هاواری تووتنه وانیکی ناوچه ی سه رده شت
تــــــووتنه وانێکـــی هـــه ژارم
بێ خـــــانوو زه وی و زارم
بێ پـــوڵ و بــاغ و بــزن و مــه ڕ
دورم له خێـر ، نــزیک له شه ڕ
منــــــاڵم روت و بـــــــرسیه
ژیــــــانم پڕ مـــــه ترسیه
قـــــــــه رزارم و ده رده دارم
شه رمه نده ی خه ڵکــی دی و شارم
روم نیـــه بــچمه نێــو خه ڵک
بێ بـــــه رگ و پێڵاو بێ که ڵک
خه ڵکــی پێی وایـــه تــه مبه ڵم
بێ کــــه سب و کارو چـــه په ڵم
بـــه ڵام چـــبکه م ، چاره ڕه شــم
خـــــه رمانم زۆره و بێ بـــه شم
هــه رکات گــوتیان ســه ری ســاڵه
واده ی جــــوت و کشت وکـــاڵه
خـــــوم و خێـــزان، گــه وره و بـچـوک
را ده پـــه ڕین وە کــو هــه لوک
هـــه ڵ ده بــــه زین لێـــره و له وێ
به ڵکوو کارێکــمان ده س کـه وێ
یـا قوره کــــاری و خشت بڕیــــن
یـــا جـوته و زه وی هـــه ڵدڕیـــن
[ ۲ ]
وا بـــه هاره ، ده رکـــــه وت گــــوڵ
جێگـــه خـوش ده کــری بۆ شه تڵ
بــه گــاسن ، پــیمه ره ، پــاچ
بـــه چنگ و نـــــینۆک و بـــــه قاچ
ئــــه وجا تـــو شـــه تڵ پـی ده کــــرێ
بـه چـیـلکه و چـاڵ سـه ری ده گـرێ
دوو رۆژ جـــارێک ئـــاوی ده وی
تــا شـــین ده بــێ و ده ر ده کــه وێ
بــــژاری چــه ند نــاخـۆش و ورده
پێـشـــه ی کوڕو کێـــژی کــــورده
شـــه وو رۆژ خــه وم نــاچیــته چــاو
کـــه نگـێ بــه رم ده کــه وێ ئــاو
زه ویـــه کــــه م بۆره ، دێڕ بکــــه م
نـه وه ک سـیس بــبن شـــه تڵــه کــه م
بــه شــــوبڕیــن وه ردو خـــــــه ت
کــێڵان ده گــــاتـه پێـــنج کــه ڕه ت
دێـــراو هـــه ڵدان ، خــاکــاوکـردن
کــــوڕه کــــچ وه کـۆوه کــــردن
نــاخۆشــــه تــووتـن چـــه قـانـدن
هــه ڵتــروشـکان، پشت چـه ماندن
له ئــاو داشـــتن سســتی نــه کــه ی !
تـــا ده گـورێ وشـکــی نــه کــه ی
نۆره ی پشــک و بــــــــژاربـڕه
جـــــه رگ بــڕه ، بـــــــژار بـره
وانێـــــوکول کــــرا ، ئـــــــاودرا
لـه دووره وه بـــــه رچـــاو کـــرا
{ ۳ }
کڵاو کــه رگه ری ، ده رکــــه ۈت
ئـــه ژنـــۆم شکـــا نێــوکم کــه وت
ره بـبی کــوێــر بــێ و چـــاوی نــووسێ
بــه زیادم له ســـه ر نــه نووسێ
ده ردی پێـــــرارم نــــه گــــاتێ
نــه کــه سریم بێ و نــه چــیم داتـێ
تــــووتن نـووس ! بـۆ خاطری خــودا
روحــــمێ بکـــه بـــه منی گــه دا
مـــه ی سۆتێـــنه ره نــجــی سـاڵم
خـــاوه نـــی کـــوشیک مــــنداڵم
ئــه و زه ویـه ئــی چــل پـووت نــیه
مـــه ی نـوسه ره وای حــه ق نـیه
ئـــــا غا ! تۆبـــــی و پــــه روە ردگـار
روحـــــــمێ بکـــه بــه مـنـی هه ژار
بـڕوانــــــه روخســــــــاری زه ردم
کــزه ی ده روون ئــاهـی ســـه ردم
بـێ دە نگ بــه ئــــه ی گێــژی نــه فام !
مـــن کــاری خــوم کــردوه تــه مام
تــــازه هــه ڵی وه شێــــنمه وه ؟
بشــــمری نـــــایکوژێــــنمه وه
زوری له بــــــه ر پــــاڕامـــه وه
بێ پــــوول جـــوابــی نــه دامــه وه
نــــووسی بــه چل پووتـی تــه واو
تــــــــه پڵــــــــه به سری دوابڕاو
بــــه فیـزه وه ســـواربــوو رۆویـــی
بـۆ مـــــن چـی مــا ، ره نجـــه ڕۆویـی
ئـــه وجا بـــاریـن ده ردو بــــه ڵا
بـۆ تـــــــووتـنـه وانـــــی بـی ســـه ڵا
بــه له رزوتــاو، بـه ده ردی چــاو
سـیـس بـووم وه ک تـووتـنـی بـه ر هـه تاو
شێعری به رێز ماموستا ئــه حـمـه د شـه لماشی(مه لا ئاواره) سـاڵی { ۱۳۵۳ }
نـوسێن و هه ڵاله کڕدن : عبدالله علی پور