نامه ای دوستانه به مربیان قرآن(خواهران)

سفارشاتی به خواهران مربی کلاس های قرآن

خواهر گرامی‌ام..
ای معلم قرآن
درود و سلام خداوند مهربان بر وجود نورانی شما باد.
این نامه را برای شما مربی قرآن می‌نویسم…
پروردگار منان شما را با این نعمت نوارنی ارج نهاده و شرف و عزتی داده که شاید جز از آن نعمت به دست نیاوری!؟
این نعمت چیزی نیست جز خواندن و یاد دادن قرآن به دیگران…
و این شرافت برای شما خواهر بزرگوارم کافی و بسنده است که در فرمایش رسول الله صلی الله علیه و سلم  اهل قرآن، اهل خدا و جزو خواص او هستد؛ پس گوارای وجودت باد این منزلت و مقام قرآنی.
ولی خواهرم هر عزت و شرافتی، تکالیفی نیز بر عهده انسان می‌گذارد که با انجام دادن آنها به این مقام و منزلت دست خواهی یافت و با این کار مسئولیت بزرگی هم عهده‌دار خواهی شد که انتظاراتی را ایجاد و یا به عبارتی چشم امید آنها خواهی بود!؛ زیرا قرآن فقط خواندن الفاظ و حروف زیبای آن نیست! بلکه بایستی برنامه‌ی زندگی بر اساس رهنمودهای قرآنی صورت گیرد و همه این را به خوبی می‌دانیم که قرآن برای عملی نمودن فرامینش نازل شده است نه چیز دیگری…
خواهرم این فرمایش رسول الله را به یاد بیار که می‌فرماید: “خیرکم من تعلم القرآن و علمه” ( بهترین شما کسی است که قرآن را یاد بگیرید و به دیگران بیاموزد )
نباید فقط به خواندن کلمات و الفاظ بسنده نمود! بلکه بایستی به یادگیری معانی و مفاهیم قرآنی بپردازید و عمل گرا باشید قبل از اینکه کلاس قرآنی بگذارید و از قرآن سخن بگویید و این کار میسر نیست مگر با فهم صحیح قرآن…

این همان مسیر یادگیری تفسیر قرآن است و باید با پافشاری  بیشتر بر الگو پذیری از تربیت قرآنی سلف صالح که جانانه با قرآن زیسته‌ و جان داده‌اند، الگو برداری نماییم.

خواهر قرآنی…
چیزی که بر شما لازم و ضروری است، اخلاق قرآنی می‌باشد
که باید کاملا با قرآن عجین شده باشد و اخلاق و رفتار و کردارت با دیگران به خصوص با دانش آموزانت، از قرآن نشات گرفته باشد تا بتوانی به راحتی درخت ایمان را در دل آنها بکاری.
خواهرم…
اگر چه به این دانش و نیت خوب هم برسی، مادامیکه مانند مادری مهربان و دلسوز با متربیان تعامل نکنی به این توفیق نخواهی رسید و اگر مانند معلم مدرسه بچه‌ها را به طرف خود جذب کنی تا بهتر یاد بگیرند، دچار خطا خواهی شد! زیرا اینجا هدف بزرگتری را باید دنبال کنی و آن کاشتن نهال عشق و مجبت خدا در درون آنهاست.

خواهرم این را بدان که…
چشمان دانش آموزان به شما دوخته خواهد شد و هر کاری را انجام دهی از دید و نگاه آنها، حق و درست است و هر آنچه از آن دوری نمایی، آنرا به چیزی زشت و بد تلقی می‌کنند…
دانش آموزان تلاش می‌کنند همه حرکات شما را تقلید و پیروی کنند  تا مانند شما شوند.
یادت نرود که مهربانی و دلسوزی، کمک و یاری رساندن را از شیوه برخورد شما با آنها یاد می‌گیرند…
همچنین گذشت و چشم پوشی را از گذشت شما بر اشتباه خویش یاد می‌گیرند.
پس زنهار که مخالفت شرع اسلامی عمل و رفتار نمایی و یا سخن برانی…
حجاب و پوشش را از پوشش تو یاد می‌گیرند.
خواهر مهربانم:
سرور دو جهان حضرت محمد مصطفی صلی الله علیه و سلم را الگو و سرمشق خویش قرار دهید و ضروری است که سیره نبوی را مدارسه و شیوه دعوت به دین خدا را از آن یاد بگیری زیرا بهترین توشه برای این مسیر می‌باشد.

خواهر گرامی:
تقوای خدا را توشە‌ی راهت کن، در دین خدا از اجتهادات شخصی خود را مصون بدار، هر چند سهل و ساده باشد؛ زیرا پروردگارت بر همه‌ی رفتار  خوب و بد تو آگاه است.
آگاه باش که توشه‌ی اساسی در راه رسیدن به خوشبختی،  اخلاص در گفتار و رفتار است و در این زمینه فرموده پیامبر ( ص ) را نصب العین خود قرار بدهید که می‌فرماید: روز قیامت عالم و قاری را به دادگاه عدل الهی فرا می‌خوانند و از آنان سوال خواهد شد که با علم و قرآن چه کار کردی؟ در جواب می گویند: علم و قرآن را یاد و حقیقت آنها را دریافتیم و به دیگران نیز انتقال دادیم.
در جواب به آنها گفته می شود: دروغ می گویید! بلکه تنها نام عالم و قاری را یدک می‌کشیدی! سپس دستور می‌آید که آنها را روی صورت بر زمین بکشانید و به آتش دوزخ بیندارید…
سربلندی و سعادت شما را از پروردگار مهربان می‌خواهم
اجرکم عندالله ..

              ابراهیم مهرابیان