علیرغم فضای ترس و اضطراب و دلهره آوری که امروزه برجهانیان اعم از دولت ها، ملتها و جوامع و افراد سایه افکنده، بنده پرتو پرفروغی را در افق می بینم و احساس می کنم که از بحران کورنا نشأت و سرچشمه گرفته است و جای شگفتی نیست و تعجب نکنید اگر خطاب به شما بگویم کرونا هدیه و بخششی است الهی.
بله، بی تردید کرونا بخشش و پیام ناگزیری است از سوی خداوند متعال و دارای ماهیت تهدید و ارعاب، تا بلکه انسان مسیر خود را تغییر، حرکات و جهت گیریهای خود را اصلاح، ذهن و عقل خویش را پیراسته و روح و روان خود را تطهیر و قلبش را بعد از گذشت دهه ها از کجی و انحراف پاک بگرداند.
بیا با هم سریعاً به برجسته ترین وقایع این داستان قرآنی و چگونگی ارتباط آن با واقعیت کرونا جهت رسیدن به یک چشم انداز کونی پیش بینی شده و قابل انتظار بپردازیم.
خداوند متعال حضرت سلیمان(ع) را که موید به معجزات الهی و دارای توانمندی های فوق طبیعی و پتانسیل های عظیمی بود، بر کفر ملکه و ناسپاسیهای وی در مقابل نعمت‌های خدا از طریق هدهد مطلع و آگاە ساخت. سلیمان(ع) فوراً پیام مکتوبی را که حاوی رحمت، خرد و اندیشه بود، بسوی ملکه ارسال داشت و او و مملکتش را بسوی پرستش خدای یگانه و تسلیم در برابر وی و کنارگذاشتن عقاید باطل دعوت نمود.
و به همین ترتیب خداوند متعال گاه گاه به انسانها آیات و نشانه های روشن و پیام های تند و سختی می فرستد، تا حق و حقیقت برایشان روشن و بە ناتوانی و ضعف و نیاز خویش نسبت به خالق خود پی ببرند، که بی شک کرونا یکی از این پیام ها می باشد، بلکه انسانها به هوش آیند و به مسیر اصلی خویش بازگردند و از ظلم و بی عدالتی دست کشیده و آن را از ریشه برکنند.
بلقیس خردمند، نامه سلیمان(ع) را جدی پنداشت و یک نشست فوق العاده و جلسه ی اضطراری تشکیل داد و در آن وزرا و نخبگان، رهبران ارتش، مقامات ارشد دولت و مشاورانش را گرد هم آورد و مفاد نامه ارسالی از سوی سلیمان(ع) را بر آنان عرضه داشت.
به همین ترتیب افراد خردمند نسبت به کرونا جدیت به خرج داده و بدان اهتمام ورزیدند و بیمارستان‌ها از پزشک و پرستار، مراکز از محققین، آزمایشگاه‌ها از شیمی دانان مملو گردید و همه مشغول تولید داروی مناسب و واکسن کرونا شدند.
اینجا وسوسه و گرایش شیطانی در صفوف برخی از مشاورین ملکه رخنه کرد، گرایش تمرد و گردنکشی و تکبر و خودبزرگ بینی، که فرد و جامعه را از نگاه متعادل درک واقعیات محروم می سازد و منجر به بی پروایی و سرانجام نابودی می شود و تلاش کردند، ملکه را بخاطر توانایی های خارق العاده برجنگ و غلبه و پیروزی متقاعد سازند.
و همچنین این وضعیت در هنگامه بحرانها (از جمله بحران کرونا) در مورد بسیاری از افراد صدق خواهد نمود که به توانایی های خود فریفته می شوند و خود را بالاتر از اندازه و قد و قواره خویش می بینند و همین امر موجب دوریشان از پروردگار می شود و قدرت عظیم خالق خویش را که تسلط بر این کائنات است، فراموش می کنند و به بحران ها اهتمام و توجهی نمی کنند، یا در تلاشند که با تکبر و لجاجت و فخرفروشی و بدون تسلیم در برابر حق و حقیقت، از بحران وارده خارج شوند، ولی مع الاسف نمی دانند که همین بحران سبب پایان و افول اقتدار و زمامداریشان خواهد شد. متأسفانه این ذهنیت و عقلانیت عقب مانده را برخی از مردم پذیرفته و باعث شده که ملت دچار شکست و سرافکندگی و تباهی و ریخته شدن خونها گردد و برای زمانی طولانی، موجبات عقب ماندگی ما را فراهم آورد.
ولی بلقیس ملکه خردمند، مدتی به فکر فرو رفت و سپس دستور داد هدایایی را نزد سلیمان(ع) بفرستند، تا او را به گرایش بسوی خویش و جذب محبت او و تجدید نظر در پتانسیل و قابلیت هایش متقاعد سازد تا او را از تصمیم خود منصرف سازد.
و همچنین بسیاری از افراد عاقل و خردمند جهت نجات و برون رفت از مخمصه کرونا، به راه حل های جدی و واقع بینانه فکر می کنند و این همان نگرش بلقیسی می باشد، نگرشی توام با صبر و بردباری و تعقل که قبل از اقدام، به تزیین و آراستن امور می پردازد و براساس قوانین خدا، حرکت تاریخ را بررسی و وارسی می کند و مقدماتی که منتج به نتیجه می شود، خوب بررسی و مداقه می کند و شرایط و فضای پیرامون واقعیات را با دقت و تانی مورد خوانش قرار می دهد و همراه با شناخت حجم پتانسیل و توانمندیهای فعلی در مقایسه با سایرین که مقدم ساختن مصلحت عمومی بر مصلحت خصوصی است، به تعیین مقاصد و اهداف می پردازد.
