یکی از رفتارهای زشتی که هرساله در ماه مبارک رمضان نسبت به نماز پاک ترین انسان ها همانا کودکان معصوم تکرار می شود و در اغلب مساجد توسط بزرگ ترها اعمال می شود عبارت است از آزاردادن روحی و گاهاً فیزیکی کودکانی که تنها و تنها برای نماز خواندن و عبادت به خانه خدایشان آمده اند!
متاسفانه به جای اینکه ورود بچه ها به مسجد زمینه و فرصتی باشد برای پرورش فکری و دینی آنان و تشویقشان به راه دین و شریعت اسلام ، می بنیم که کاری جز دل سردنمودن کودکان نمی کنند!
طوری با آنان رفتار می کنند که در آینده هم نسبت به حضور در مسجد و انجام عبادت ترس و اضطراب داشته باشند ! و چه بسا این رفتار زشت برخی از امامان جماعت و بزرگ ترهای مسجد باعث ایجاد ترس از مسجد و کاهش رغبت خردسالان نسبت به آمدن به مسجد شده و حتی شاید در آینده نسبت به نماز و روزه نیز تاثیرات منفی داشته باشد!
حال پیام بنده این است که امامان جماعت، نمازگزاران و خادم مساجد آگاه باشند که هر گونه بدرفتاری و خشونت با کودکان در مساجد به بهانه ی آموزش و تربیت آنان بدون شک آثار سوئی را به دنبال خواهد داشت که جبران آن غیر ممکن است ؛ و شک نکنید که این عملکرد منفی برای انجام دهندگان آن در روز قیامت سخت و دشوار تمام خواهد شد!
شداد رضی الله عنه که یکی از مامومان بوده از پیامبر صلی لله و علیه و سلم نقل کرده است که در حالی که ما در نماز بودیم پیامبر به سجده رفت و سجده ی آن حضرت به درازا کشید! من که سر از سجده برداشتم مشاهده کردم که نوه ی پیامبر؛ حسین بن علی سوار بر دوش پیامبر شده است! ناچارا دوباره به سجده رفتم؛ تا اینکه بعد از مدتی پیامبر سر از سجده بلند کرد… بعد از اتمام نماز صحابه سوال کردند یا رسول الله، تصور کردیم که اتفاقی برایت افتاده یا در حال دریافت وحی هستید که چنین سجده ات را طولانی کردید؟ پیامبر صلی الله علیه و سلم جریان را برایشان تعریف کردند و فرمود: به خاطر کودکی که سوار بر دوشم شده بود و من نیز راضی به پایین آوردنش نبودم سجده را طولانی نمودم تا اینکه بالاخره خودش پایین آمد! امام نسایی و حاکم و همچنین ابو قتاده نیز روایت کرده اند: پیامبر صلی لله علیه و سلم در حال سجده اجازه می دادند که فرزند دخترش زینب سلام لله علیه بر دوشش سوار شود.
همچنین روایت کرده اند پیامبر در حال ادای نماز جماعت بودند و در حالی که زنان نیز پشت سر ایشان در صف جماعت حضور داشتند، هرگاه صدای گریه کودکی را می شنیدند نماز را کوتاه می کردند و بعد از خاتمه نماز هم می فرمودند: از آوردن کودکان کوچک به مسجد خوداری نمایید.
علاوه بر چندین فرموده ی دیگر در مورد حضور کودکان در مسجد که در هیچ کدام از آن فرموده ها کودکان را از آمدن به مسجد نهی نکرده اند…
اگرچه در بعضی موارد کودکان باعث ایجاد سر و صدا و بی نظمی در مسجد خواهند شد اما این دلیل بر محروم کردن آنان از برکات نماز جماعت نیست..
پس بهتر آنست با یک برنامه ریزی منسجم و از قبل طراحی شده در مساجد برای نظم دهی و تنظیم صف کودکان افرادی تعیین گردند تا بدین گونه این آینده سازان جامعه هم دل سرد و زده نشوند و هم فضای مسجد نا آرام نشود.
منبع: صدای اسلام
هیمداد خالد
ترجمه : نگار محمدی – سردشت
