان و مقدسات خود خواستند به روی مشرکان قریش شمشیر بکشند، اما دستور جهاد به بعد از هجرت به مدینه موکول شد…
همان خداوندی که بعد از هجرت آنان را نصرت بخشید می‌توانست قبل از هجرت و در مکه نیز پیروزشان گرداند، اما خدواند خواست نخست آنان را تربیت و آماده‌اشان کند؛ چون این شمشیر اگر تربیتی درست و دلی پاک در پسِ‌آن نباشد، خیلی زود از مسیر اصلی خویش منحرف می‌گردد…
خدای مهربان نیز خواست تا شمشیرها تنها برای اعتلای نام او از غلاف کشیده شوند و نه برای انتقام از دشمن و رسیدن انسان به اهداف شخصیِ خود…!

٭ دوست و همراه عزیزم…
قصص و زندگانی بزرگان، همگی پند و عبرت است، پس توجه کن و عبرت بیاموز!

– اگر چیزی بهت عطا نشد، بدان که رحمت و مهربانی از جانب خداست…
– اگر بهت عطا شد، بدان که حکمت دانایی خداوند است…
– اگر آن عطا و بخشش به تٲخیر افتاد، بدان که هنوز وقتـش نرسیده است…

نویسنده: ٲدهـم شرقاوی