هیئت اعزامی همراه با هدایا بر سلیمان(ع) وارد شدند، ولی سلیمان (ع) از پذیرفتن هدایا خودداری نمود و تهدید کرد كه لشکری جهت تحقیر و نابودی ملکه و لشکریانش گسیل می دارد.
در آن هنگام ملکه با مشاورینش تصمیم گرفت که فرمانبردارانه و از سر اطاعت و تسلیم، بسوی سلیمان رهسپار گردند. ملکه بسوی فلسطین آمد و سلیمان نبی(ع) معجزات و توانمندیهایی را بدو نشان داد که خداوند آنها را به او اختصاص داده بود، ملکه هنگام دیدن این معجزات، جز فرمانبری و تسلیم در برابر خداوند متعال چیزی از دستش برنیامد.
و بدین سان، خداوند متعال بعد از اینکه انسان تلاش نمود تا بلای کرونا را مهار گرداند، آن را تشدید بخشید، طوری که پس از شروع و ظهور در یک کشور محدودی، به سرعت شیوع پیدا نمود تا اینکه به یک ویروس بین قاره ای تبدیل گردید.
در اینجا ما به دو نکته مثبت دست خواهیم یافت.
اول:
کرونا قضیه عولمه و جهانی شدن و همچنین اندیشه فرنگی مآبی و غرب زدگی و رهایی و بی قید و بندی را مورد هجوم و اصابت قرار داده و ما ان شا الله بزودی شاهد پیامدهای آن در آینده نزدیک خواهیم بود. بله، به امید خدا در آینده شاهد سقوط بسیاری از اصول و پرنسیپ لیبرالیسم و جهانی سازی و عناصر درنده خویی و ددمنشانه سرمایه داری به سود چیز جدید و نوظهوری خواهیم بود.
به زودی شاهد سقوطی وحشتناک یا حداقل اثرپذیری موثر و فراوان این تمدن جعلی و ساختگی می باشیم که زندگی را بر سر مردم خراب نموده و انسانیت و خدای خویش را از یادشان برده است و فطرتشان را با فراهم نمودن تمام شرارت و بدی های زمانه، اعم از ابلیسی گری، نمرود و فرعون و سامری صفتی و قارون مآبی و غیره آلوده و لکه دار نموده است.
بی شک ما قبل کرونا‘ صرف نظر از زمان بندی مشخصی، مانند گذشته و مابعدش رقم نخواهد خورد.
دوم:
1- نزد بسیاری از مردم کرونا موجب -و البته باعث هم گردیده- ایجاد بسیاری از شوک های مثبت و ایجابی شده و آنها را از دروغ و اوهام تمدن ویرانگر بیدار ساخته و این بحران به خواست خدا باعث ایجاد عقلانیتی آگاه از طریق بازگشت سزاوارانه مسلمانان به دین خواهد شد.
2- بسیاری از مردم -به سبب کرونا- با اعتراف به وجود خدای یگانه، مجددا به فطرت بشری خود برگشته و ناتوانی فقر، ضعف و نياز خود را برای خدای خویش نمایان و برملا می سازند.
3- امت اسلامی مجدداً توسط مسلمانان انرژی های بزرگ و قابلیت های عظیم، مغزهای خردمند و باهوش -مانند هوش و خرد عقلانی ملکه بلقیس- را مهیا می سازد که تمام توانایی ها و پتانسیل های خود را جهت پرستش خداوند به مفهومی جامع و فراگیر و جهت خدمت و پشتیبانی از دین و آبادانی زمین با خیر وسعادت از روی قناعت وخرسندی و اشتیاق و آرزو در ارض واقع بکار می گمارد، که بی شک این ضربه مهلکی به سیستم شر و فساد جهانی است که همه خردمندان در این زمان پر از محنت آن را رها ساخته و از آن صرف نظر خواهند نمود.
از این رو ملت اسلام بایستی تلاش نماید و از این لحظه حساس تاریخی به خوبی بهره مند گردد و از راه دعوت ملت‌هایی که تشنه حقیقت و نور و احیای فطرت خویش هستند، عزم و اراده فرزندانش را برانگیزاند تا جهت بازگشت مجدد به دین، تلاش‌های خود را تشدید بخشند و بر اوقات خویش سرمایه گذاری نمایند و امانت‌ها را حفظ بدارند و نقش متمدنانه خویش را محقق سازند که اجداد آنها در طول تاریخ آن را کامل نموده و استوار بخشیده اند و از ذهنیت مادی صرف و وارداتی رهایی یافتند.
اکنون بشریت منتظر یک نظام الهی است که آنها را از این مصایب نجات دهد و شیفته آیینی است که عطش روحی آنها را فرونشاند و با فطرتشان سازگار باشد و ذهن و خردشان را نیرو بخشد و از انسانیتشان مراقبت کند و دنیا و آخرتشان را اصلاح سازد.
علاء محمد صالح
ترجمه: سوزی محراب (الف)
8/2/99
سوزی میحراب
